به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۱۱۸: ای چرخ فلک به خیرگی دیده مبند

1870عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای چرخ فلک به خیرگی دیده مبند
بر حال دل ریشم ازین بیش مخند
از روی کرم صد در شادی و نشاط
بر ما بگشای و بر رخ خصم ببند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۷: از لطف خدا حسن تو آراسته اند 2شمارهٔ ۱۱۸: ای چرخ فلک به خیرگی دیده مبند 3شمارهٔ ۱۱۹: ای همّت من درخور بالات بلند 4شمارهٔ ۱۲۰: دل داد به دست باد پیغامی چند 5شمارهٔ ۱۲۱: مپسند که دل بی تو دهد جان مپسند 6شمارهٔ ۱۲۲: دل حلقه عشق دوست در گوش کند 7شمارهٔ ۱۲۳: دلبر چو نظر بر من مسکین افکند 8شمارهٔ ۱۲۴: حسن تو حسد بر مه و پروین افکند 9شمارهٔ ۱۲۵: فریاد ز دست جور این چرخ بلند 10شمارهٔ ۱۲۶: این درد مرا طبیب درمان نکند 11شمارهٔ ۱۲۷: چون قدّ تو سرو سرفرازی نکند 12شمارهٔ ۱۲۸: دل میل بجز تو سوی کس می نکند 13شمارهٔ ۱۲۹: با روی تو میل دل به رویی نکند 14شمارهٔ ۱۳۰: تا در دل من پیام تو خواهد بود 15شمارهٔ ۱۳۱: من دوش قضا یار و قدر پشتم بود 16شمارهٔ ۱۳۲: امشب مه ده چار بیاراسته بود 17شمارهٔ ۱۳۳: ای آنکه تو را نظیر و همتا نبود 18شمارهٔ ۱۳۴: بیچاره کسی که محرمش کس نبود 19شمارهٔ ۱۳۵: روزیت هوای من درویش نبود 20شمارهٔ ۱۳۶: فریاد ز دست جور این چرخ کبود 21شمارهٔ ۱۳۷: بیچاره کسی که از وطن دور شود 22شمارهٔ ۱۳۸: بر درد دلم طبیب ار آگاه شود 23شمارهٔ ۱۳۹: ای روی تو سرخ چون گل شفتالود 24شمارهٔ ۱۴۰: تا چرخ دگر روی به کار که نهد 25شمارهٔ ۱۴۱: از چرخ بجز جفا چه دربار آید 26شمارهٔ ۱۴۲: مشّاطه چو حسن دوست آراسته دید 27شمارهٔ ۱۴۳: بستان دلم همیشه نار آرد بار 28شمارهٔ ۱۴۴: زین بیش مرا خسته و دل ریش مدار 29شمارهٔ ۱۴۵: ای دوست مرا به کام دشمن مگذار 30شمارهٔ ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار 31شمارهٔ ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار 32شمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار 33شمارهٔ ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر 34شمارهٔ ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر 35شمارهٔ ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر 36شمارهٔ ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر 37شمارهٔ ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر 38شمارهٔ ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر 39شمارهٔ ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر 40شمارهٔ ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر 41شمارهٔ ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر 42شمارهٔ ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر 43شمارهٔ ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز 44شمارهٔ ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز 45شمارهٔ ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز 46شمارهٔ ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز 47شمارهٔ ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز 48شمارهٔ ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز 49شمارهٔ ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز 50شمارهٔ ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز 51شمارهٔ ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز 52شمارهٔ ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز 53شمارهٔ ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس 54شمارهٔ ۱۷۰: ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس 55شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 56شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 57شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 58شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 59شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 60شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 61شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 62شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 63شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 64شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 65شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 66شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 67شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 68شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 69شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 70شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 71شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 72شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 73شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 74شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 75شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 76شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 77شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 78شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 79شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 80شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 81شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 82شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 83شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 84شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 85شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 86شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 87شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 88شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 89شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 90شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 91شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 92شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 93شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 94شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 95شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 96شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 97شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 98شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 99شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 100شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 101شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 102شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 103شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 104شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 105شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 106شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 107شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 108شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 109شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 110شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 111شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 112شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 113شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 114شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 115شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 116شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 117شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 118شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 119شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 120شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 121شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 122شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 123شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 124شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 125شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 126شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 127شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 128شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 129شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 130شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 131شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 132شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 133شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 134شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 135شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 136شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 137شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 138شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 139شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 140شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 141شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 142شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 143شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 144شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 145شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 146شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 147شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 148شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 149شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 150شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 151شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 152شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 153شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 154شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 155شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 156شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 157شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 158شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 159شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 160شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 161شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 162شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 163شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 164شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 165شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 166شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 167شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 168شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 169شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 170شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 171شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 172شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 173شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 174شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 175شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 176شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 177شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 178شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 179شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 180شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 181شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 182شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 183شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 184شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 185شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 186شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 187شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 188شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 189شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 190شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 191شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 192شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 193شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 194شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 195شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 196شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 197شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 198شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 199شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 200شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 201شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 202شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 203شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 204شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 205شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 206شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 207شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 208شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 209شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 210شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 211شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 212شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 213شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 214شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 215شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 216شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 217شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 218شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 219شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 220شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 221شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 222شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 223شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 224شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 225شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 226شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 227شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 228شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 229شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 230شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 231شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 232شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 233شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 234شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 235شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 236شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 237شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 238شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 239شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 240شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ