به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش

1810عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای دل تو به درد یار هجران می کش
زهر آب ز جام نامرادی می چش
تا همچو خردمند چرا گوشه فقر
بر خود نگرفتی که نشینی دلخوش

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 2شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 3شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 4شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 5شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 6شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 7شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 8شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 9شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 10شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 11شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 12شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 13شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 14شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 15شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 16شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 17شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 18شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 19شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 20شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 21شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 22شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 23شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 24شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 25شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 26شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 27شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 28شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 29شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 30شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 31شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 32شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 33شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 34شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 35شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 36شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 37شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 38شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 39شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 40شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 41شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 42شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 43شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 44شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 45شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 46شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 47شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 48شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 49شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 50شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 51شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 52شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 53شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 54شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 55شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 56شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 57شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 58شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 59شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 60شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 61شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 62شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 63شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 64شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 65شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 66شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 67شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 68شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 69شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 70شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 71شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 72شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 73شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 74شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 75شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 76شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 77شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 78شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 79شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 80شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 81شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 82شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 83شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 84شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 85شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 86شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 87شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 88شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 89شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 90شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 91شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 92شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 93شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 94شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 95شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 96شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 97شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 98شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 99شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 100شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 101شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 102شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 103شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 104شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 105شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 106شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 107شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 108شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 109شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 110شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 111شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 112شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 113شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 114شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 115شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 116شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 117شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 118شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 119شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 120شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 121شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 122شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 123شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 124شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 125شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 126شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 127شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 128شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 129شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 130شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 131شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 132شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 133شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 134شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 135شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 136شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 137شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 138شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 139شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 140شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 141شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 142شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 143شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 144شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 145شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 146شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 147شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 148شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 149شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 150شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 151شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 152شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 153شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 154شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 155شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 156شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 157شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 158شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 159شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 160شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 161شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 162شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 163شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 164شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 165شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 166شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 167شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 168شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 169شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 170شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 171شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 172شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 173شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 174شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 175شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 176شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 177شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 178شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 179شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 180شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 181شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 182شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 183شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 184شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 185شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 186شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ