به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتونرباعی هاشمارهٔ ۵۸: تا بر درت ای دوست مرا باری نیست

1890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا بر درت ای دوست مرا باری نیست
مشکلتر از این بر دل من باری نیست
گر نیست تو را شوق مرا باری هست
ور هست تو را صبر مرا باری نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۷: مشکل که به درد عشق درمانم نیست 2شمارهٔ ۵۸: تا بر درت ای دوست مرا باری نیست 3شمارهٔ ۵۹: هرگز دل من ز غم دمی خالی نیست 4شمارهٔ ۶۰: بیداد فلک بر دلم از حد بگذشت 5شمارهٔ ۶۱: چشمم به کرشمه دوش با جانان گفت 6شمارهٔ ۶۲: در بندگیت طاقم و با درد تو جفت 7شمارهٔ ۶۳: دردیست مرا نهان نمی یارم گفت 8شمارهٔ ۶۴: در دیده خال روی تو جا بگرفت 9شمارهٔ ۶۵: مرغ دل من هوای یاری نگرفت 10شمارهٔ ۶۶: هرگز دل من بی تو قراری نگرفت 11شمارهٔ ۶۷: یارب نظری کن به جهان از کرمت 12شمارهٔ ۶۸: شب تا به سحر میان خونم ز غمت 13شمارهٔ ۶۹: زین بیش روا مدار بر من ستمت 14شمارهٔ ۷۰: جز وصل توأم هیچ نمی باید هیچ 15شمارهٔ ۷۱: درد دل من لعل تو درمانش باد 16شمارهٔ ۷۲: بر خاطرت از خاک رهی گرد مباد 17شمارهٔ ۷۳: ما را غم عشق روی تو رای افتاد 18شمارهٔ ۷۴: دیدم صنمی به قد چو سرو آزاد 19شمارهٔ ۷۵: آن کیست که او از لب جانان طلبد 20شمارهٔ ۷۶: مسکین دل من چو وصل جانان طلبد 21شمارهٔ ۷۷: یک بوسه دلم ز لعل جانان طلبد 22شمارهٔ ۷۸: با درد تو دل چگونه درمان طلبد 23شمارهٔ ۷۹: بربود دل از من صنمی سیمین خد 24شمارهٔ ۸۰: دل بس نکند ز دوست تا سر دارد 25شمارهٔ ۸۱: سرو قد تو هزار دستان دارد 26شمارهٔ ۸۲: زلفت چو بنفشه پیچ و تابی دارد 27شمارهٔ ۸۳: لعل لبت ای دوست زلالی دارد 28شمارهٔ ۸۴: ابروی کجت شکل هلالی دارد 29شمارهٔ ۸۵: دل با سر زلفین تو حالی دارد 30شمارهٔ ۸۶: مرغ دل سرگشته هوایی دارد 31شمارهٔ ۸۷: رخ را ز من خسته نهان می دارد 32شمارهٔ ۸۸: در هجر خودم نعره زنان می دارد 33شمارهٔ ۸۹: ما را غم هجرت نگران می دارد 34شمارهٔ ۹۰: ما را غم عشق تو زبون می دارد 35شمارهٔ ۹۱: رنگ رخ تو از رخ گل رنگ ببرد 36شمارهٔ ۹۲: کس عهد وفا چنانکه پروانه خرد 37شمارهٔ ۹۳: در باغ شدم سحر که از غایت درد 38شمارهٔ ۹۴: ای روی من از فراق تو چون گل زرد 39شمارهٔ ۹۵: گل می رود و وداع گل باید کرد 40شمارهٔ ۹۶: گفتم که جهان مگر وفا خواهد کرد 41شمارهٔ ۹۷: گل رفت وداع گل ز جان باید کرد 42شمارهٔ ۹۸: ای سرو چمن چیده ز بالای تو درد 43شمارهٔ ۹۹: عشق تو که در جهان همه بازی کرد 44شمارهٔ ۱۰۰: دستار چه گر بوی تو را برگیرد 45شمارهٔ ۱۰۱: گفتم که دلم همچو تو یاری گیرد 46شمارهٔ ۱۰۲: در باغ بدیدم صنمی سیمین خد 47شمارهٔ ۱۰۳: چشمت به کرشمه خون دلها ریزد 48شمارهٔ ۱۰۴: دل تنگ مشو که جان به جانان برسد 49شمارهٔ ۱۰۵: این درد مرا مگر دوایی برسد 50شمارهٔ ۱۰۶: آن دوست که آرام دل ما باشد 51شمارهٔ ۱۰۷: تا آرزوی روی نگارم باشد 52شمارهٔ ۱۰۸: تا کی دلم از هجر تو پر خون باشد 53شمارهٔ ۱۰۹: بیچاره دلم زبون گردون باشد 54شمارهٔ ۱۱۰: چون چشم خوشت مست و خرابی باشد 55شمارهٔ ۱۱۱: با دل گفتم اگر مجالی باشد 56شمارهٔ ۱۱۲: چشمت به کرشمه بین که جان می بخشد 57شمارهٔ ۱۱۳: تا سرو قدش ز چشم ما پنهان شد 58شمارهٔ ۱۱۴: خورشید رخ تو را ز جان خواسته شد 59شمارهٔ ۱۱۵: چون ماه رخش تمام پیراسته شد 60شمارهٔ ۱۱۶: تا شاهد حسن گل به بازار آمد 61شمارهٔ ۱۱۷: از لطف خدا حسن تو آراسته اند 62شمارهٔ ۱۱۸: ای چرخ فلک به خیرگی دیده مبند 63شمارهٔ ۱۱۹: ای همّت من درخور بالات بلند 64شمارهٔ ۱۲۰: دل داد به دست باد پیغامی چند 65شمارهٔ ۱۲۱: مپسند که دل بی تو دهد جان مپسند 66شمارهٔ ۱۲۲: دل حلقه عشق دوست در گوش کند 67شمارهٔ ۱۲۳: دلبر چو نظر بر من مسکین افکند 68شمارهٔ ۱۲۴: حسن تو حسد بر مه و پروین افکند 69شمارهٔ ۱۲۵: فریاد ز دست جور این چرخ بلند 70شمارهٔ ۱۲۶: این درد مرا طبیب درمان نکند 71شمارهٔ ۱۲۷: چون قدّ تو سرو سرفرازی نکند 72شمارهٔ ۱۲۸: دل میل بجز تو سوی کس می نکند 73شمارهٔ ۱۲۹: با روی تو میل دل به رویی نکند 74شمارهٔ ۱۳۰: تا در دل من پیام تو خواهد بود 75شمارهٔ ۱۳۱: من دوش قضا یار و قدر پشتم بود 76شمارهٔ ۱۳۲: امشب مه ده چار بیاراسته بود 77شمارهٔ ۱۳۳: ای آنکه تو را نظیر و همتا نبود 78شمارهٔ ۱۳۴: بیچاره کسی که محرمش کس نبود 79شمارهٔ ۱۳۵: روزیت هوای من درویش نبود 80شمارهٔ ۱۳۶: فریاد ز دست جور این چرخ کبود 81شمارهٔ ۱۳۷: بیچاره کسی که از وطن دور شود 82شمارهٔ ۱۳۸: بر درد دلم طبیب ار آگاه شود 83شمارهٔ ۱۳۹: ای روی تو سرخ چون گل شفتالود 84شمارهٔ ۱۴۰: تا چرخ دگر روی به کار که نهد 85شمارهٔ ۱۴۱: از چرخ بجز جفا چه دربار آید 86شمارهٔ ۱۴۲: مشّاطه چو حسن دوست آراسته دید 87شمارهٔ ۱۴۳: بستان دلم همیشه نار آرد بار 88شمارهٔ ۱۴۴: زین بیش مرا خسته و دل ریش مدار 89شمارهٔ ۱۴۵: ای دوست مرا به کام دشمن مگذار 90شمارهٔ ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار 91شمارهٔ ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار 92شمارهٔ ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار 93شمارهٔ ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر 94شمارهٔ ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر 95شمارهٔ ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر 96شمارهٔ ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر 97شمارهٔ ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر 98شمارهٔ ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر 99شمارهٔ ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر 100شمارهٔ ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر 101شمارهٔ ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر 102شمارهٔ ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر 103شمارهٔ ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز 104شمارهٔ ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز 105شمارهٔ ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز 106شمارهٔ ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز 107شمارهٔ ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز 108شمارهٔ ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز 109شمارهٔ ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز 110شمارهٔ ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز 111شمارهٔ ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز 112شمارهٔ ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز 113شمارهٔ ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس 114شمارهٔ ۱۷۰: ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس 115شمارهٔ ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش 116شمارهٔ ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش 117شمارهٔ ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش 118شمارهٔ ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش 119شمارهٔ ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع 120شمارهٔ ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع 121شمارهٔ ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع 122شمارهٔ ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق 123شمارهٔ ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق 124شمارهٔ ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک 125شمارهٔ ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک 126شمارهٔ ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ 127شمارهٔ ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال 128شمارهٔ ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال 129شمارهٔ ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل 130شمارهٔ ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل 131شمارهٔ ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل 132شمارهٔ ۱۸۸: با غصّه روزگار می ساز ای دل 133شمارهٔ ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل 134شمارهٔ ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل 135شمارهٔ ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل 136شمارهٔ ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل 137شمارهٔ ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل 138شمارهٔ ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل 139شمارهٔ ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل 140شمارهٔ ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل 141شمارهٔ ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل 142شمارهٔ ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل 143شمارهٔ ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل 144شمارهٔ ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل 145شمارهٔ ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل 146شمارهٔ ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام 147شمارهٔ ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام 148شمارهٔ ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام 149شمارهٔ ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام 150شمارهٔ ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام 151شمارهٔ ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم 152شمارهٔ ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم 153شمارهٔ ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم 154شمارهٔ ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم 155شمارهٔ ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم 156شمارهٔ ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم 157شمارهٔ ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم 158شمارهٔ ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم 159شمارهٔ ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم 160شمارهٔ ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم 161شمارهٔ ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم 162شمارهٔ ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم 163شمارهٔ ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم 164شمارهٔ ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم 165شمارهٔ ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم 166شمارهٔ ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم 167شمارهٔ ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم 168شمارهٔ ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم 169شمارهٔ ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم 170شمارهٔ ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم 171شمارهٔ ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم 172شمارهٔ ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم 173شمارهٔ ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم 174شمارهٔ ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم 175شمارهٔ ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم 176شمارهٔ ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم 177شمارهٔ ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم 178شمارهٔ ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم 179شمارهٔ ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم 180شمارهٔ ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم 181شمارهٔ ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم 182شمارهٔ ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم 183شمارهٔ ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم 184شمارهٔ ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم 185شمارهٔ ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم 186شمارهٔ ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم 187شمارهٔ ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم 188شمارهٔ ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم 189شمارهٔ ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم 190شمارهٔ ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم 191شمارهٔ ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم 192شمارهٔ ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم 193شمارهٔ ۲۴۹: می آیی و لطف و کرمت می بینم 194شمارهٔ ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم 195شمارهٔ ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم 196شمارهٔ ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم 197شمارهٔ ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم 198شمارهٔ ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم 199شمارهٔ ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم 200شمارهٔ ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم 201شمارهٔ ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم 202شمارهٔ ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان 203شمارهٔ ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان 204شمارهٔ ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان 205شمارهٔ ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان 206شمارهٔ ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان 207شمارهٔ ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان 208شمارهٔ ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن 209شمارهٔ ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن 210شمارهٔ ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن 211شمارهٔ ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن 212شمارهٔ ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن 213شمارهٔ ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن 214شمارهٔ ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن 215شمارهٔ ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من 216شمارهٔ ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من 217شمارهٔ ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من 218شمارهٔ ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من 219شمارهٔ ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من 220شمارهٔ ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من 221شمارهٔ ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من 222شمارهٔ ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من 223شمارهٔ ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون 224شمارهٔ ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون 225شمارهٔ ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون 226شمارهٔ ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون 227شمارهٔ ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به 228شمارهٔ ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده 229شمارهٔ ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده 230شمارهٔ ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده 231شمارهٔ ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده 232شمارهٔ ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده 233شمارهٔ ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده 234شمارهٔ ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده 235شمارهٔ ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده 236شمارهٔ ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده 237شمارهٔ ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده 238شمارهٔ ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده 239شمارهٔ ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده 240شمارهٔ ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده 241شمارهٔ ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده 242شمارهٔ ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده 243شمارهٔ ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده 244شمارهٔ ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده 245شمارهٔ ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده 246شمارهٔ ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده 247شمارهٔ ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده 248شمارهٔ ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده 249شمارهٔ ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده 250شمارهٔ ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده 251شمارهٔ ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده 252شمارهٔ ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه 253شمارهٔ ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه 254شمارهٔ ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو 255شمارهٔ ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو 256شمارهٔ ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو 257شمارهٔ ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو 258شمارهٔ ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی 259شمارهٔ ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواخته ای 260شمارهٔ ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای 261شمارهٔ ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای 262شمارهٔ ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای 263شمارهٔ ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای 264شمارهٔ ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی 265شمارهٔ ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری 266شمارهٔ ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری 267شمارهٔ ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری 268شمارهٔ ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری 269شمارهٔ ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری 270شمارهٔ ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری 271شمارهٔ ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی 272شمارهٔ ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی 273شمارهٔ ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی 274شمارهٔ ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی 275شمارهٔ ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی 276شمارهٔ ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی 277شمارهٔ ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی 278شمارهٔ ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی 279شمارهٔ ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی 280شمارهٔ ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی 281شمارهٔ ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی 282شمارهٔ ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی 283شمارهٔ ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی 284شمارهٔ ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی 285شمارهٔ ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی 286شمارهٔ ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی 287شمارهٔ ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی 288شمارهٔ ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی 289شمارهٔ ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی 290شمارهٔ ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی 291شمارهٔ ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی 292شمارهٔ ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی 293شمارهٔ ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی 294شمارهٔ ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی 295شمارهٔ ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی 296شمارهٔ ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی 297شمارهٔ ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی 298شمارهٔ ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی 299شمارهٔ ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی 300شمارهٔ ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ