به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل

1830عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

زنهار بکوش تا توانی ای دل
در کوی وفا و مهربانی ای دل
دلدارم اگرچه بی وفا دلداریست
باشد که نکو شود چه دانی ای دل

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 2شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 3شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 4شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 5شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 6شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 7شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 8شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 9شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 10شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 11شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 12شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 13شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 14شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 15شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 16شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 17شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 18شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 19شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 20شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 21شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 22شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 23شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 24شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 25شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 26شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 27شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 28شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 29شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 30شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 31شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 32شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 33شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 34شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 35شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 36شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 37شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 38شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 39شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 40شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 41شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 42شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 43شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 44شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 45شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 46شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 47شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 48شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 49شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 50شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 51شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 52شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 53شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 54شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 55شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 56شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 57شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 58شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 59شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 60شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 61شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 62شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 63شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 64شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 65شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 66شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 67شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 68شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 69شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 70شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 71شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 72شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 73شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 74شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 75شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 76شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 77شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 78شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 79شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 80شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 81شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 82شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 83شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 84شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 85شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 86شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 87شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 88شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 89شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 90شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 91شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 92شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 93شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 94شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 95شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 96شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 97شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 98شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 99شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 100شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 101شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 102شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 103شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 104شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 105شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 106شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 107شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 108شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 109شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 110شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 111شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 112شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 113شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 114شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 115شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 116شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 117شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 118شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 119شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 120شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 121شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 122شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 123شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 124شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 125شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 126شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 127شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 128شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 129شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 130شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 131شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 132شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 133شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 134شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 135شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 136شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 137شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 138شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 139شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 140شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 141شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 142شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 143شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 144شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 145شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 146شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 147شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 148شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 149شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 150شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 151شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 152شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 153شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 154شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 155شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 156شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 157شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 158شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 159شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 160شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 161شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 162شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 163شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 164شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 165شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 166شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 167شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ