به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۷۱: تا آن دل سنگین تو عهدم بشکست

740عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا آن دل سنگین تو عهدم بشکست
با هر که جهان طبع تو اندر پیوست
بر دیده نهم دست چو بر من گذری
تا باد گران نبینمت دست بدست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۰: در آنکه زدی دست ره امن ببست 2شمارهٔ ۷۱: تا آن دل سنگین تو عهدم بشکست 3شمارهٔ ۷۲: چشم تو مرا به تیر مژگان خسته ست 4شمارهٔ ۷۳: گل پیش رخت ز رنگ و بو دست بشست 5شمارهٔ ۷۴: چون دست اجل شیشه عمرت بشکست 6شمارهٔ ۷۵: چون رای تو با رای مخالف شد راست 7شمارهٔ ۷۶: محرومی وصل تو دل و جانم کاست 8شمارهٔ ۷۷: گوژ از پی خیر مستراحی آراست 9شمارهٔ ۷۸: خاکی که به فرمان تو از ره برخاست 10شمارهٔ ۷۹: از دیدن روی منکلی مهرم خاست 11شمارهٔ ۸۰: دندان کژ تو راستی جانش بهاست 12شمارهٔ ۸۱: ای ساده سر پیر که پشت تو دوتاست 13شمارهٔ ۸۲: ای صحن سرائی که بهشتت همتاست 14شمارهٔ ۸۳: امشب که به عزم راه بر خواهی خاست 15شمارهٔ ۸۴: شاها کرمت قیام فرمود و رواست 16شمارهٔ ۸۵: در پارس به رایگان چو صد شهر تراست 17شمارهٔ ۸۶: ماهم به هوای باغ جوزا برخاست 18شمارهٔ ۸۷: گر چه همه تن به ذکر شکرت گویاست 19شمارهٔ ۸۸: هندو نسب آن یار که سیفش لقب است 20شمارهٔ ۸۹: عمری که ازو تا به فنا یک وجب است 21شمارهٔ ۹۰: ای باغ اگر تو خرمی رخت کجاست 22شمارهٔ ۹۱: آن یار که راحت روان است کجاست 23شمارهٔ ۹۲: ای دوست ز دست من چه برخواهد خاست 24شمارهٔ ۹۳: از مایده غمت تنم آباد است 25شمارهٔ ۹۴: جانا دل من که گنج اسرار خداست 26شمارهٔ ۹۵: اشکم نه غم زمانه خونین کرده است 27شمارهٔ ۹۶: وصلت که غم جراحت جاوید است 28شمارهٔ ۹۷: یاری دارم که عبرت ماه و خور است 29شمارهٔ ۹۸: تا چشم من از نور رخت بیخبر است 30شمارهٔ ۹۹: در باغ شدی و گل به دست تو در است 31شمارهٔ ۱۰۰: ماهم چو به دیدن مه نو برخاست 32شمارهٔ ۱۰۱: کارم همه جانسپاری و ترک سر است 33شمارهٔ ۱۰۲: از بس که ز دیو و دد مرا آزار است 34شمارهٔ ۱۰۳: از اشک رخم نمونه گلزار است 35شمارهٔ ۱۰۴: از بسکه وجود پیش چشمم خوار است 36شمارهٔ ۱۰۵: بی روی توام ز لاله زار آزار است 37شمارهٔ ۱۰۶: بی دیدنت از دیده مرا آزار است 38شمارهٔ ۱۰۷: از فرقت تو در تنم از جان بار است 39شمارهٔ ۱۰۸: آن تازه صنوبرش که خوشرفتار است 40شمارهٔ ۱۰۹: چشمت ز زمانه فتنه انگیزتر است 41شمارهٔ ۱۱۰: هر روز گل وفات پژمرده تر است 42شمارهٔ ۱۱۱: ای شمع نه عاشقی رخت زرد چراست 43شمارهٔ ۱۱۲: در عشق تو صبر و چاره سازی خطر است 44شمارهٔ ۱۱۳: هم زلف سمن سای تو عنبر بیز است 45شمارهٔ ۱۱۴: دل در برم از فراق دیوانه وش است 46شمارهٔ ۱۱۵: وه وه که جفاهای تو بردن چه خوش اس ...47شمارهٔ ۱۱۶: پیوسته ز دیده در کنارم اشک است 48شمارهٔ ۱۱۷: بی باغ رخ تو عمر من بی برگ است 49شمارهٔ ۱۱۸: دریای سرشک دیده پرنم ماست 50شمارهٔ ۱۱۹: گفته ست یکی حکیم کامل حکم است 51شمارهٔ ۱۲۰: ماهی که هنوز در دل فاخر ماست 52شمارهٔ ۱۲۱: زین شور و شری که از غمت در سر ماس ...53شمارهٔ ۱۲۲: افسانه شهر قصه مشکل ماست 54شمارهٔ ۱۲۳: از حسرت چهره ایکه باغ دلم است 55شمارهٔ ۱۲۴: تا عشق تو همنشین دل ماست 56شمارهٔ ۱۲۵: یاد تو شب و روز قرین دل ماست 57شمارهٔ ۱۲۶: این ابر که چون حادثه پیوسته ماست 58شمارهٔ ۱۲۷: امشب شب برسر زدن و زاریم است 59شمارهٔ ۱۲۸: آن گوهر جان که در دریائی ماست 60شمارهٔ ۱۲۹: برخیز و بده باده چه جای سخن است 61شمارهٔ ۱۳۰: تا ظن نبری که عشق در نقصان است 62شمارهٔ ۱۳۱: دستی که هزار درد را درمان است 63شمارهٔ ۱۳۲: نه از تو مرا بخت ظفر یافتن است 64شمارهٔ ۱۳۳: زانجا که فریب طبع دلدار من است 65شمارهٔ ۱۳۴: دیدار تو شمع عالم افروز من است 66شمارهٔ ۱۳۵: عشق تو که مرهم دل ریش من است 67شمارهٔ ۱۳۶: کاری که زهجران تو در پیش من است 68شمارهٔ ۱۳۷: جای غمت این دل پریشان من است 69شمارهٔ ۱۳۸: بی بزم تو باده اشک خونین من است 70شمارهٔ ۱۳۹: رخشنده رخت ماه سخنگوی من است 71شمارهٔ ۱۴۰: با عشق کهن تازه بدن خوی من است 72شمارهٔ ۱۴۱: وقت گل می گون و می گلگون است 73شمارهٔ ۱۴۲: شاها رخ و رای دلگشایت چون است 74شمارهٔ ۱۴۳: غصنی سخنان تو چو جان شیرین است 75شمارهٔ ۱۴۴: دی گفت مرا دلت چرا غمگین است 76شمارهٔ ۱۴۵: با حکم خدائی که قضایش این است 77شمارهٔ ۱۴۶: از من گل و مل دلبر خرگاهی خواست 78شمارهٔ ۱۴۷: شیرین من آنکه رشک نقش چینی ست 79شمارهٔ ۱۴۸: آئینه جانم آن رخ فرخ تست 80شمارهٔ ۱۴۹: هم حور بهشت ناشکیبا از تست 81شمارهٔ ۱۵۰: تا بر دل بردبار بار غم تست 82شمارهٔ ۱۵۱: گر صدر دل است شاهراه غم تست 83شمارهٔ ۱۵۲: زین سیم و زر جهان که پیرامن تست 84شمارهٔ ۱۵۳: خود هیچ ندانی که که دلداده تست 85شمارهٔ ۱۵۴: ای دل نه چنانکه رسم شیدائی تست 86شمارهٔ ۱۵۵: هر چند که شد تیزی بازار تو سست 87شمارهٔ ۱۵۶: سیمرغ شهی گزید و خاموش نشست 88شمارهٔ ۱۵۷: ای نفس چو کشت عمر در خوشه نشست 89شمارهٔ ۱۵۸: جانا دل دیوانه دگر بند شکست 90شمارهٔ ۱۵۹: دلبر به جفا قلب دل ریش شکست 91شمارهٔ ۱۶۰: از عمر چه خوشتر است وصلت آنست 92شمارهٔ ۱۶۱: از فرقت چشمت آب چشمم خونست 93شمارهٔ ۱۶۲: هر دم غمم ای جهانفروز افزون است 94شمارهٔ ۱۶۳: ای سرو سهی تازه نهالت چونست 95شمارهٔ ۱۶۴: در عشق دلم فراق بهر افتاده ست 96شمارهٔ ۱۶۵: چشمم که سرشک را روائی داده ست 97شمارهٔ ۱۶۶: چون نیست ترا مهر و وفا در رگ و پو ...98شمارهٔ ۱۶۷: زان غم که به رویم آمد از کرده دوس ...99شمارهٔ ۱۶۸: در کار جهان نگر گرت تکیه بر اوست 100شمارهٔ ۱۶۹: در دیده و دل نقش تو از بسکه نکوست 101شمارهٔ ۱۷۰: عشقش که چو جان است نهان در رگ و پ ...102شمارهٔ ۱۷۱: ای دل سر همتم که چون چرخ فروست 103شمارهٔ ۱۷۲: قصاب که در گردن جان چنبر اوست 104شمارهٔ ۱۷۳: ایزد که جهان ساخته قدرت اوست 105شمارهٔ ۱۷۴: طاووس توام جلوه گر حسن تو دوست 106شمارهٔ ۱۷۵: من بودم و شمع و ساغر یک من و دوست 107شمارهٔ ۱۷۶: چشمم به جنازه تو چون درنگریست 108شمارهٔ ۱۷۷: شه می دهدم نوید هر لحظه دویست 109شمارهٔ ۱۷۸: در عالم سفله از بنی آدم کیست 110شمارهٔ ۱۷۹: در خواب غرور خلق بیداری نیست 111شمارهٔ ۱۸۰: گر کوتهی عمر ز بیدادگریست 112شمارهٔ ۱۸۱: ز اخلاق هر آنچه در بشر می بایست 113شمارهٔ ۱۸۲: از چرخ کبود بر دلم زنگاریست 114شمارهٔ ۱۸۳: هر روز زمانه را ز نو بازاریست 115شمارهٔ ۱۸۴: از مرگ تو مهر و ماه و انجم بگریست 116شمارهٔ ۱۸۵: با دل غم آن صنم بگفتم بگریست 117شمارهٔ ۱۸۶: چشم شب دوش اشک به دامن بگریست 118شمارهٔ ۱۸۷: کس نیست که از غمت به زاری نگریست 119شمارهٔ ۱۸۸: می آمد و دزدیده مرا می نگریست 120شمارهٔ ۱۸۹: چون گل به میان خار می باید زیست 121شمارهٔ ۱۹۰: چون دید که تن را به غمش تاب ورکی ...122شمارهٔ ۱۹۱: دیدار تو مونس همه ساله کیست 123شمارهٔ ۱۹۲: هستت خبر ای جان که خریدار تو کیست 124شمارهٔ ۱۹۳: چون دوستی تو اصل دشمن کامی ست 125شمارهٔ ۱۹۴: زلف تو که دل در شکنش زندانیست 126شمارهٔ ۱۹۵: در سینه دلم که گنج لعل کانیست 127شمارهٔ ۱۹۶: گیرم که به مهر ما دل گرمت نیست 128شمارهٔ ۱۹۷: چشمت که چنو زهره افسونگر نیست 129شمارهٔ ۱۹۸: در عشق چو من سوخته غمخور نیست 130شمارهٔ ۱۹۹: ای دل غمم از غم کسی کمتر نیست 131شمارهٔ ۲۰۰: بی روی تو عیش و کامرانی خوش نیست 132شمارهٔ ۲۰۱: گفتی که دلت بر تن و جان مشفق نیست 133شمارهٔ ۲۰۲: گرچه چو تو حق شناس در عالم نیست 134شمارهٔ ۲۰۳: در بزم شهان چو آب من روشن نیست 135شمارهٔ ۲۰۴: غم کشت مرا و غمگسار آگه نیست 136شمارهٔ ۲۰۵: دلبر ز دل ممتحنم آگه نیست 137شمارهٔ ۲۰۶: سر نیست که در قبضه فرمان تو نیست 138شمارهٔ ۲۰۷: خلوتگه جان جز شکن موی تو نیست 139شمارهٔ ۲۰۸: دلها ز جفاهای تو بی گردی نیست 140شمارهٔ ۲۰۹: دل نیست که از غمت در او دردی نیست 141شمارهٔ ۲۱۰: بی کلک تو آب روی منشوری نیست 142شمارهٔ ۲۱۱: از وصل توام امید بهروزی نیست 143شمارهٔ ۲۱۲: روزی نبود که با منت جنگی نیست 144شمارهٔ ۲۱۳: در عشق به از رندی و خودکامی نیست 145شمارهٔ ۲۱۴: شاها چو تو در سپهر دین ماهی نیست 146شمارهٔ ۲۱۵: نه اهل بهشتی تو بدین سیرت زشت 147شمارهٔ ۲۱۶: دی بگذشتم چو بیهشان بردر و دشت 148شمارهٔ ۲۱۷: گرکسری و قارون شوی ای باد به مشت 149شمارهٔ ۲۱۸: در کوی تو آب چشمم از سر بگذشت 150شمارهٔ ۲۱۹: در نامه تو قلم چو گردن بفراشت 151شمارهٔ ۲۲۰: دلبر به گه وداع چون رو برداشت 152شمارهٔ ۲۲۱: تقدیر و قضا ترا چو آزرم نداشت 153شمارهٔ ۲۲۲: وصلت بگذشت و دیده با نم بگذاشت 154شمارهٔ ۲۲۳: زان نقش که بر دلم خیال تو نگاشت 155شمارهٔ ۲۲۴: عمری به امید و آرزویت بگذشت 156شمارهٔ ۲۲۵: عمری که در این هجر جگر سوز گذشت 157شمارهٔ ۲۲۶: ای عارض تو نخست بنیاد بهشت 158شمارهٔ ۲۲۷: ای روی تو در جهان نمودار بهشت 159شمارهٔ ۲۲۸: خاکی ز زمین که عطف دامانت برفت 160شمارهٔ ۲۲۹: از روزن خیمه گفت ماهم به نهفت 161شمارهٔ ۲۳۰: تا درد تو شد با دل حیرانم جفت 162شمارهٔ ۲۳۱: ای خاک ز درد دل نمی یارم گفت 163شمارهٔ ۲۳۲: با دل سخن خویش بگفتم به نهفت 164شمارهٔ ۲۳۳: عمری دلم اندر پی وصل تو شتافت 165شمارهٔ ۲۳۴: سرویست قدش ولیک روی از من تافت 166شمارهٔ ۲۳۵: دل در پی کام یکدم آرام نیافت 167شمارهٔ ۲۳۶: جان گر ز غمت با دل پرتاب برفت 168شمارهٔ ۲۳۷: دردا که دل عاقلم از دست برفت 169شمارهٔ ۲۳۸: دل با تو بسی به جان بکوشید و برفت 170شمارهٔ ۲۳۹: چون سوز توام در این دل ریش گرفت 171شمارهٔ ۲۴۰: عهدت حق صحبت و نشستم نگرفت 172شمارهٔ ۲۴۱: از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت 173شمارهٔ ۲۴۲: دی بر سر ره چو دلستانم می رفت 174شمارهٔ ۲۴۳: دی شاه بتان با رخ رنگین می رفت 175شمارهٔ ۲۴۴: چشمت کم ما گرفت بیگانه صفت 176شمارهٔ ۲۴۵: با تو سخنی که بی زبان جانم گفت 177شمارهٔ ۲۴۶: رفتم به سفر چو بود دوری کامت 178شمارهٔ ۲۴۷: بس بار بلا به جان کشیدم ز غمت 179شمارهٔ ۲۴۸: ای من به فدای آن تن چون سمنت 180شمارهٔ ۲۴۹: بشکست دلم زان دل چون سندانت 181شمارهٔ ۲۵۰: ای دور فلک نتیجه دورانت 182شمارهٔ ۲۵۱: یکچند به آوازه بدم مفتونت 183شمارهٔ ۲۵۲: ای خصم مدان رفتنش ا زنفرینت 184شمارهٔ ۲۵۳: ای رشک بنفشه سنبل پرچینت 185شمارهٔ ۲۵۴: نه سیم که جائی طلبم در کویت 186شمارهٔ ۲۵۵: نه برگ که خیمه ای زنم پهلویت 187شمارهٔ ۲۵۶: نه دست که گیرم شکنی از مویت 188شمارهٔ ۲۵۷: افکند مرا گردش دهر ازکویت 189شمارهٔ ۲۵۸: خورشید نخواهم که ببیند رویت 190شمارهٔ ۲۵۹: زلفت ستمی بر رخ سیمین ای کاج 191شمارهٔ ۲۶۰: چونان نکند بخت از آن طایفه کوچ 192شمارهٔ ۲۶۱: جانا سر زلفت ز پس و پشت مپیچ 193شمارهٔ ۲۶۲: رحم آر بر این سوخته باخته روح 194شمارهٔ ۲۶۳: اقبال همائی ست در این کاخ فراخ 195شمارهٔ ۲۶۴: ایام همین دماغ تو بنشاند 196شمارهٔ ۲۶۵: از آتش و آب دل و جانم فریاد 197شمارهٔ ۲۶۶: در توس شدم ز خاک فردوسی شاد 198شمارهٔ ۲۶۷: بادی که بدی همدم آن حور نژاد 199شمارهٔ ۲۶۸: ای باد که جان فدای پیغام تو باد 200شمارهٔ ۲۶۹: جز عنبر زلف هیچ لالات مباد 201شمارهٔ ۲۷۰: ای دل چو تو کس فتنه و شردوست مباد 202شمارهٔ ۲۷۱: دل جز بر تیر غمت آماج مباد 203شمارهٔ ۲۷۲: دل بی هوس تو ای دل افروز مباد 204شمارهٔ ۲۷۳: در بزم تو شمع طرب افروخته باد 205شمارهٔ ۲۷۴: اقبال غلام بخت پیروز تو باد 206شمارهٔ ۲۷۵: ای دل ز گلی که جفت صد خار افتاد 207شمارهٔ ۲۷۶: ایزد چو وفا و مهرجوئیت نداد 208شمارهٔ ۲۷۷: گیرم که مرا خدمت تو شاهی داد 209شمارهٔ ۲۷۸: گفتم که دل از تو در دمی شاد رساد 210شمارهٔ ۲۷۹: ازدرد منت گرد به دامن مرساد 211شمارهٔ ۲۸۰: از جور تو هیچ خسته نفرین مکناد 212شمارهٔ ۲۸۱: این رسم نگر که دهر پرشور نهاد 213شمارهٔ ۲۸۲: گردون که لطف در تن پاک تو نهاد 214شمارهٔ ۲۸۳: ترسا بچه ایکه باج از ارمن بستد 215شمارهٔ ۲۸۴: هر دل که در آن زلف چو شستت افتد 216شمارهٔ ۲۸۵: گر یک نظرت بر من حیران افتد 217شمارهٔ ۲۸۶: از حادثه هر کجا که بندی افتد 218شمارهٔ ۲۸۷: هر سفله که همرنگ اماجد گردد 219شمارهٔ ۲۸۸: آن روز که جان جفت کشاکش گردد 220شمارهٔ ۲۸۹: وقتی که چمن به کام بلبل گردد 221شمارهٔ ۲۹۰: هر سر که تو را بر خط فرمان گردد 222شمارهٔ ۲۹۱: بی نام تو نقش سکه وارون گردد 223شمارهٔ ۲۹۲: از بسکه ز گریه نامه تر می گردد 224شمارهٔ ۲۹۳: با دل گفتم که یار بر می گردد 225شمارهٔ ۲۹۴: تو می گذری و بر دلم می گذرد 226شمارهٔ ۲۹۵: آنچ از غم تو بر سر من می گذرد 227شمارهٔ ۲۹۶: عهدی کرده ست این فلک بیهده گرد 228شمارهٔ ۲۹۷: غیرت برم از زبان چو نام تو برد 229شمارهٔ ۲۹۸: گرچه ز جفای تو بسی دیدم درد 230شمارهٔ ۲۹۹: ظلمی ست بر آن دیده که در تو نگرد 231شمارهٔ ۳۰۰: نه پایم ازین پس ره کویت سپرد 232شمارهٔ ۳۰۱: گفتی دل دیوانه تو را شیدا کرد؟233شمارهٔ ۳۰۲: چون دست اجل تخته برهان بسترد 234شمارهٔ ۳۰۳: مرگ تو بر آورد ز ایوانم گرد 235شمارهٔ ۳۰۴: گفتم چو دلم لابه گری پیش آرد 236شمارهٔ ۳۰۵: هرگز نکنی میل و دلت نگذارد 237شمارهٔ ۳۰۶: آن درد که کوه را خروشان دارد 238شمارهٔ ۳۰۷: زلف تو که خون ریختن آئین دارد 239شمارهٔ ۳۰۸: با خوت که آدمی سرشتی دارد 240شمارهٔ ۳۰۹: گر چه دلم از جور تو داغی دارد 241شمارهٔ ۳۱۰: از وصل رخت هر که نشانی دارد 242شمارهٔ ۳۱۱: نه دل ز غمت ذوق جوانی دارد 243شمارهٔ ۳۱۲: دلدار ز سینه زنگ غم می سترد 244شمارهٔ ۳۱۳: ترسم که به گریه دیده آبم ببرد 245شمارهٔ ۳۱۴: چون بر دل موری ز تو ننشیند گرد 246شمارهٔ ۳۱۵: تا کی عمرت به خودپرستی گذرد 247شمارهٔ ۳۱۶: در عشق تو عمرم به ستم می گذرد 248شمارهٔ ۳۱۷: سودای تو تا در سر من ماوا کرد 249شمارهٔ ۳۱۸: گر چاره این تنگدلی باید کرد 250شمارهٔ ۳۱۹: عشق تو به شوریده سری فاشم کرد 251شمارهٔ ۳۲۰: محرم بدم و جور تو محرومم کرد 252شمارهٔ ۳۲۱: انگار که راز دل نهان دانم کرد 253شمارهٔ ۳۲۲: جانا غم دوری تو با ما آن کرد 254شمارهٔ ۳۲۳: با هجر چنان حریف خو نتوان کرد 255شمارهٔ ۳۲۴: کم نال دلا اگر شهت یاد نکرد 256شمارهٔ ۳۲۵: بر سنگدلت ناله و دم کار نکرد 257شمارهٔ ۳۲۶: دل با تو و صبر سازگاری که نکرد 258شمارهٔ ۳۲۷: سودای تو آتش دلم افزون کرد 259شمارهٔ ۳۲۸: قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد 260شمارهٔ ۳۲۹: بر بام بدیدمش که جولان می کرد 261شمارهٔ ۳۳۰: ای دل اگر آغاز به می خواهی کرد 262شمارهٔ ۳۳۱: برهان که به مرگ خوب ناگاه بمرد 263شمارهٔ ۳۳۲: آن دد که چو دمنه در کمینگاه بمرد 264شمارهٔ ۳۳۳: دل بین که مرا غم که مهمان آورد 265شمارهٔ ۳۳۴: عشق آمد و بر دلم شبیخون آورد 266شمارهٔ ۳۳۵: تا هست غمت غمی دگر نتوان خورد 267شمارهٔ ۳۳۶: نپسندم کایزد به گناهت گیرد 268شمارهٔ ۳۳۷: گر سرو قد خوشت به بر در گیرد 269شمارهٔ ۳۳۸: هر شب سپه غم تو راهم گیرد 270شمارهٔ ۳۳۹: مگذار که کار دل قراری گیرد 271شمارهٔ ۳۴۰: نه در تو فغان و یاربم می گیرد 272شمارهٔ ۳۴۱: لافی ز تو پیش کس نمی یارم زد 273شمارهٔ ۳۴۲: دم بی رخ یار نازنین نتوان زد 274شمارهٔ ۳۴۳: بی بزم تو چشم جام می خون ریزد 275شمارهٔ ۳۴۴: آن روز که آوازه محشر خیزد 276شمارهٔ ۳۴۵: در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد 277شمارهٔ ۳۴۶: شاها کرمت از پی آن برخیزد 278شمارهٔ ۳۴۷: اول سخنم چو از زبان برخیزد 279شمارهٔ ۳۴۸: گل کیست که در رونق خد تو رسد 280شمارهٔ ۳۴۹: گوئی که لبم بر لب نوش تو رسد 281شمارهٔ ۳۵۰: از عشق چو بر جوان ملامت باشد 282شمارهٔ ۳۵۱: تا گوش بود سوی سلامت باشد 283شمارهٔ ۳۵۲: گر بر سر گل تاج مکلل باشد 284شمارهٔ ۳۵۳: بشنو لغزی که سخت موزون باشد 285شمارهٔ ۳۵۴: گفتم شبه ار سفته بود به باشد 286شمارهٔ ۳۵۵: تا میل دلت به کین پرستی باشد 287شمارهٔ ۳۵۶: نه مهر تو از دلم به در خواهد شد 288شمارهٔ ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد 289شمارهٔ ۳۵۸: کو جان که ز بیداد فلک خسته نشد 290شمارهٔ ۳۵۹: در دل نفسی یاد تو گردیده نشد 291شمارهٔ ۳۶۰: یارم به تفرج چمن بیرون شد 292شمارهٔ ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد 293شمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد 294شمارهٔ ۳۶۳: از بسکه رخ نامه به خون تر می شد 295شمارهٔ ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند 296شمارهٔ ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند 297شمارهٔ ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند 298شمارهٔ ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند 299شمارهٔ ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند 300شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 301شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 302شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 303شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 304شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 305شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 306شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 307شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 308شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 309شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 310شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 311شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 312شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 313شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 314شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 315شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 316شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 317شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 318شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 319شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 320شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 321شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 322شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 323شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 324شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 325شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 326شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 327شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 328شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 329شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 330شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 331شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 332شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 333شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 334شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 335شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 336شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 337شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 338شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 339شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 340شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 341شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 342شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 343شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 344شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 345شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 346شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 347شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 348شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 349شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 350شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 351شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 352شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 353شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 354شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 355شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 356شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 357شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 358شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 359شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 360شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 361شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 362شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 363شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 364شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 365شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 366شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 367شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 368شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 369شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 370شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 371شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 372شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 373شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 374شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 375شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 376شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 377شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 378شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 379شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 380شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 381شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 382شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 383شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 384شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 385شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 386شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 387شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 388شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 389شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 390شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 391شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 392شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 393شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 394شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 395شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 396شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 397شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 398شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 399شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 400شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 401شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 402شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 403شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 404شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 405شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...406شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 407شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 408شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 409شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 410شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 411شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 412شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 413شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 414شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 415شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 416شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 417شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 418شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 419شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 420شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 421شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 422شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 423شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 424شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 425شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 426شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 427شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 428شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 429شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 430شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 431شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 432شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 433شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 434شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 435شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 436شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 437شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 438شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 439شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 440شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 441شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 442شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 443شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 444شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 445شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 446شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 447شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 448شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 449شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 450شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 451شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 452شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 453شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 454شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 455شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 456شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 457شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 458شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 459شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 460شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 461شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 462شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 463شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 464شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 465شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 466شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 467شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 468شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 469شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 470شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 471شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 472شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 473شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 474شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 475شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 476شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 477شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 478شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 479شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 480شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!481شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 482شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 483شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 484شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 485شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 486شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ