به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار

1890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بلبل دیدم به باغ با ناله زار
فریاد کنان نعره زنان در گلزار
گفتم که چه آشوب نهادی در باغ
گفتا به فراق گل ز دست عطّار

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۵: ای دوست مرا به کام دشمن مگذار 2شمارهٔ ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار 3شمارهٔ ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار 4شمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار 5شمارهٔ ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر 6شمارهٔ ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر 7شمارهٔ ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر 8شمارهٔ ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر 9شمارهٔ ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر 10شمارهٔ ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر 11شمارهٔ ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر 12شمارهٔ ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر 13شمارهٔ ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر 14شمارهٔ ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر 15شمارهٔ ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز 16شمارهٔ ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز 17شمارهٔ ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز 18شمارهٔ ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز 19شمارهٔ ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز 20شمارهٔ ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز 21شمارهٔ ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز 22شمارهٔ ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز 23شمارهٔ ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز 24شمارهٔ ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز 25شمارهٔ ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس 26شمارهٔ ۱۷۰: ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس 27شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 28شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 29شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 30شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 31شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 32شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 33شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 34شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 35شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 36شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 37شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 38شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 39شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 40شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 41شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 42شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 43شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 44شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 45شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 46شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 47شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 48شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 49شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 50شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 51شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 52شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 53شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 54شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 55شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 56شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 57شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 58شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 59شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 60شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 61شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 62شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 63شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 64شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 65شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 66شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 67شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 68شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 69شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 70شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 71شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 72شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 73شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 74شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 75شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 76شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 77شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 78شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 79شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 80شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 81شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 82شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 83شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 84شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 85شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 86شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 87شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 88شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 89شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 90شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 91شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 92شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 93شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 94شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 95شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 96شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 97شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 98شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 99شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 100شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 101شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 102شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 103شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 104شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 105شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 106شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 107شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 108شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 109شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 110شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 111شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 112شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 113شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 114شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 115شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 116شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 117شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 118شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 119شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 120شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 121شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 122شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 123شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 124شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 125شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 126شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 127شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 128شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 129شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 130شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 131شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 132شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 133شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 134شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 135شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 136شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 137شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 138شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 139شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 140شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 141شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 142شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 143شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 144شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 145شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 146شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 147شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 148شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 149شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 150شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 151شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 152شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 153شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 154شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 155شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 156شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 157شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 158شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 159شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 160شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 161شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 162شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 163شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 164شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 165شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 166شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 167شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 168شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 169شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 170شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 171شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 172شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 173شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 174شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 175شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 176شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 177شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 178شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 179شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 180شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 181شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 182شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 183شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 184شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 185شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 186شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 187شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 188شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 189شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 190شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 191شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 192شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 193شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 194شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 195شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 196شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 197شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 198شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 199شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 200شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 201شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 202شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 203شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 204شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 205شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 206شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 207شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 208شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 209شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 210شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 211شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 212شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ