به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل

1820عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای جان و جهان کرده من اندر سر دل
و افتاده منم ز دل به چاهی مشکل
مشکل تر ازین واقعتی نیست مرا
کز یار بجز غصّه ندارم حاصل

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 2شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 3شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 4شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 5شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 6شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 7شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 8شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 9شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 10شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 11شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 12شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 13شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 14شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 15شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 16شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 17شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 18شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 19شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 20شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 21شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 22شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 23شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 24شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 25شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 26شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 27شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 28شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 29شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 30شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 31شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 32شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 33شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 34شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 35شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 36شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 37شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 38شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 39شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 40شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 41شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 42شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 43شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 44شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 45شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 46شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 47شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 48شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 49شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 50شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 51شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 52شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 53شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 54شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 55شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 56شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 57شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 58شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 59شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 60شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 61شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 62شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 63شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 64شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 65شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 66شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 67شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 68شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 69شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 70شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 71شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 72شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 73شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 74شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 75شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 76شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 77شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 78شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 79شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 80شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 81شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 82شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 83شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 84شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 85شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 86شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 87شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 88شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 89شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 90شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 91شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 92شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 93شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 94شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 95شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 96شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 97شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 98شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 99شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 100شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 101شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 102شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 103شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 104شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 105شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 106شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 107شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 108شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 109شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 110شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 111شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 112شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 113شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 114شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 115شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 116شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 117شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 118شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 119شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 120شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 121شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 122شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 123شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 124شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 125شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 126شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 127شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 128شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 129شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 130شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 131شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 132شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 133شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 134شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 135شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 136شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 137شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 138شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 139شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 140شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 141شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 142شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 143شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 144شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 145شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 146شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 147شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 148شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 149شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 150شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 151شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 152شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 153شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 154شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 155شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 156شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 157شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 158شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 159شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 160شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 161شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 162شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 163شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 164شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 165شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ