به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار

1870عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آمد گه بلبل و گل و فصل بهار
خواهم لب جوی و خلوت و بوس و کنار
خرّم تن آنکه بخت یارش باشد
مسکین دل آنکه دور باشد از یار

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار 2شمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار 3شمارهٔ ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر 4شمارهٔ ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر 5شمارهٔ ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر 6شمارهٔ ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر 7شمارهٔ ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر 8شمارهٔ ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر 9شمارهٔ ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر 10شمارهٔ ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر 11شمارهٔ ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر 12شمارهٔ ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر 13شمارهٔ ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز 14شمارهٔ ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز 15شمارهٔ ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز 16شمارهٔ ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز 17شمارهٔ ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز 18شمارهٔ ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز 19شمارهٔ ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز 20شمارهٔ ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز 21شمارهٔ ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز 22شمارهٔ ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز 23شمارهٔ ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس 24شمارهٔ ۱۷۰: ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس 25شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 26شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 27شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 28شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 29شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 30شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 31شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 32شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 33شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 34شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 35شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 36شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 37شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 38شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 39شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 40شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 41شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 42شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 43شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 44شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 45شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 46شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 47شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 48شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 49شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 50شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 51شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 52شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 53شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 54شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 55شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 56شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 57شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 58شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 59شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 60شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 61شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 62شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 63شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 64شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 65شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 66شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 67شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 68شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 69شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 70شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 71شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 72شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 73شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 74شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 75شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 76شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 77شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 78شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 79شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 80شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 81شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 82شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 83شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 84شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 85شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 86شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 87شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 88شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 89شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 90شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 91شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 92شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 93شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 94شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 95شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 96شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 97شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 98شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 99شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 100شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 101شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 102شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 103شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 104شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 105شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 106شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 107شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 108شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 109شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 110شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 111شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 112شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 113شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 114شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 115شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 116شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 117شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 118شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 119شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 120شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 121شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 122شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 123شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 124شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 125شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 126شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 127شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 128شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 129شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 130شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 131شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 132شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 133شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 134شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 135شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 136شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 137شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 138شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 139شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 140شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 141شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 142شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 143شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 144شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 145شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 146شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 147شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 148شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 149شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 150شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 151شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 152شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 153شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 154شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 155شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 156شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 157شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 158شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 159شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 160شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 161شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 162شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 163شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 164شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 165شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 166شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 167شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 168شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 169شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 170شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 171شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 172شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 173شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 174شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 175شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 176شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 177شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 178شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 179شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 180شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 181شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 182شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 183شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 184شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 185شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 186شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 187شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 188شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 189شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 190شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 191شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 192شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 193شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 194شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 195شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 196شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 197شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 198شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 199شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 200شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 201شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 202شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 203شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 204شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 205شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 206شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 207شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 208شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 209شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 210شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ