به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند

780عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند
بر مور ضعیف بار ماران مپسند
پائی که نیازردی ازو مور رواست
مجروح ز مار آهنین از در بند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 2شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 3شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 4شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 5شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 6شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 7شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 8شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 9شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 10شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 11شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 12شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 13شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 14شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 15شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 16شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 17شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 18شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 19شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 20شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 21شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 22شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 23شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 24شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 25شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 26شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 27شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 28شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 29شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 30شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 31شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 32شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 33شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 34شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 35شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 36شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 37شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 38شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 39شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 40شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 41شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 42شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 43شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 44شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 45شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 46شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 47شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 48شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 49شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 50شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 51شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 52شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 53شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 54شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 55شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 56شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 57شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 58شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 59شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 60شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 61شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 62شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 63شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 64شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 65شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 66شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 67شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 68شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 69شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 70شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 71شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 72شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 73شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 74شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 75شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 76شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 77شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 78شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 79شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 80شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 81شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 82شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 83شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 84شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 85شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 86شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 87شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 88شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 89شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 90شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 91شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 92شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 93شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 94شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 95شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 96شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 97شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 98شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 99شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 100شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 101شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 102شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 103شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 104شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 105شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 106شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...107شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 108شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 109شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 110شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 111شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 112شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 113شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 114شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 115شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 116شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 117شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 118شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 119شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 120شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 121شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 122شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 123شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 124شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 125شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 126شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 127شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 128شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 129شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 130شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 131شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 132شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 133شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 134شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 135شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 136شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 137شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 138شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 139شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 140شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 141شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 142شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 143شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 144شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 145شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 146شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 147شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 148شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 149شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 150شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 151شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 152شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 153شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 154شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 155شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 156شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 157شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 158شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 159شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 160شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 161شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 162شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 163شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 164شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 165شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 166شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 167شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 168شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 169شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 170شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 171شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 172شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 173شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 174شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 175شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 176شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 177شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 178شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 179شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 180شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 181شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!182شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 183شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 184شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 185شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 186شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 187شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ