به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۱۲۰: دل داد به دست باد پیغامی چند

1810عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دل داد به دست باد پیغامی چند
کز لعل توکی نوش کنم جامی چند
آن چشم تو یا فتنه دور قمرست
وین زلف مسلسلت یا دامی چند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۹: ای همّت من درخور بالات بلند 2شمارهٔ ۱۲۰: دل داد به دست باد پیغامی چند 3شمارهٔ ۱۲۱: مپسند که دل بی تو دهد جان مپسند 4شمارهٔ ۱۲۲: دل حلقه عشق دوست در گوش کند 5شمارهٔ ۱۲۳: دلبر چو نظر بر من مسکین افکند 6شمارهٔ ۱۲۴: حسن تو حسد بر مه و پروین افکند 7شمارهٔ ۱۲۵: فریاد ز دست جور این چرخ بلند 8شمارهٔ ۱۲۶: این درد مرا طبیب درمان نکند 9شمارهٔ ۱۲۷: چون قدّ تو سرو سرفرازی نکند 10شمارهٔ ۱۲۸: دل میل بجز تو سوی کس می نکند 11شمارهٔ ۱۲۹: با روی تو میل دل به رویی نکند 12شمارهٔ ۱۳۰: تا در دل من پیام تو خواهد بود 13شمارهٔ ۱۳۱: من دوش قضا یار و قدر پشتم بود 14شمارهٔ ۱۳۲: امشب مه ده چار بیاراسته بود 15شمارهٔ ۱۳۳: ای آنکه تو را نظیر و همتا نبود 16شمارهٔ ۱۳۴: بیچاره کسی که محرمش کس نبود 17شمارهٔ ۱۳۵: روزیت هوای من درویش نبود 18شمارهٔ ۱۳۶: فریاد ز دست جور این چرخ کبود 19شمارهٔ ۱۳۷: بیچاره کسی که از وطن دور شود 20شمارهٔ ۱۳۸: بر درد دلم طبیب ار آگاه شود 21شمارهٔ ۱۳۹: ای روی تو سرخ چون گل شفتالود 22شمارهٔ ۱۴۰: تا چرخ دگر روی به کار که نهد 23شمارهٔ ۱۴۱: از چرخ بجز جفا چه دربار آید 24شمارهٔ ۱۴۲: مشّاطه چو حسن دوست آراسته دید 25شمارهٔ ۱۴۳: بستان دلم همیشه نار آرد بار 26شمارهٔ ۱۴۴: زین بیش مرا خسته و دل ریش مدار 27شمارهٔ ۱۴۵: ای دوست مرا به کام دشمن مگذار 28شمارهٔ ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار 29شمارهٔ ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار 30شمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار 31شمارهٔ ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر 32شمارهٔ ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر 33شمارهٔ ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر 34شمارهٔ ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر 35شمارهٔ ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر 36شمارهٔ ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر 37شمارهٔ ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر 38شمارهٔ ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر 39شمارهٔ ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر 40شمارهٔ ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر 41شمارهٔ ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز 42شمارهٔ ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز 43شمارهٔ ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز 44شمارهٔ ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز 45شمارهٔ ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز 46شمارهٔ ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز 47شمارهٔ ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز 48شمارهٔ ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز 49شمارهٔ ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز 50شمارهٔ ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز 51شمارهٔ ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس 52شمارهٔ ۱۷۰: ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس 53شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 54شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 55شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 56شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 57شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 58شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 59شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 60شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 61شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 62شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 63شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 64شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 65شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 66شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 67شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 68شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 69شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 70شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 71شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 72شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 73شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 74شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 75شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 76شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 77شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 78شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 79شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 80شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 81شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 82شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 83شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 84شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 85شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 86شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 87شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 88شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 89شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 90شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 91شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 92شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 93شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 94شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 95شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 96شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 97شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 98شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 99شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 100شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 101شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 102شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 103شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 104شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 105شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 106شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 107شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 108شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 109شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 110شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 111شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 112شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 113شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 114شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 115شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 116شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 117شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 118شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 119شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 120شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 121شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 122شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 123شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 124شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 125شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 126شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 127شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 128شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 129شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 130شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 131شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 132شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 133شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 134شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 135شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 136شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 137شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 138شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 139شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 140شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 141شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 142شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 143شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 144شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 145شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 146شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 147شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 148شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 149شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 150شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 151شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 152شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 153شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 154شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 155شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 156شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 157شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 158شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 159شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 160شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 161شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 162شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 163شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 164شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 165شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 166شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 167شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 168شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 169شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 170شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 171شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 172شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 173شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 174شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 175شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 176شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 177شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 178شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 179شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 180شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 181شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 182شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 183شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 184شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 185شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 186شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 187شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 188شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 189شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 190شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 191شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 192شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 193شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 194شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 195شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 196شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 197شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 198شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 199شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 200شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 201شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 202شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 203شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 204شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 205شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 206شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 207شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 208شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 209شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 210شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 211شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 212شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 213شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 214شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 215شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 216شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 217شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 218شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 219شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 220شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 221شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 222شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 223شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 224شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 225شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 226شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 227شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 228شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 229شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 230شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 231شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 232شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 233شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 234شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 235شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 236شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 237شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 238شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ