به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم

1960عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از روی چو خورشید تو مهجور شدم
وز باده هجران تو مخمور شدم
فریاد دلم رس ای طبیب از سر لطف
کز درد فراق دوست رنجور شدم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 2شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 3شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 4شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 5شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 6شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 7شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 8شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 9شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 10شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 11شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 12شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 13شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 14شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 15شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 16شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 17شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 18شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 19شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 20شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 21شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 22شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 23شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 24شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 25شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 26شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 27شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 28شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 29شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 30شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 31شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 32شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 33شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 34شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 35شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 36شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 37شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 38شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 39شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 40شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 41شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 42شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 43شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 44شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 45شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 46شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 47شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 48شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 49شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 50شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 51شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 52شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 53شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 54شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 55شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 56شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 57شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 58شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 59شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 60شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 61شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 62شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 63شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 64شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 65شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 66شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 67شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 68شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 69شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 70شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 71شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 72شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 73شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 74شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 75شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 76شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 77شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 78شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 79شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 80شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 81شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 82شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 83شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 84شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 85شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 86شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 87شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 88شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 89شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 90شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 91شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 92شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 93شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 94شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 95شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 96شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 97شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 98شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 99شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 100شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 101شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 102شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 103شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 104شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 105شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 106شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 107شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 108شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 109شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 110شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 111شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 112شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 113شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 114شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 115شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 116شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 117شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 118شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 119شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 120شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 121شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 122شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 123شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 124شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 125شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 126شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 127شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 128شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 129شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 130شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 131شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 132شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 133شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 134شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 135شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 136شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 137شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 138شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 139شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 140شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 141شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 142شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 143شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 144شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 145شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 146شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 147شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 148شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 149شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ