به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند

720عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در دیده به جز اشک به دامن بنماند
یک جو زمن سوخته خرمن بنماند
بر من منهید تهمت عیش و نشاط
اکنون که نشاط عشق در من بنماند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 2شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 3شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 4شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 5شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 6شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 7شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 8شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 9شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 10شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 11شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 12شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 13شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 14شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 15شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 16شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 17شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 18شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 19شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 20شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 21شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 22شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 23شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 24شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 25شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 26شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 27شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 28شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 29شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 30شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 31شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 32شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 33شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 34شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 35شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 36شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 37شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 38شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 39شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 40شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 41شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 42شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 43شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 44شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 45شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 46شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 47شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 48شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 49شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 50شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 51شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 52شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 53شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 54شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 55شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 56شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 57شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 58شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 59شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 60شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 61شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 62شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 63شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 64شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 65شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 66شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 67شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 68شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 69شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 70شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 71شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 72شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 73شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 74شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 75شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 76شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 77شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 78شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 79شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 80شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 81شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 82شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 83شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 84شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 85شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 86شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 87شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 88شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 89شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 90شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 91شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 92شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 93شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 94شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 95شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 96شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 97شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 98شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...99شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 100شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 101شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 102شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 103شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 104شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 105شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 106شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 107شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 108شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 109شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 110شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 111شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 112شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 113شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 114شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 115شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 116شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 117شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 118شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 119شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 120شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 121شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 122شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 123شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 124شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 125شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 126شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 127شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 128شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 129شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 130شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 131شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 132شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 133شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 134شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 135شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 136شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 137شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 138شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 139شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 140شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 141شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 142شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 143شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 144شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 145شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 146شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 147شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 148شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 149شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 150شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 151شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 152شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 153شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 154شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 155شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 156شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 157شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 158شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 159شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 160شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 161شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 162شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 163شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 164شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 165شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 166شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 167شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 168شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 169شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 170شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 171شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 172شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 173شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!174شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 175شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 176شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 177شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 178شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 179شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ