به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۳۵۳: بشنو لغزی که سخت موزون باشد

800عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بشنو لغزی که سخت موزون باشد
کلی که به جزء در بود چون باشد
دیدیم بسی تون که به گرمابه بود
گرمابه ندیدیم که در تون باشد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۵۲: گر بر سر گل تاج مکلل باشد 2شمارهٔ ۳۵۳: بشنو لغزی که سخت موزون باشد 3شمارهٔ ۳۵۴: گفتم شبه ار سفته بود به باشد 4شمارهٔ ۳۵۵: تا میل دلت به کین پرستی باشد 5شمارهٔ ۳۵۶: نه مهر تو از دلم به در خواهد شد 6شمارهٔ ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد 7شمارهٔ ۳۵۸: کو جان که ز بیداد فلک خسته نشد 8شمارهٔ ۳۵۹: در دل نفسی یاد تو گردیده نشد 9شمارهٔ ۳۶۰: یارم به تفرج چمن بیرون شد 10شمارهٔ ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد 11شمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد 12شمارهٔ ۳۶۳: از بسکه رخ نامه به خون تر می شد 13شمارهٔ ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند 14شمارهٔ ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند 15شمارهٔ ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند 16شمارهٔ ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند 17شمارهٔ ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند 18شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 19شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 20شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 21شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 22شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 23شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 24شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 25شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 26شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 27شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 28شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 29شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 30شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 31شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 32شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 33شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 34شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 35شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 36شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 37شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 38شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 39شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 40شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 41شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 42شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 43شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 44شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 45شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 46شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 47شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 48شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 49شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 50شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 51شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 52شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 53شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 54شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 55شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 56شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 57شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 58شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 59شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 60شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 61شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 62شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 63شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 64شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 65شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 66شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 67شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 68شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 69شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 70شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 71شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 72شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 73شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 74شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 75شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 76شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 77شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 78شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 79شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 80شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 81شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 82شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 83شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 84شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 85شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 86شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 87شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 88شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 89شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 90شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 91شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 92شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 93شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 94شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 95شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 96شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 97شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 98شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 99شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 100شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 101شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 102شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 103شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 104شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 105شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 106شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 107شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 108شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 109شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 110شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 111شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 112شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 113شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 114شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 115شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 116شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 117شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 118شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 119شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 120شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 121شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 122شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 123شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...124شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 125شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 126شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 127شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 128شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 129شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 130شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 131شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 132شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 133شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 134شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 135شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 136شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 137شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 138شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 139شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 140شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 141شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 142شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 143شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 144شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 145شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 146شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 147شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 148شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 149شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 150شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 151شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 152شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 153شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 154شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 155شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 156شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 157شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 158شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 159شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 160شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 161شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 162شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 163شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 164شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 165شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 166شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 167شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 168شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 169شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 170شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 171شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 172شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 173شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 174شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 175شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 176شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 177شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 178شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 179شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 180شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 181شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 182شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 183شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 184شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 185شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 186شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 187شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 188شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 189شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 190شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 191شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 192شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 193شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 194شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 195شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 196شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 197شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 198شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!199شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 200شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 201شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 202شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 203شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 204شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ