به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند

770عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مگذار که اغیار به راهت بینند
بر اسب چو برسپهر ماهت بینند
از گوشه ابر چادرت در مجلس
روی چو مه و چشم سیاهت بینند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 2شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 3شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 4شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 5شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 6شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 7شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 8شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 9شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 10شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 11شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 12شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 13شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 14شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 15شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 16شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 17شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 18شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 19شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 20شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 21شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 22شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 23شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 24شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 25شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 26شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 27شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 28شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 29شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 30شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 31شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 32شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 33شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 34شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 35شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 36شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 37شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 38شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 39شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 40شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 41شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 42شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 43شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 44شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 45شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 46شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 47شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 48شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 49شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 50شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 51شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 52شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 53شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 54شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 55شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 56شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 57شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 58شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 59شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 60شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 61شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 62شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 63شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 64شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 65شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 66شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 67شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 68شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 69شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 70شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 71شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 72شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 73شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 74شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 75شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 76شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 77شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 78شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 79شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...80شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 81شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 82شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 83شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 84شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 85شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 86شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 87شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 88شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 89شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 90شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 91شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 92شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 93شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 94شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 95شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 96شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 97شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 98شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 99شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 100شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 101شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 102شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 103شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 104شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 105شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 106شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 107شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 108شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 109شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 110شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 111شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 112شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 113شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 114شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 115شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 116شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 117شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 118شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 119شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 120شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 121شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 122شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 123شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 124شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 125شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 126شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 127شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 128شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 129شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 130شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 131شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 132شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 133شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 134شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 135شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 136شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 137شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 138شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 139شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 140شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 141شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 142شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 143شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 144شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 145شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 146شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 147شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 148شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 149شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 150شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 151شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 152شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 153شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 154شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!155شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 156شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 157شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 158شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 159شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 160شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ