به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۱۱۷: از لطف خدا حسن تو آراسته اند

2470عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از لطف خدا حسن تو آراسته اند
بدخواه تو را چو مه ز غم کاسته اند
باز آی خدا را که همه خلق جهان
وصل تو به زاری از خدا خواسته اند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۶: تا شاهد حسن گل به بازار آمد 2شمارهٔ ۱۱۷: از لطف خدا حسن تو آراسته اند 3شمارهٔ ۱۱۸: ای چرخ فلک به خیرگی دیده مبند 4شمارهٔ ۱۱۹: ای همّت من درخور بالات بلند 5شمارهٔ ۱۲۰: دل داد به دست باد پیغامی چند 6شمارهٔ ۱۲۱: مپسند که دل بی تو دهد جان مپسند 7شمارهٔ ۱۲۲: دل حلقه عشق دوست در گوش کند 8شمارهٔ ۱۲۳: دلبر چو نظر بر من مسکین افکند 9شمارهٔ ۱۲۴: حسن تو حسد بر مه و پروین افکند 10شمارهٔ ۱۲۵: فریاد ز دست جور این چرخ بلند 11شمارهٔ ۱۲۶: این درد مرا طبیب درمان نکند 12شمارهٔ ۱۲۷: چون قدّ تو سرو سرفرازی نکند 13شمارهٔ ۱۲۸: دل میل بجز تو سوی کس می نکند 14شمارهٔ ۱۲۹: با روی تو میل دل به رویی نکند 15شمارهٔ ۱۳۰: تا در دل من پیام تو خواهد بود 16شمارهٔ ۱۳۱: من دوش قضا یار و قدر پشتم بود 17شمارهٔ ۱۳۲: امشب مه ده چار بیاراسته بود 18شمارهٔ ۱۳۳: ای آنکه تو را نظیر و همتا نبود 19شمارهٔ ۱۳۴: بیچاره کسی که محرمش کس نبود 20شمارهٔ ۱۳۵: روزیت هوای من درویش نبود 21شمارهٔ ۱۳۶: فریاد ز دست جور این چرخ کبود 22شمارهٔ ۱۳۷: بیچاره کسی که از وطن دور شود 23شمارهٔ ۱۳۸: بر درد دلم طبیب ار آگاه شود 24شمارهٔ ۱۳۹: ای روی تو سرخ چون گل شفتالود 25شمارهٔ ۱۴۰: تا چرخ دگر روی به کار که نهد 26شمارهٔ ۱۴۱: از چرخ بجز جفا چه دربار آید 27شمارهٔ ۱۴۲: مشّاطه چو حسن دوست آراسته دید 28شمارهٔ ۱۴۳: بستان دلم همیشه نار آرد بار 29شمارهٔ ۱۴۴: زین بیش مرا خسته و دل ریش مدار 30شمارهٔ ۱۴۵: ای دوست مرا به کام دشمن مگذار 31شمارهٔ ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار 32شمارهٔ ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار 33شمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار 34شمارهٔ ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر 35شمارهٔ ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر 36شمارهٔ ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر 37شمارهٔ ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر 38شمارهٔ ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر 39شمارهٔ ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر 40شمارهٔ ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر 41شمارهٔ ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر 42شمارهٔ ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر 43شمارهٔ ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر 44شمارهٔ ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز 45شمارهٔ ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز 46شمارهٔ ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز 47شمارهٔ ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز 48شمارهٔ ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز 49شمارهٔ ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز 50شمارهٔ ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز 51شمارهٔ ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز 52شمارهٔ ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز 53شمارهٔ ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز 54شمارهٔ ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس 55شمارهٔ ۱۷۰: ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس 56شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 57شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 58شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 59شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 60شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 61شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 62شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 63شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 64شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 65شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 66شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 67شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 68شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 69شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 70شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 71شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 72شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 73شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 74شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 75شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 76شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 77شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 78شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 79شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 80شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 81شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 82شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 83شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 84شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 85شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 86شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 87شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 88شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 89شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 90شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 91شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 92شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 93شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 94شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 95شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 96شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 97شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 98شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 99شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 100شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 101شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 102شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 103شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 104شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 105شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 106شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 107شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 108شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 109شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 110شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 111شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 112شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 113شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 114شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 115شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 116شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 117شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 118شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 119شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 120شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 121شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 122شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 123شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 124شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 125شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 126شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 127شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 128شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 129شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 130شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 131شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 132شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 133شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 134شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 135شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 136شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 137شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 138شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 139شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 140شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 141شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 142شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 143شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 144شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 145شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 146شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 147شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 148شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 149شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 150شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 151شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 152شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 153شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 154شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 155شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 156شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 157شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 158شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 159شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 160شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 161شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 162شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 163شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 164شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 165شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 166شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 167شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 168شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 169شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 170شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 171شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 172شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 173شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 174شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 175شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 176شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 177شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 178شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 179شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 180شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 181شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 182شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 183شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 184شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 185شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 186شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 187شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 188شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 189شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 190شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 191شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 192شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 193شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 194شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 195شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 196شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 197شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 198شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 199شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 200شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 201شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 202شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 203شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 204شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 205شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 206شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 207شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 208شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 209شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 210شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 211شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 212شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 213شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 214شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 215شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 216شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 217شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 218شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 219شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 220شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 221شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 222شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 223شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 224شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 225شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 226شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 227شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 228شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 229شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 230شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 231شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 232شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 233شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 234شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 235شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 236شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 237شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 238شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 239شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 240شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 241شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ