به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۵۱: این گردش گردون که چو لعبت بازیست

1860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

این گردش گردون که چو لعبت بازیست
هردم به طریقه ای و هردم سازیست
ای کودک دل به بازی از راه مرو
کاندر ره عشق عاشقان هم رازیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۰: بر ذکر تو دایماً زبانم جاریست 2شمارهٔ ۵۱: این گردش گردون که چو لعبت بازیست 3شمارهٔ ۵۲: ایام بهار و گل و خرّم روزیست 4شمارهٔ ۵۳: تا یک سر موی در تو هستی باقیست 5شمارهٔ ۵۴: دردیست به دل که هیچ بهبودش نیست 6شمارهٔ ۵۵: رنجور غم عشق تو بهبودش نیست 7شمارهٔ ۵۶: بی روی تو ای نگار آرامم نیست 8شمارهٔ ۵۷: مشکل که به درد عشق درمانم نیست 9شمارهٔ ۵۸: تا بر درت ای دوست مرا باری نیست 10شمارهٔ ۵۹: هرگز دل من ز غم دمی خالی نیست 11شمارهٔ ۶۰: بیداد فلک بر دلم از حد بگذشت 12شمارهٔ ۶۱: چشمم به کرشمه دوش با جانان گفت 13شمارهٔ ۶۲: در بندگیت طاقم و با درد تو جفت 14شمارهٔ ۶۳: دردیست مرا نهان نمی یارم گفت 15شمارهٔ ۶۴: در دیده خال روی تو جا بگرفت 16شمارهٔ ۶۵: مرغ دل من هوای یاری نگرفت 17شمارهٔ ۶۶: هرگز دل من بی تو قراری نگرفت 18شمارهٔ ۶۷: یارب نظری کن به جهان از کرمت 19شمارهٔ ۶۸: شب تا به سحر میان خونم ز غمت 20شمارهٔ ۶۹: زین بیش روا مدار بر من ستمت 21شمارهٔ ۷۰: جز وصل توأم هیچ نمی باید هیچ 22شمارهٔ ۷۱: درد دل من لعل تو درمانش باد 23شمارهٔ ۷۲: بر خاطرت از خاک رهی گرد مباد 24شمارهٔ ۷۳: ما را غم عشق روی تو رای افتاد 25شمارهٔ ۷۴: دیدم صنمی به قد چو سرو آزاد 26شمارهٔ ۷۵: آن کیست که او از لب جانان طلبد 27شمارهٔ ۷۶: مسکین دل من چو وصل جانان طلبد 28شمارهٔ ۷۷: یک بوسه دلم ز لعل جانان طلبد 29شمارهٔ ۷۸: با درد تو دل چگونه درمان طلبد 30شمارهٔ ۷۹: بربود دل از من صنمی سیمین خد 31شمارهٔ ۸۰: دل بس نکند ز دوست تا سر دارد 32شمارهٔ ۸۱: سرو قد تو هزار دستان دارد 33شمارهٔ ۸۲: زلفت چو بنفشه پیچ و تابی دارد 34شمارهٔ ۸۳: لعل لبت ای دوست زلالی دارد 35شمارهٔ ۸۴: ابروی کجت شکل هلالی دارد 36شمارهٔ ۸۵: دل با سر زلفین تو حالی دارد 37شمارهٔ ۸۶: مرغ دل سرگشته هوایی دارد 38شمارهٔ ۸۷: رخ را ز من خسته نهان می دارد 39شمارهٔ ۸۸: در هجر خودم نعره زنان می دارد 40شمارهٔ ۸۹: ما را غم هجرت نگران می دارد 41شمارهٔ ۹۰: ما را غم عشق تو زبون می دارد 42شمارهٔ ۹۱: رنگ رخ تو از رخ گل رنگ ببرد 43شمارهٔ ۹۲: کس عهد وفا چنانکه پروانه خرد 44شمارهٔ ۹۳: در باغ شدم سحر که از غایت درد 45شمارهٔ ۹۴: ای روی من از فراق تو چون گل زرد 46شمارهٔ ۹۵: گل می رود و وداع گل باید کرد 47شمارهٔ ۹۶: گفتم که جهان مگر وفا خواهد کرد 48شمارهٔ ۹۷: گل رفت وداع گل ز جان باید کرد 49شمارهٔ ۹۸: ای سرو چمن چیده ز بالای تو درد 50شمارهٔ ۹۹: عشق تو که در جهان همه بازی کرد 51شمارهٔ ۱۰۰: دستار چه گر بوی تو را برگیرد 52شمارهٔ ۱۰۱: گفتم که دلم همچو تو یاری گیرد 53شمارهٔ ۱۰۲: در باغ بدیدم صنمی سیمین خد 54شمارهٔ ۱۰۳: چشمت به کرشمه خون دلها ریزد 55شمارهٔ ۱۰۴: دل تنگ مشو که جان به جانان برسد 56شمارهٔ ۱۰۵: این درد مرا مگر دوایی برسد 57شمارهٔ ۱۰۶: آن دوست که آرام دل ما باشد 58شمارهٔ ۱۰۷: تا آرزوی روی نگارم باشد 59شمارهٔ ۱۰۸: تا کی دلم از هجر تو پر خون باشد 60شمارهٔ ۱۰۹: بیچاره دلم زبون گردون باشد 61شمارهٔ ۱۱۰: چون چشم خوشت مست و خرابی باشد 62شمارهٔ ۱۱۱: با دل گفتم اگر مجالی باشد 63شمارهٔ ۱۱۲: چشمت به کرشمه بین که جان می بخشد 64شمارهٔ ۱۱۳: تا سرو قدش ز چشم ما پنهان شد 65شمارهٔ ۱۱۴: خورشید رخ تو را ز جان خواسته شد 66شمارهٔ ۱۱۵: چون ماه رخش تمام پیراسته شد 67شمارهٔ ۱۱۶: تا شاهد حسن گل به بازار آمد 68شمارهٔ ۱۱۷: از لطف خدا حسن تو آراسته اند 69شمارهٔ ۱۱۸: ای چرخ فلک به خیرگی دیده مبند 70شمارهٔ ۱۱۹: ای همّت من درخور بالات بلند 71شمارهٔ ۱۲۰: دل داد به دست باد پیغامی چند 72شمارهٔ ۱۲۱: مپسند که دل بی تو دهد جان مپسند 73شمارهٔ ۱۲۲: دل حلقه عشق دوست در گوش کند 74شمارهٔ ۱۲۳: دلبر چو نظر بر من مسکین افکند 75شمارهٔ ۱۲۴: حسن تو حسد بر مه و پروین افکند 76شمارهٔ ۱۲۵: فریاد ز دست جور این چرخ بلند 77شمارهٔ ۱۲۶: این درد مرا طبیب درمان نکند 78شمارهٔ ۱۲۷: چون قدّ تو سرو سرفرازی نکند 79شمارهٔ ۱۲۸: دل میل بجز تو سوی کس می نکند 80شمارهٔ ۱۲۹: با روی تو میل دل به رویی نکند 81شمارهٔ ۱۳۰: تا در دل من پیام تو خواهد بود 82شمارهٔ ۱۳۱: من دوش قضا یار و قدر پشتم بود 83شمارهٔ ۱۳۲: امشب مه ده چار بیاراسته بود 84شمارهٔ ۱۳۳: ای آنکه تو را نظیر و همتا نبود 85شمارهٔ ۱۳۴: بیچاره کسی که محرمش کس نبود 86شمارهٔ ۱۳۵: روزیت هوای من درویش نبود 87شمارهٔ ۱۳۶: فریاد ز دست جور این چرخ کبود 88شمارهٔ ۱۳۷: بیچاره کسی که از وطن دور شود 89شمارهٔ ۱۳۸: بر درد دلم طبیب ار آگاه شود 90شمارهٔ ۱۳۹: ای روی تو سرخ چون گل شفتالود 91شمارهٔ ۱۴۰: تا چرخ دگر روی به کار که نهد 92شمارهٔ ۱۴۱: از چرخ بجز جفا چه دربار آید 93شمارهٔ ۱۴۲: مشّاطه چو حسن دوست آراسته دید 94شمارهٔ ۱۴۳: بستان دلم همیشه نار آرد بار 95شمارهٔ ۱۴۴: زین بیش مرا خسته و دل ریش مدار 96شمارهٔ ۱۴۵: ای دوست مرا به کام دشمن مگذار 97شمارهٔ ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار 98شمارهٔ ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار 99شمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار 100شمارهٔ ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر 101شمارهٔ ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر 102شمارهٔ ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر 103شمارهٔ ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر 104شمارهٔ ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر 105شمارهٔ ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر 106شمارهٔ ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر 107شمارهٔ ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر 108شمارهٔ ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر 109شمارهٔ ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر 110شمارهٔ ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز 111شمارهٔ ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز 112شمارهٔ ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز 113شمارهٔ ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز 114شمارهٔ ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز 115شمارهٔ ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز 116شمارهٔ ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز 117شمارهٔ ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز 118شمارهٔ ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز 119شمارهٔ ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز 120شمارهٔ ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس 121شمارهٔ ۱۷۰: ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس 122شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 123شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 124شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 125شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 126شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 127شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 128شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 129شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 130شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 131شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 132شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 133شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 134شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 135شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 136شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 137شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 138شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 139شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 140شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 141شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 142شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 143شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 144شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 145شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 146شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 147شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 148شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 149شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 150شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 151شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 152شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 153شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 154شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 155شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 156شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 157شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 158شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 159شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 160شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 161شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 162شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 163شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 164شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 165شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 166شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 167شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 168شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 169شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 170شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 171شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 172شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 173شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 174شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 175شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 176شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 177شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 178شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 179شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 180شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 181شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 182شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 183شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 184شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 185شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 186شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 187شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 188شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 189شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 190شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 191شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 192شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 193شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 194شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 195شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 196شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 197شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 198شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 199شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 200شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 201شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 202شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 203شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 204شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 205شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 206شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 207شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 208شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 209شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 210شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 211شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 212شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 213شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 214شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 215شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 216شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 217شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 218شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 219شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 220شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 221شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 222شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 223شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 224شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 225شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 226شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 227شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 228شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 229شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 230شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 231شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 232شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 233شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 234شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 235شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 236شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 237شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 238شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 239شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 240شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 241شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 242شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 243شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 244شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 245شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 246شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 247شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 248شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 249شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 250شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 251شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 252شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 253شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 254شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 255شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 256شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 257شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 258شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 259شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 260شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 261شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 262شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 263شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 264شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 265شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 266شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 267شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 268شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 269شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 270شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 271شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 272شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 273شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 274شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 275شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 276شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 277شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 278شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 279شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 280شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 281شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 282شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 283شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 284شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 285شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 286شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 287شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 288شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 289شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 290شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 291شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 292شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 293شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 294شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 295شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 296شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 297شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 298شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 299شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 300شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 301شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 302شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 303شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 304شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 305شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 306شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 307شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ