به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام

1900عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام
در شام دو زلف تو دلم کرد مقام
صبح رخ دوست مطلع کام دلست
زان گوش چو روزه دار دارم بر شام

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 2شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 3شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 4شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 5شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 6شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 7شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 8شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 9شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 10شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 11شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 12شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 13شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 14شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 15شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 16شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 17شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 18شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 19شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 20شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 21شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 22شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 23شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 24شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 25شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 26شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 27شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 28شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 29شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 30شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 31شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 32شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 33شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 34شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 35شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 36شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 37شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 38شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 39شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 40شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 41شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 42شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 43شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 44شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 45شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 46شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 47شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 48شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 49شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 50شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 51شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 52شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 53شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 54شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 55شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 56شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 57شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 58شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 59شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 60شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 61شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 62شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 63شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 64شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 65شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 66شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 67شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 68شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 69شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 70شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 71شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 72شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 73شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 74شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 75شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 76شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 77شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 78شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 79شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 80شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 81شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 82شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 83شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 84شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 85شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 86شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 87شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 88شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 89شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 90شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 91شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 92شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 93شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 94شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 95شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 96شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 97شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 98شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 99شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 100شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 101شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 102شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 103شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 104شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 105شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 106شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 107شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 108شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 109شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 110شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 111شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 112شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 113شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 114شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 115شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 116شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 117شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 118شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 119شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 120شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 121شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 122شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 123شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 124شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 125شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 126شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 127شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 128شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 129شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 130شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 131شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 132شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 133شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 134شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 135شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 136شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 137شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 138شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 139شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 140شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 141شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 142شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 143شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 144شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 145شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 146شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 147شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 148شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 149شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 150شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 151شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 152شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 153شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 154شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ