به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۹۵: گل می رود و وداع گل باید کرد

1960عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گل می رود و وداع گل باید کرد
یا آنکه به ترک گل و مل باید کرد
اندیشه این دو رای تاریک ببین
از روی خرد فکر نقل باید کرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۴: ای روی من از فراق تو چون گل زرد 2شمارهٔ ۹۵: گل می رود و وداع گل باید کرد 3شمارهٔ ۹۶: گفتم که جهان مگر وفا خواهد کرد 4شمارهٔ ۹۷: گل رفت وداع گل ز جان باید کرد 5شمارهٔ ۹۸: ای سرو چمن چیده ز بالای تو درد 6شمارهٔ ۹۹: عشق تو که در جهان همه بازی کرد 7شمارهٔ ۱۰۰: دستار چه گر بوی تو را برگیرد 8شمارهٔ ۱۰۱: گفتم که دلم همچو تو یاری گیرد 9شمارهٔ ۱۰۲: در باغ بدیدم صنمی سیمین خد 10شمارهٔ ۱۰۳: چشمت به کرشمه خون دلها ریزد 11شمارهٔ ۱۰۴: دل تنگ مشو که جان به جانان برسد 12شمارهٔ ۱۰۵: این درد مرا مگر دوایی برسد 13شمارهٔ ۱۰۶: آن دوست که آرام دل ما باشد 14شمارهٔ ۱۰۷: تا آرزوی روی نگارم باشد 15شمارهٔ ۱۰۸: تا کی دلم از هجر تو پر خون باشد 16شمارهٔ ۱۰۹: بیچاره دلم زبون گردون باشد 17شمارهٔ ۱۱۰: چون چشم خوشت مست و خرابی باشد 18شمارهٔ ۱۱۱: با دل گفتم اگر مجالی باشد 19شمارهٔ ۱۱۲: چشمت به کرشمه بین که جان می بخشد 20شمارهٔ ۱۱۳: تا سرو قدش ز چشم ما پنهان شد 21شمارهٔ ۱۱۴: خورشید رخ تو را ز جان خواسته شد 22شمارهٔ ۱۱۵: چون ماه رخش تمام پیراسته شد 23شمارهٔ ۱۱۶: تا شاهد حسن گل به بازار آمد 24شمارهٔ ۱۱۷: از لطف خدا حسن تو آراسته اند 25شمارهٔ ۱۱۸: ای چرخ فلک به خیرگی دیده مبند 26شمارهٔ ۱۱۹: ای همّت من درخور بالات بلند 27شمارهٔ ۱۲۰: دل داد به دست باد پیغامی چند 28شمارهٔ ۱۲۱: مپسند که دل بی تو دهد جان مپسند 29شمارهٔ ۱۲۲: دل حلقه عشق دوست در گوش کند 30شمارهٔ ۱۲۳: دلبر چو نظر بر من مسکین افکند 31شمارهٔ ۱۲۴: حسن تو حسد بر مه و پروین افکند 32شمارهٔ ۱۲۵: فریاد ز دست جور این چرخ بلند 33شمارهٔ ۱۲۶: این درد مرا طبیب درمان نکند 34شمارهٔ ۱۲۷: چون قدّ تو سرو سرفرازی نکند 35شمارهٔ ۱۲۸: دل میل بجز تو سوی کس می نکند 36شمارهٔ ۱۲۹: با روی تو میل دل به رویی نکند 37شمارهٔ ۱۳۰: تا در دل من پیام تو خواهد بود 38شمارهٔ ۱۳۱: من دوش قضا یار و قدر پشتم بود 39شمارهٔ ۱۳۲: امشب مه ده چار بیاراسته بود 40شمارهٔ ۱۳۳: ای آنکه تو را نظیر و همتا نبود 41شمارهٔ ۱۳۴: بیچاره کسی که محرمش کس نبود 42شمارهٔ ۱۳۵: روزیت هوای من درویش نبود 43شمارهٔ ۱۳۶: فریاد ز دست جور این چرخ کبود 44شمارهٔ ۱۳۷: بیچاره کسی که از وطن دور شود 45شمارهٔ ۱۳۸: بر درد دلم طبیب ار آگاه شود 46شمارهٔ ۱۳۹: ای روی تو سرخ چون گل شفتالود 47شمارهٔ ۱۴۰: تا چرخ دگر روی به کار که نهد 48شمارهٔ ۱۴۱: از چرخ بجز جفا چه دربار آید 49شمارهٔ ۱۴۲: مشّاطه چو حسن دوست آراسته دید 50شمارهٔ ۱۴۳: بستان دلم همیشه نار آرد بار 51شمارهٔ ۱۴۴: زین بیش مرا خسته و دل ریش مدار 52شمارهٔ ۱۴۵: ای دوست مرا به کام دشمن مگذار 53شمارهٔ ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار 54شمارهٔ ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار 55شمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار 56شمارهٔ ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر 57شمارهٔ ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر 58شمارهٔ ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر 59شمارهٔ ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر 60شمارهٔ ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر 61شمارهٔ ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر 62شمارهٔ ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر 63شمارهٔ ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر 64شمارهٔ ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر 65شمارهٔ ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر 66شمارهٔ ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز 67شمارهٔ ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز 68شمارهٔ ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز 69شمارهٔ ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز 70شمارهٔ ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز 71شمارهٔ ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز 72شمارهٔ ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز 73شمارهٔ ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز 74شمارهٔ ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز 75شمارهٔ ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز 76شمارهٔ ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس 77شمارهٔ ۱۷۰: ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس 78شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 79شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 80شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 81شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 82شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 83شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 84شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 85شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 86شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 87شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 88شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 89شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 90شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 91شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 92شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 93شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 94شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 95شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 96شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 97شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 98شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 99شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 100شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 101شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 102شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 103شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 104شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 105شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 106شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 107شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 108شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 109شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 110شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 111شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 112شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 113شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 114شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 115شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 116شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 117شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 118شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 119شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 120شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 121شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 122شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 123شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 124شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 125شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 126شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 127شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 128شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 129شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 130شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 131شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 132شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 133شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 134شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 135شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 136شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 137شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 138شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 139شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 140شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 141شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 142شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 143شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 144شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 145شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 146شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 147شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 148شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 149شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 150شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 151شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 152شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 153شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 154شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 155شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 156شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 157شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 158شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 159شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 160شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 161شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 162شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 163شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 164شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 165شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 166شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 167شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 168شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 169شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 170شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 171شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 172شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 173شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 174شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 175شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 176شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 177شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 178شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 179شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 180شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 181شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 182شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 183شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 184شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 185شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 186شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 187شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 188شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 189شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 190شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 191شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 192شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 193شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 194شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 195شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 196شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 197شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 198شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 199شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 200شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 201شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 202شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 203شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 204شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 205شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 206شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 207شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 208شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 209شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 210شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 211شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 212شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 213شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 214شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 215شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 216شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 217شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 218شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 219شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 220شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 221شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 222شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 223شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 224شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 225شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 226شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 227شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 228شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 229شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 230شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 231شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 232شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 233شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 234شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 235شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 236شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 237شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 238شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 239شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 240شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 241شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 242شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 243شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 244شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 245شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 246شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 247شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 248شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 249شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 250شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 251شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 252شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 253شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 254شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 255شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 256شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 257شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 258شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 259شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 260شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 261شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 262شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 263شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ