به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد

830عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بر نام تو چون نام رهی املی شد
نامم ز پی شعر تو بر شعری شد
مخدوم چو خوانی ام که از گردش بخت
خی نقطه بینداخت و دالم ری شد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد 2شمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد 3شمارهٔ ۳۶۳: از بسکه رخ نامه به خون تر می شد 4شمارهٔ ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند 5شمارهٔ ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند 6شمارهٔ ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند 7شمارهٔ ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند 8شمارهٔ ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند 9شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 10شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 11شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 12شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 13شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 14شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 15شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 16شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 17شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 18شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 19شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 20شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 21شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 22شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 23شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 24شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 25شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 26شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 27شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 28شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 29شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 30شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 31شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 32شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 33شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 34شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 35شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 36شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 37شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 38شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 39شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 40شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 41شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 42شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 43شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 44شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 45شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 46شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 47شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 48شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 49شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 50شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 51شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 52شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 53شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 54شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 55شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 56شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 57شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 58شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 59شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 60شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 61شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 62شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 63شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 64شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 65شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 66شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 67شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 68شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 69شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 70شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 71شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 72شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 73شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 74شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 75شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 76شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 77شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 78شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 79شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 80شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 81شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 82شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 83شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 84شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 85شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 86شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 87شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 88شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 89شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 90شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 91شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 92شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 93شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 94شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 95شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 96شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 97شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 98شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 99شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 100شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 101شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 102شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 103شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 104شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 105شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 106شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 107شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 108شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 109شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 110شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 111شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 112شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 113شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 114شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...115شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 116شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 117شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 118شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 119شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 120شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 121شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 122شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 123شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 124شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 125شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 126شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 127شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 128شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 129شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 130شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 131شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 132شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 133شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 134شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 135شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 136شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 137شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 138شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 139شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 140شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 141شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 142شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 143شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 144شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 145شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 146شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 147شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 148شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 149شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 150شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 151شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 152شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 153شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 154شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 155شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 156شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 157شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 158شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 159شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 160شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 161شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 162شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 163شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 164شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 165شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 166شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 167شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 168شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 169شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 170شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 171شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 172شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 173شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 174شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 175شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 176شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 177شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 178شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 179شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 180شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 181شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 182شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 183شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 184شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 185شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 186شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 187شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 188شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 189شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!190شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 191شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 192شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 193شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 194شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 195شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ