به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۲۰۴: غم کشت مرا و غمگسار آگه نیست

790عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

غم کشت مرا و غمگسار آگه نیست
دل خون شد و دلدار ز کار آگه نیست
این با که توان گفت که عمرم بگذشت
در حسرت روی یار و یار آگه نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰۳: در بزم شهان چو آب من روشن نیست 2شمارهٔ ۲۰۴: غم کشت مرا و غمگسار آگه نیست 3شمارهٔ ۲۰۵: دلبر ز دل ممتحنم آگه نیست 4شمارهٔ ۲۰۶: سر نیست که در قبضه فرمان تو نیست 5شمارهٔ ۲۰۷: خلوتگه جان جز شکن موی تو نیست 6شمارهٔ ۲۰۸: دلها ز جفاهای تو بی گردی نیست 7شمارهٔ ۲۰۹: دل نیست که از غمت در او دردی نیست 8شمارهٔ ۲۱۰: بی کلک تو آب روی منشوری نیست 9شمارهٔ ۲۱۱: از وصل توام امید بهروزی نیست 10شمارهٔ ۲۱۲: روزی نبود که با منت جنگی نیست 11شمارهٔ ۲۱۳: در عشق به از رندی و خودکامی نیست 12شمارهٔ ۲۱۴: شاها چو تو در سپهر دین ماهی نیست 13شمارهٔ ۲۱۵: نه اهل بهشتی تو بدین سیرت زشت 14شمارهٔ ۲۱۶: دی بگذشتم چو بیهشان بردر و دشت 15شمارهٔ ۲۱۷: گرکسری و قارون شوی ای باد به مشت 16شمارهٔ ۲۱۸: در کوی تو آب چشمم از سر بگذشت 17شمارهٔ ۲۱۹: در نامه تو قلم چو گردن بفراشت 18شمارهٔ ۲۲۰: دلبر به گه وداع چون رو برداشت 19شمارهٔ ۲۲۱: تقدیر و قضا ترا چو آزرم نداشت 20شمارهٔ ۲۲۲: وصلت بگذشت و دیده با نم بگذاشت 21شمارهٔ ۲۲۳: زان نقش که بر دلم خیال تو نگاشت 22شمارهٔ ۲۲۴: عمری به امید و آرزویت بگذشت 23شمارهٔ ۲۲۵: عمری که در این هجر جگر سوز گذشت 24شمارهٔ ۲۲۶: ای عارض تو نخست بنیاد بهشت 25شمارهٔ ۲۲۷: ای روی تو در جهان نمودار بهشت 26شمارهٔ ۲۲۸: خاکی ز زمین که عطف دامانت برفت 27شمارهٔ ۲۲۹: از روزن خیمه گفت ماهم به نهفت 28شمارهٔ ۲۳۰: تا درد تو شد با دل حیرانم جفت 29شمارهٔ ۲۳۱: ای خاک ز درد دل نمی یارم گفت 30شمارهٔ ۲۳۲: با دل سخن خویش بگفتم به نهفت 31شمارهٔ ۲۳۳: عمری دلم اندر پی وصل تو شتافت 32شمارهٔ ۲۳۴: سرویست قدش ولیک روی از من تافت 33شمارهٔ ۲۳۵: دل در پی کام یکدم آرام نیافت 34شمارهٔ ۲۳۶: جان گر ز غمت با دل پرتاب برفت 35شمارهٔ ۲۳۷: دردا که دل عاقلم از دست برفت 36شمارهٔ ۲۳۸: دل با تو بسی به جان بکوشید و برفت 37شمارهٔ ۲۳۹: چون سوز توام در این دل ریش گرفت 38شمارهٔ ۲۴۰: عهدت حق صحبت و نشستم نگرفت 39شمارهٔ ۲۴۱: از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت 40شمارهٔ ۲۴۲: دی بر سر ره چو دلستانم می رفت 41شمارهٔ ۲۴۳: دی شاه بتان با رخ رنگین می رفت 42شمارهٔ ۲۴۴: چشمت کم ما گرفت بیگانه صفت 43شمارهٔ ۲۴۵: با تو سخنی که بی زبان جانم گفت 44شمارهٔ ۲۴۶: رفتم به سفر چو بود دوری کامت 45شمارهٔ ۲۴۷: بس بار بلا به جان کشیدم ز غمت 46شمارهٔ ۲۴۸: ای من به فدای آن تن چون سمنت 47شمارهٔ ۲۴۹: بشکست دلم زان دل چون سندانت 48شمارهٔ ۲۵۰: ای دور فلک نتیجه دورانت 49شمارهٔ ۲۵۱: یکچند به آوازه بدم مفتونت 50شمارهٔ ۲۵۲: ای خصم مدان رفتنش ا زنفرینت 51شمارهٔ ۲۵۳: ای رشک بنفشه سنبل پرچینت 52شمارهٔ ۲۵۴: نه سیم که جائی طلبم در کویت 53شمارهٔ ۲۵۵: نه برگ که خیمه ای زنم پهلویت 54شمارهٔ ۲۵۶: نه دست که گیرم شکنی از مویت 55شمارهٔ ۲۵۷: افکند مرا گردش دهر ازکویت 56شمارهٔ ۲۵۸: خورشید نخواهم که ببیند رویت 57شمارهٔ ۲۵۹: زلفت ستمی بر رخ سیمین ای کاج 58شمارهٔ ۲۶۰: چونان نکند بخت از آن طایفه کوچ 59شمارهٔ ۲۶۱: جانا سر زلفت ز پس و پشت مپیچ 60شمارهٔ ۲۶۲: رحم آر بر این سوخته باخته روح 61شمارهٔ ۲۶۳: اقبال همائی ست در این کاخ فراخ 62شمارهٔ ۲۶۴: ایام همین دماغ تو بنشاند 63شمارهٔ ۲۶۵: از آتش و آب دل و جانم فریاد 64شمارهٔ ۲۶۶: در توس شدم ز خاک فردوسی شاد 65شمارهٔ ۲۶۷: بادی که بدی همدم آن حور نژاد 66شمارهٔ ۲۶۸: ای باد که جان فدای پیغام تو باد 67شمارهٔ ۲۶۹: جز عنبر زلف هیچ لالات مباد 68شمارهٔ ۲۷۰: ای دل چو تو کس فتنه و شردوست مباد 69شمارهٔ ۲۷۱: دل جز بر تیر غمت آماج مباد 70شمارهٔ ۲۷۲: دل بی هوس تو ای دل افروز مباد 71شمارهٔ ۲۷۳: در بزم تو شمع طرب افروخته باد 72شمارهٔ ۲۷۴: اقبال غلام بخت پیروز تو باد 73شمارهٔ ۲۷۵: ای دل ز گلی که جفت صد خار افتاد 74شمارهٔ ۲۷۶: ایزد چو وفا و مهرجوئیت نداد 75شمارهٔ ۲۷۷: گیرم که مرا خدمت تو شاهی داد 76شمارهٔ ۲۷۸: گفتم که دل از تو در دمی شاد رساد 77شمارهٔ ۲۷۹: ازدرد منت گرد به دامن مرساد 78شمارهٔ ۲۸۰: از جور تو هیچ خسته نفرین مکناد 79شمارهٔ ۲۸۱: این رسم نگر که دهر پرشور نهاد 80شمارهٔ ۲۸۲: گردون که لطف در تن پاک تو نهاد 81شمارهٔ ۲۸۳: ترسا بچه ایکه باج از ارمن بستد 82شمارهٔ ۲۸۴: هر دل که در آن زلف چو شستت افتد 83شمارهٔ ۲۸۵: گر یک نظرت بر من حیران افتد 84شمارهٔ ۲۸۶: از حادثه هر کجا که بندی افتد 85شمارهٔ ۲۸۷: هر سفله که همرنگ اماجد گردد 86شمارهٔ ۲۸۸: آن روز که جان جفت کشاکش گردد 87شمارهٔ ۲۸۹: وقتی که چمن به کام بلبل گردد 88شمارهٔ ۲۹۰: هر سر که تو را بر خط فرمان گردد 89شمارهٔ ۲۹۱: بی نام تو نقش سکه وارون گردد 90شمارهٔ ۲۹۲: از بسکه ز گریه نامه تر می گردد 91شمارهٔ ۲۹۳: با دل گفتم که یار بر می گردد 92شمارهٔ ۲۹۴: تو می گذری و بر دلم می گذرد 93شمارهٔ ۲۹۵: آنچ از غم تو بر سر من می گذرد 94شمارهٔ ۲۹۶: عهدی کرده ست این فلک بیهده گرد 95شمارهٔ ۲۹۷: غیرت برم از زبان چو نام تو برد 96شمارهٔ ۲۹۸: گرچه ز جفای تو بسی دیدم درد 97شمارهٔ ۲۹۹: ظلمی ست بر آن دیده که در تو نگرد 98شمارهٔ ۳۰۰: نه پایم ازین پس ره کویت سپرد 99شمارهٔ ۳۰۱: گفتی دل دیوانه تو را شیدا کرد؟100شمارهٔ ۳۰۲: چون دست اجل تخته برهان بسترد 101شمارهٔ ۳۰۳: مرگ تو بر آورد ز ایوانم گرد 102شمارهٔ ۳۰۴: گفتم چو دلم لابه گری پیش آرد 103شمارهٔ ۳۰۵: هرگز نکنی میل و دلت نگذارد 104شمارهٔ ۳۰۶: آن درد که کوه را خروشان دارد 105شمارهٔ ۳۰۷: زلف تو که خون ریختن آئین دارد 106شمارهٔ ۳۰۸: با خوت که آدمی سرشتی دارد 107شمارهٔ ۳۰۹: گر چه دلم از جور تو داغی دارد 108شمارهٔ ۳۱۰: از وصل رخت هر که نشانی دارد 109شمارهٔ ۳۱۱: نه دل ز غمت ذوق جوانی دارد 110شمارهٔ ۳۱۲: دلدار ز سینه زنگ غم می سترد 111شمارهٔ ۳۱۳: ترسم که به گریه دیده آبم ببرد 112شمارهٔ ۳۱۴: چون بر دل موری ز تو ننشیند گرد 113شمارهٔ ۳۱۵: تا کی عمرت به خودپرستی گذرد 114شمارهٔ ۳۱۶: در عشق تو عمرم به ستم می گذرد 115شمارهٔ ۳۱۷: سودای تو تا در سر من ماوا کرد 116شمارهٔ ۳۱۸: گر چاره این تنگدلی باید کرد 117شمارهٔ ۳۱۹: عشق تو به شوریده سری فاشم کرد 118شمارهٔ ۳۲۰: محرم بدم و جور تو محرومم کرد 119شمارهٔ ۳۲۱: انگار که راز دل نهان دانم کرد 120شمارهٔ ۳۲۲: جانا غم دوری تو با ما آن کرد 121شمارهٔ ۳۲۳: با هجر چنان حریف خو نتوان کرد 122شمارهٔ ۳۲۴: کم نال دلا اگر شهت یاد نکرد 123شمارهٔ ۳۲۵: بر سنگدلت ناله و دم کار نکرد 124شمارهٔ ۳۲۶: دل با تو و صبر سازگاری که نکرد 125شمارهٔ ۳۲۷: سودای تو آتش دلم افزون کرد 126شمارهٔ ۳۲۸: قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد 127شمارهٔ ۳۲۹: بر بام بدیدمش که جولان می کرد 128شمارهٔ ۳۳۰: ای دل اگر آغاز به می خواهی کرد 129شمارهٔ ۳۳۱: برهان که به مرگ خوب ناگاه بمرد 130شمارهٔ ۳۳۲: آن دد که چو دمنه در کمینگاه بمرد 131شمارهٔ ۳۳۳: دل بین که مرا غم که مهمان آورد 132شمارهٔ ۳۳۴: عشق آمد و بر دلم شبیخون آورد 133شمارهٔ ۳۳۵: تا هست غمت غمی دگر نتوان خورد 134شمارهٔ ۳۳۶: نپسندم کایزد به گناهت گیرد 135شمارهٔ ۳۳۷: گر سرو قد خوشت به بر در گیرد 136شمارهٔ ۳۳۸: هر شب سپه غم تو راهم گیرد 137شمارهٔ ۳۳۹: مگذار که کار دل قراری گیرد 138شمارهٔ ۳۴۰: نه در تو فغان و یاربم می گیرد 139شمارهٔ ۳۴۱: لافی ز تو پیش کس نمی یارم زد 140شمارهٔ ۳۴۲: دم بی رخ یار نازنین نتوان زد 141شمارهٔ ۳۴۳: بی بزم تو چشم جام می خون ریزد 142شمارهٔ ۳۴۴: آن روز که آوازه محشر خیزد 143شمارهٔ ۳۴۵: در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد 144شمارهٔ ۳۴۶: شاها کرمت از پی آن برخیزد 145شمارهٔ ۳۴۷: اول سخنم چو از زبان برخیزد 146شمارهٔ ۳۴۸: گل کیست که در رونق خد تو رسد 147شمارهٔ ۳۴۹: گوئی که لبم بر لب نوش تو رسد 148شمارهٔ ۳۵۰: از عشق چو بر جوان ملامت باشد 149شمارهٔ ۳۵۱: تا گوش بود سوی سلامت باشد 150شمارهٔ ۳۵۲: گر بر سر گل تاج مکلل باشد 151شمارهٔ ۳۵۳: بشنو لغزی که سخت موزون باشد 152شمارهٔ ۳۵۴: گفتم شبه ار سفته بود به باشد 153شمارهٔ ۳۵۵: تا میل دلت به کین پرستی باشد 154شمارهٔ ۳۵۶: نه مهر تو از دلم به در خواهد شد 155شمارهٔ ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد 156شمارهٔ ۳۵۸: کو جان که ز بیداد فلک خسته نشد 157شمارهٔ ۳۵۹: در دل نفسی یاد تو گردیده نشد 158شمارهٔ ۳۶۰: یارم به تفرج چمن بیرون شد 159شمارهٔ ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد 160شمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد 161شمارهٔ ۳۶۳: از بسکه رخ نامه به خون تر می شد 162شمارهٔ ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند 163شمارهٔ ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند 164شمارهٔ ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند 165شمارهٔ ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند 166شمارهٔ ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند 167شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 168شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 169شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 170شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 171شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 172شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 173شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 174شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 175شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 176شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 177شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 178شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 179شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 180شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 181شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 182شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 183شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 184شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 185شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 186شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 187شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 188شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 189شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 190شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 191شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 192شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 193شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 194شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 195شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 196شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 197شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 198شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 199شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 200شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 201شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 202شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 203شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 204شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 205شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 206شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 207شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 208شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 209شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 210شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 211شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 212شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 213شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 214شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 215شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 216شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 217شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 218شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 219شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 220شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 221شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 222شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 223شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 224شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 225شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 226شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 227شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 228شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 229شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 230شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 231شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 232شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 233شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 234شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 235شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 236شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 237شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 238شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 239شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 240شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 241شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 242شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 243شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 244شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 245شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 246شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 247شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 248شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 249شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 250شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 251شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 252شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 253شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 254شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 255شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 256شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 257شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 258شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 259شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 260شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 261شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 262شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 263شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 264شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 265شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 266شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 267شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 268شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 269شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 270شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 271شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 272شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...273شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 274شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 275شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 276شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 277شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 278شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 279شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 280شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 281شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 282شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 283شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 284شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 285شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 286شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 287شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 288شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 289شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 290شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 291شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 292شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 293شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 294شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 295شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 296شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 297شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 298شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 299شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 300شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 301شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 302شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 303شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 304شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 305شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 306شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 307شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 308شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 309شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 310شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 311شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 312شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 313شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 314شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 315شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 316شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 317شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 318شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 319شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 320شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 321شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 322شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 323شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 324شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 325شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 326شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 327شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 328شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 329شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 330شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 331شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 332شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 333شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 334شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 335شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 336شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 337شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 338شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 339شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 340شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 341شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 342شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 343شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 344شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 345شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 346شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 347شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!348شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 349شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 350شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 351شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 352شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 353شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ