به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۱۲۲: دل حلقه عشق دوست در گوش کند

1860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دل حلقه عشق دوست در گوش کند
وز آتش سودای غمش جوش کند
از سر ننهد عشق تو سرگشته دلم
تا با تو شبی دست در آغوش کند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۱: مپسند که دل بی تو دهد جان مپسند 2شمارهٔ ۱۲۲: دل حلقه عشق دوست در گوش کند 3شمارهٔ ۱۲۳: دلبر چو نظر بر من مسکین افکند 4شمارهٔ ۱۲۴: حسن تو حسد بر مه و پروین افکند 5شمارهٔ ۱۲۵: فریاد ز دست جور این چرخ بلند 6شمارهٔ ۱۲۶: این درد مرا طبیب درمان نکند 7شمارهٔ ۱۲۷: چون قدّ تو سرو سرفرازی نکند 8شمارهٔ ۱۲۸: دل میل بجز تو سوی کس می نکند 9شمارهٔ ۱۲۹: با روی تو میل دل به رویی نکند 10شمارهٔ ۱۳۰: تا در دل من پیام تو خواهد بود 11شمارهٔ ۱۳۱: من دوش قضا یار و قدر پشتم بود 12شمارهٔ ۱۳۲: امشب مه ده چار بیاراسته بود 13شمارهٔ ۱۳۳: ای آنکه تو را نظیر و همتا نبود 14شمارهٔ ۱۳۴: بیچاره کسی که محرمش کس نبود 15شمارهٔ ۱۳۵: روزیت هوای من درویش نبود 16شمارهٔ ۱۳۶: فریاد ز دست جور این چرخ کبود 17شمارهٔ ۱۳۷: بیچاره کسی که از وطن دور شود 18شمارهٔ ۱۳۸: بر درد دلم طبیب ار آگاه شود 19شمارهٔ ۱۳۹: ای روی تو سرخ چون گل شفتالود 20شمارهٔ ۱۴۰: تا چرخ دگر روی به کار که نهد 21شمارهٔ ۱۴۱: از چرخ بجز جفا چه دربار آید 22شمارهٔ ۱۴۲: مشّاطه چو حسن دوست آراسته دید 23شمارهٔ ۱۴۳: بستان دلم همیشه نار آرد بار 24شمارهٔ ۱۴۴: زین بیش مرا خسته و دل ریش مدار 25شمارهٔ ۱۴۵: ای دوست مرا به کام دشمن مگذار 26شمارهٔ ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار 27شمارهٔ ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار 28شمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار 29شمارهٔ ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر 30شمارهٔ ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر 31شمارهٔ ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر 32شمارهٔ ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر 33شمارهٔ ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر 34شمارهٔ ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر 35شمارهٔ ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر 36شمارهٔ ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر 37شمارهٔ ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر 38شمارهٔ ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر 39شمارهٔ ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز 40شمارهٔ ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز 41شمارهٔ ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز 42شمارهٔ ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز 43شمارهٔ ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز 44شمارهٔ ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز 45شمارهٔ ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز 46شمارهٔ ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز 47شمارهٔ ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز 48شمارهٔ ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز 49شمارهٔ ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس 50شمارهٔ ۱۷۰: ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس 51شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 52شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 53شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 54شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 55شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 56شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 57شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 58شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 59شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 60شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 61شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 62شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 63شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 64شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 65شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 66شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 67شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 68شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 69شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 70شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 71شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 72شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 73شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 74شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 75شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 76شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 77شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 78شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 79شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 80شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 81شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 82شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 83شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 84شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 85شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 86شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 87شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 88شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 89شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 90شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 91شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 92شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 93شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 94شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 95شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 96شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 97شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 98شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 99شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 100شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 101شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 102شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 103شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 104شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 105شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 106شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 107شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 108شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 109شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 110شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 111شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 112شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 113شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 114شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 115شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 116شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 117شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 118شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 119شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 120شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 121شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 122شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 123شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 124شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 125شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 126شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 127شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 128شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 129شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 130شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 131شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 132شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 133شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 134شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 135شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 136شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 137شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 138شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 139شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 140شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 141شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 142شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 143شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 144شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 145شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 146شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 147شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 148شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 149شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 150شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 151شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 152شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 153شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 154شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 155شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 156شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 157شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 158شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 159شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 160شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 161شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 162شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 163شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 164شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 165شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 166شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 167شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 168شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 169شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 170شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 171شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 172شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 173شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 174شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 175شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 176شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 177شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 178شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 179شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 180شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 181شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 182شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 183شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 184شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 185شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 186شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 187شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 188شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 189شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 190شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 191شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 192شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 193شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 194شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 195شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 196شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 197شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 198شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 199شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 200شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 201شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 202شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 203شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 204شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 205شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 206شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 207شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 208شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 209شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 210شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 211شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 212شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 213شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 214شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 215شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 216شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 217شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 218شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 219شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 220شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 221شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 222شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 223شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 224شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 225شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 226شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 227شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 228شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 229شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 230شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 231شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 232شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 233شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 234شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 235شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 236شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ