به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۵۷: مشکل که به درد عشق درمانم نیست

1790عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مشکل که به درد عشق درمانم نیست
جز آتش هجران تو در جانم نیست
گفتم که مگر به هجر صبرم باشد
روزی ز تو ای نگار و امکانم نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۶: بی روی تو ای نگار آرامم نیست 2شمارهٔ ۵۷: مشکل که به درد عشق درمانم نیست 3شمارهٔ ۵۸: تا بر درت ای دوست مرا باری نیست 4شمارهٔ ۵۹: هرگز دل من ز غم دمی خالی نیست 5شمارهٔ ۶۰: بیداد فلک بر دلم از حد بگذشت 6شمارهٔ ۶۱: چشمم به کرشمه دوش با جانان گفت 7شمارهٔ ۶۲: در بندگیت طاقم و با درد تو جفت 8شمارهٔ ۶۳: دردیست مرا نهان نمی یارم گفت 9شمارهٔ ۶۴: در دیده خال روی تو جا بگرفت 10شمارهٔ ۶۵: مرغ دل من هوای یاری نگرفت 11شمارهٔ ۶۶: هرگز دل من بی تو قراری نگرفت 12شمارهٔ ۶۷: یارب نظری کن به جهان از کرمت 13شمارهٔ ۶۸: شب تا به سحر میان خونم ز غمت 14شمارهٔ ۶۹: زین بیش روا مدار بر من ستمت 15شمارهٔ ۷۰: جز وصل توأم هیچ نمی باید هیچ 16شمارهٔ ۷۱: درد دل من لعل تو درمانش باد 17شمارهٔ ۷۲: بر خاطرت از خاک رهی گرد مباد 18شمارهٔ ۷۳: ما را غم عشق روی تو رای افتاد 19شمارهٔ ۷۴: دیدم صنمی به قد چو سرو آزاد 20شمارهٔ ۷۵: آن کیست که او از لب جانان طلبد 21شمارهٔ ۷۶: مسکین دل من چو وصل جانان طلبد 22شمارهٔ ۷۷: یک بوسه دلم ز لعل جانان طلبد 23شمارهٔ ۷۸: با درد تو دل چگونه درمان طلبد 24شمارهٔ ۷۹: بربود دل از من صنمی سیمین خد 25شمارهٔ ۸۰: دل بس نکند ز دوست تا سر دارد 26شمارهٔ ۸۱: سرو قد تو هزار دستان دارد 27شمارهٔ ۸۲: زلفت چو بنفشه پیچ و تابی دارد 28شمارهٔ ۸۳: لعل لبت ای دوست زلالی دارد 29شمارهٔ ۸۴: ابروی کجت شکل هلالی دارد 30شمارهٔ ۸۵: دل با سر زلفین تو حالی دارد 31شمارهٔ ۸۶: مرغ دل سرگشته هوایی دارد 32شمارهٔ ۸۷: رخ را ز من خسته نهان می دارد 33شمارهٔ ۸۸: در هجر خودم نعره زنان می دارد 34شمارهٔ ۸۹: ما را غم هجرت نگران می دارد 35شمارهٔ ۹۰: ما را غم عشق تو زبون می دارد 36شمارهٔ ۹۱: رنگ رخ تو از رخ گل رنگ ببرد 37شمارهٔ ۹۲: کس عهد وفا چنانکه پروانه خرد 38شمارهٔ ۹۳: در باغ شدم سحر که از غایت درد 39شمارهٔ ۹۴: ای روی من از فراق تو چون گل زرد 40شمارهٔ ۹۵: گل می رود و وداع گل باید کرد 41شمارهٔ ۹۶: گفتم که جهان مگر وفا خواهد کرد 42شمارهٔ ۹۷: گل رفت وداع گل ز جان باید کرد 43شمارهٔ ۹۸: ای سرو چمن چیده ز بالای تو درد 44شمارهٔ ۹۹: عشق تو که در جهان همه بازی کرد 45شمارهٔ ۱۰۰: دستار چه گر بوی تو را برگیرد 46شمارهٔ ۱۰۱: گفتم که دلم همچو تو یاری گیرد 47شمارهٔ ۱۰۲: در باغ بدیدم صنمی سیمین خد 48شمارهٔ ۱۰۳: چشمت به کرشمه خون دلها ریزد 49شمارهٔ ۱۰۴: دل تنگ مشو که جان به جانان برسد 50شمارهٔ ۱۰۵: این درد مرا مگر دوایی برسد 51شمارهٔ ۱۰۶: آن دوست که آرام دل ما باشد 52شمارهٔ ۱۰۷: تا آرزوی روی نگارم باشد 53شمارهٔ ۱۰۸: تا کی دلم از هجر تو پر خون باشد 54شمارهٔ ۱۰۹: بیچاره دلم زبون گردون باشد 55شمارهٔ ۱۱۰: چون چشم خوشت مست و خرابی باشد 56شمارهٔ ۱۱۱: با دل گفتم اگر مجالی باشد 57شمارهٔ ۱۱۲: چشمت به کرشمه بین که جان می بخشد 58شمارهٔ ۱۱۳: تا سرو قدش ز چشم ما پنهان شد 59شمارهٔ ۱۱۴: خورشید رخ تو را ز جان خواسته شد 60شمارهٔ ۱۱۵: چون ماه رخش تمام پیراسته شد 61شمارهٔ ۱۱۶: تا شاهد حسن گل به بازار آمد 62شمارهٔ ۱۱۷: از لطف خدا حسن تو آراسته اند 63شمارهٔ ۱۱۸: ای چرخ فلک به خیرگی دیده مبند 64شمارهٔ ۱۱۹: ای همّت من درخور بالات بلند 65شمارهٔ ۱۲۰: دل داد به دست باد پیغامی چند 66شمارهٔ ۱۲۱: مپسند که دل بی تو دهد جان مپسند 67شمارهٔ ۱۲۲: دل حلقه عشق دوست در گوش کند 68شمارهٔ ۱۲۳: دلبر چو نظر بر من مسکین افکند 69شمارهٔ ۱۲۴: حسن تو حسد بر مه و پروین افکند 70شمارهٔ ۱۲۵: فریاد ز دست جور این چرخ بلند 71شمارهٔ ۱۲۶: این درد مرا طبیب درمان نکند 72شمارهٔ ۱۲۷: چون قدّ تو سرو سرفرازی نکند 73شمارهٔ ۱۲۸: دل میل بجز تو سوی کس می نکند 74شمارهٔ ۱۲۹: با روی تو میل دل به رویی نکند 75شمارهٔ ۱۳۰: تا در دل من پیام تو خواهد بود 76شمارهٔ ۱۳۱: من دوش قضا یار و قدر پشتم بود 77شمارهٔ ۱۳۲: امشب مه ده چار بیاراسته بود 78شمارهٔ ۱۳۳: ای آنکه تو را نظیر و همتا نبود 79شمارهٔ ۱۳۴: بیچاره کسی که محرمش کس نبود 80شمارهٔ ۱۳۵: روزیت هوای من درویش نبود 81شمارهٔ ۱۳۶: فریاد ز دست جور این چرخ کبود 82شمارهٔ ۱۳۷: بیچاره کسی که از وطن دور شود 83شمارهٔ ۱۳۸: بر درد دلم طبیب ار آگاه شود 84شمارهٔ ۱۳۹: ای روی تو سرخ چون گل شفتالود 85شمارهٔ ۱۴۰: تا چرخ دگر روی به کار که نهد 86شمارهٔ ۱۴۱: از چرخ بجز جفا چه دربار آید 87شمارهٔ ۱۴۲: مشّاطه چو حسن دوست آراسته دید 88شمارهٔ ۱۴۳: بستان دلم همیشه نار آرد بار 89شمارهٔ ۱۴۴: زین بیش مرا خسته و دل ریش مدار 90شمارهٔ ۱۴۵: ای دوست مرا به کام دشمن مگذار 91شمارهٔ ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار 92شمارهٔ ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار 93شمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار 94شمارهٔ ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر 95شمارهٔ ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر 96شمارهٔ ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر 97شمارهٔ ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر 98شمارهٔ ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر 99شمارهٔ ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر 100شمارهٔ ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر 101شمارهٔ ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر 102شمارهٔ ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر 103شمارهٔ ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر 104شمارهٔ ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز 105شمارهٔ ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز 106شمارهٔ ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز 107شمارهٔ ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز 108شمارهٔ ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز 109شمارهٔ ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز 110شمارهٔ ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز 111شمارهٔ ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز 112شمارهٔ ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز 113شمارهٔ ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز 114شمارهٔ ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس 115شمارهٔ ۱۷۰: ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس 116شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 117شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 118شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 119شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 120شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 121شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 122شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 123شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 124شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 125شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 126شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 127شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 128شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 129شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 130شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 131شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 132شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 133شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 134شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 135شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 136شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 137شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 138شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 139شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 140شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 141شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 142شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 143شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 144شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 145شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 146شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 147شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 148شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 149شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 150شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 151شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 152شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 153شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 154شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 155شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 156شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 157شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 158شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 159شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 160شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 161شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 162شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 163شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 164شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 165شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 166شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 167شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 168شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 169شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 170شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 171شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 172شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 173شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 174شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 175شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 176شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 177شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 178شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 179شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 180شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 181شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 182شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 183شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 184شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 185شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 186شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 187شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 188شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 189شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 190شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 191شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 192شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 193شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 194شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 195شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 196شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 197شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 198شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 199شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 200شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 201شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 202شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 203شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 204شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 205شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 206شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 207شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 208شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 209شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 210شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 211شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 212شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 213شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 214شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 215شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 216شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 217شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 218شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 219شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 220شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 221شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 222شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 223شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 224شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 225شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 226شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 227شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 228شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 229شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 230شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 231شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 232شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 233شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 234شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 235شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 236شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 237شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 238شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 239شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 240شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 241شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 242شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 243شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 244شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 245شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 246شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 247شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 248شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 249شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 250شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 251شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 252شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 253شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 254شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 255شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 256شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 257شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 258شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 259شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 260شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 261شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 262شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 263شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 264شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 265شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 266شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 267شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 268شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 269شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 270شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 271شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 272شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 273شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 274شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 275شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 276شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 277شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 278شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 279شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 280شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 281شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 282شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 283شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 284شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 285شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 286شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 287شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 288شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 289شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 290شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 291شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 292شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 293شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 294شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 295شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 296شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 297شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 298شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 299شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 300شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 301شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ