به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک

1880عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

افتاده مرا دیده به یاری نازک
دل بسته به روی گلعذاری نازک
ای دل که کشی بار نگاری نازک
یک روی جهان دشمن و کاری نازک

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 2شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 3شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 4شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 5شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 6شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 7شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 8شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 9شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 10شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 11شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 12شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 13شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 14شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 15شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 16شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 17شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 18شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 19شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 20شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 21شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 22شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 23شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 24شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 25شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 26شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 27شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 28شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 29شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 30شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 31شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 32شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 33شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 34شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 35شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 36شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 37شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 38شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 39شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 40شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 41شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 42شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 43شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 44شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 45شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 46شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 47شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 48شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 49شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 50شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 51شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 52شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 53شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 54شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 55شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 56شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 57شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 58شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 59شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 60شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 61شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 62شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 63شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 64شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 65شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 66شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 67شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 68شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 69شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 70شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 71شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 72شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 73شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 74شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 75شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 76شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 77شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 78شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 79شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 80شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 81شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 82شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 83شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 84شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 85شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 86شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 87شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 88شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 89شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 90شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 91شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 92شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 93شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 94شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 95شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 96شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 97شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 98شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 99شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 100شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 101شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 102شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 103شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 104شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 105شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 106شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 107شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 108شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 109شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 110شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 111شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 112شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 113شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 114شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 115شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 116شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 117شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 118شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 119شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 120شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 121شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 122شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 123شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 124شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 125شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 126شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 127شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 128شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 129شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 130شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 131شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 132شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 133شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 134شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 135شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 136شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 137شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 138شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 139شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 140شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 141شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 142شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 143شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 144شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 145شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 146شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 147شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 148شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 149شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 150شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 151شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 152شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 153شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 154شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 155شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 156شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 157شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 158شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 159شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 160شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 161شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 162شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 163شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 164شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 165شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 166شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 167شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 168شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 169شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 170شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 171شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 172شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 173شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 174شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 175شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 176شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 177شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ