به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد

830عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گردون که بدیهاش جوی کاست نشد
روزی پی کامی که دلی خواست نشد
این کور کبود پوش کز قامت پیر
با هیچ جوانمرد دمی راست نشد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۵۶: نه مهر تو از دلم به در خواهد شد 2شمارهٔ ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد 3شمارهٔ ۳۵۸: کو جان که ز بیداد فلک خسته نشد 4شمارهٔ ۳۵۹: در دل نفسی یاد تو گردیده نشد 5شمارهٔ ۳۶۰: یارم به تفرج چمن بیرون شد 6شمارهٔ ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد 7شمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد 8شمارهٔ ۳۶۳: از بسکه رخ نامه به خون تر می شد 9شمارهٔ ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند 10شمارهٔ ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند 11شمارهٔ ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند 12شمارهٔ ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند 13شمارهٔ ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند 14شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 15شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 16شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 17شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 18شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 19شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 20شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 21شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 22شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 23شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 24شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 25شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 26شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 27شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 28شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 29شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 30شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 31شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 32شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 33شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 34شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 35شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 36شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 37شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 38شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 39شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 40شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 41شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 42شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 43شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 44شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 45شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 46شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 47شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 48شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 49شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 50شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 51شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 52شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 53شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 54شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 55شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 56شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 57شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 58شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 59شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 60شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 61شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 62شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 63شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 64شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 65شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 66شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 67شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 68شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 69شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 70شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 71شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 72شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 73شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 74شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 75شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 76شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 77شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 78شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 79شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 80شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 81شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 82شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 83شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 84شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 85شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 86شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 87شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 88شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 89شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 90شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 91شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 92شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 93شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 94شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 95شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 96شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 97شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 98شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 99شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 100شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 101شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 102شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 103شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 104شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 105شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 106شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 107شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 108شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 109شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 110شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 111شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 112شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 113شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 114شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 115شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 116شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 117شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 118شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 119شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...120شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 121شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 122شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 123شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 124شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 125شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 126شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 127شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 128شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 129شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 130شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 131شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 132شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 133شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 134شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 135شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 136شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 137شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 138شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 139شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 140شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 141شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 142شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 143شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 144شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 145شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 146شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 147شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 148شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 149شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 150شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 151شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 152شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 153شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 154شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 155شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 156شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 157شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 158شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 159شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 160شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 161شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 162شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 163شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 164شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 165شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 166شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 167شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 168شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 169شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 170شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 171شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 172شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 173شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 174شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 175شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 176شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 177شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 178شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 179شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 180شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 181شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 182شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 183شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 184شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 185شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 186شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 187شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 188شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 189شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 190شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 191شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 192شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 193شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 194شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!195شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 196شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 197شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 198شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 199شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 200شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ