به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم

1890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خورشید رخا من به کمند تو درم
بارت بکشم به جان و جورت ببرم
گر سیم و زرم خواهی ور جان و سرم
خود را بفروشم و مرادت بخرم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 2شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 3شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 4شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 5شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 6شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 7شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 8شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 9شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 10شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 11شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 12شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 13شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 14شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 15شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 16شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 17شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 18شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 19شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 20شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 21شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 22شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 23شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 24شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 25شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 26شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 27شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 28شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 29شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 30شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 31شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 32شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 33شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 34شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 35شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 36شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 37شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 38شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 39شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 40شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 41شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 42شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 43شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 44شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 45شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 46شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 47شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 48شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 49شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 50شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 51شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 52شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 53شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 54شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 55شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 56شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 57شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 58شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 59شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 60شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 61شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 62شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 63شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 64شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 65شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 66شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 67شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 68شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 69شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 70شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 71شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 72شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 73شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 74شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 75شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 76شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 77شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 78شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 79شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 80شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 81شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 82شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 83شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 84شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 85شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 86شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 87شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 88شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 89شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 90شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 91شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 92شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 93شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 94شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 95شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 96شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 97شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 98شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 99شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 100شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 101شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 102شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 103شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 104شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 105شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 106شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 107شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 108شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 109شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 110شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 111شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 112شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 113شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 114شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 115شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 116شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 117شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 118شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 119شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 120شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 121شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 122شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 123شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 124شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 125شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 126شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 127شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 128شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 129شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 130شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 131شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 132شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 133شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 134شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 135شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 136شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 137شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 138شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 139شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 140شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 141شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 142شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ