به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سعیدا یزدی

سعیدا یزدیرباعی هاشمارهٔ ۲۰: ای ماهوشان، فقیر، درویش شماست

2880عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای ماهوشان، فقیر، درویش شماست
درویش شما و خیراندیش شماست
گر گبر اگر مجوس [و] رهبان خوانید
درویش شما و مذهب کیش شماست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹: معشوق، خدا جاذبه اش رهبر ماست 2شمارهٔ ۲۰: ای ماهوشان، فقیر، درویش شماست 3شمارهٔ ۲۱: آن را که همیشه با خدا تعظیم است 4شمارهٔ ۲۲: بیرون ز دو کون، جای درویشان است 5شمارهٔ ۲۳: دیدار خدا لقای درویشان است 6شمارهٔ ۲۴: هستی مال تو و نیستی مال من است 7شمارهٔ ۲۵: من بندهٔ عشق، عشق مولای من است 8شمارهٔ ۲۶: نی در دل من غمی از آن و این است 9شمارهٔ ۲۷: فقر فقرا نه جامهٔ رنگین است 10شمارهٔ ۲۸: آن رشته که کیش کفر و ایمان شده است 11شمارهٔ ۲۹: زنهار مگو که واحد و رام یکی است 12شمارهٔ ۳۰: انعام ز حق به خاصه و عام یکی است 13شمارهٔ ۳۱: در مذهب ما که کفر و اسلام یکی است 14شمارهٔ ۳۲: کس را خبری کجا از آن جاست که اوست 15شمارهٔ ۳۳: پیدا و نهان و آشکارا همه اوست 16شمارهٔ ۳۴: زاهد نخورد باده که بدنامی اوست 17شمارهٔ ۳۵: چندین نقشی که زیر این چرخ دوروست 18شمارهٔ ۳۶: با هر که دل رمیدهٔ ما پیوست 19شمارهٔ ۳۷: چون در نظر تو یار و اغیاری هست 20شمارهٔ ۳۸: تا پیش خدایت سفری حاجت نیست 21شمارهٔ ۳۹: آن کس که حیا ندارد او انسان نیست 22شمارهٔ ۴۰: نوری ز حقیقت به تو همسیر تو نیست 23شمارهٔ ۴۱: بی ذکر تو هیچ زنده ای نیست که نیست 24شمارهٔ ۴۲: بی یاد خدا ذی نفسی نیست که نیست 25شمارهٔ ۴۳: در دیده ات از نور حقیقت اثری نیست 26شمارهٔ ۴۴: دردی طلب از خدا دوا چیزی نیست 27شمارهٔ ۴۵: بگذر ز سوا که ماسوا چیزی نیست 28شمارهٔ ۴۶: جامی است جهان به دست یک ساقی نیست 29شمارهٔ ۴۷: صد حیف که عمرم به خسارت بگذشت 30شمارهٔ ۴۸: خود آمده زنده مرده می باید رفت 31شمارهٔ ۴۹: بر دایرهٔ جهان چو پرگار مپیچ 32شمارهٔ ۵۰: هر چد که یار، یار دیگر دارد 33شمارهٔ ۵۱: خوش آن که مقام بر در دل ها کرد 34شمارهٔ ۵۲: گویند به طالب که سفر باید کرد 35شمارهٔ ۵۳: هر صبح ز گریه رخ ترم باید کرد 36شمارهٔ ۵۴: از مروحه ای که شاه، احسانم کرد 37شمارهٔ ۵۵: بی ناز تو من نیاز نتوانم کرد 38شمارهٔ ۵۶: باید که تو را نظر به خاصان باشد 39شمارهٔ ۵۷: فانیست جهان در او بقا کی باشد؟40شمارهٔ ۵۸: یک محرم راز در جهان یافت نشد 41شمارهٔ ۵۹: کشت عملم هیچ نمودار نشد 42شمارهٔ ۶۰: فردا که ز مشکلات حل می طلبند 43شمارهٔ ۶۱: ای مست شراب، ما و من بازی چند؟44شمارهٔ ۶۲: تا خلق به خیر نام خیرم بردند 45شمارهٔ ۶۳: روزی که مرا ز دیر بیرون کردند 46شمارهٔ ۶۴: در دار جهان که خاص و عامی چندند 47شمارهٔ ۶۵: قومی با خویش اعتباری دارند 48شمارهٔ ۶۶: گیرم که جهان را به کمندی گیرند 49شمارهٔ ۶۷: گر مست شوم [سر] تو هشیار کند 50شمارهٔ ۶۸: آنان که به علم خویش مغرورانند 51شمارهٔ ۶۹: ای آن که تو را شاه و گدا یکسانند 52شمارهٔ ۷۰: آنان که ندانند تو را می خوانند 53شمارهٔ ۷۱: آن قوم که روز و شب تو را جویانند 54شمارهٔ ۷۲: آنان که یکی هزار افسانه کنند 55شمارهٔ ۷۳: درویش که با قناعت و صبر بود 56شمارهٔ ۷۴: ای از خوف تو آسمان جامه کبود 57شمارهٔ ۷۵: خود را تو مبین که بی خدا نتوان بود 58شمارهٔ ۷۶: بی رنگ به رنگ چون تجلی بنمود 59شمارهٔ ۷۷: تا پای تو سر، سر تو تا پا نشود 60شمارهٔ ۷۸: تا جسم مکدرت همه جان نشود 61شمارهٔ ۷۹: تا از میلی دلت گریزان نشود 62شمارهٔ ۸۰: کوه غم یار کندن آسان نشود 63شمارهٔ ۸۱: از ذکر زبان، انس به جانان نشود 64شمارهٔ ۸۲: از مطلب من درد طلب من زاید 65شمارهٔ ۸۳: اشعار سعیدا به نظامی نرسید 66شمارهٔ ۸۴: ای هرزه درا ناله و افغان بگذار 67شمارهٔ ۸۵: خواهی که رسی به دوست جولان بگذار 68شمارهٔ ۸۶: ای آن که تویی ز عقل ها بالاتر 69شمارهٔ ۸۷: خواهی که رسی به دوست، از جان بگذر 70شمارهٔ ۸۸: بسیار به بر و بحر کردیم سفر 71شمارهٔ ۸۹: تا زهر غمت بود نخوردیم شکر 72شمارهٔ ۹۰: بی تو نفسی خوش نکشیدم هرگز 73شمارهٔ ۹۱: گویند که حق یار نمازی است و بس 74شمارهٔ ۹۲: گویند خدا ز روزه راضی است و بس 75شمارهٔ ۹۳: از خوان غمش حواله ای دارم بس 76شمارهٔ ۹۴: لعنت بر نفس ما و بر کردارش 77شمارهٔ ۹۵: آنان که به دعوا شده سادات مثال 78شمارهٔ ۹۶: گویند کسانی که جهان است خیال 79شمارهٔ ۹۷: تا صبح نشستم من و جان بر در دل 80شمارهٔ ۹۸: چون کرد ظهور، نور تابندهٔ دل 81شمارهٔ ۹۹: دیروز درآمدم به کاشانهٔ دل 82شمارهٔ ۱۰۰: تا کرد قبای ناز را بر تن گل 83شمارهٔ ۱۰۱: تا بنده شدم، چو مهر تابنده شدم 84شمارهٔ ۱۰۲: تنها نه به هجر آشنا گردیدم 85شمارهٔ ۱۰۳: گر دل گویم تو را ز جان می ترسم 86شمارهٔ ۱۰۴: یک سو شادی است در جهان یک سو غم 87شمارهٔ ۱۰۵: من خانهٔ آن ماه جبین می دانم 88شمارهٔ ۱۰۶: من گرچه ز عشق، گفتگو نتوانم 89شمارهٔ ۱۰۷: گر بادهٔ تو رسد به من مل چه کنم 90شمارهٔ ۱۰۸: هر ذره مدان ز خود کمش می بینم 91شمارهٔ ۱۰۹: شوخی که بری ز عالمش می بینم 92شمارهٔ ۱۱۰: چشمی که از او دو عالمش می بینم 93شمارهٔ ۱۱۱: دنیا که وفایش و بقایش معلوم 94شمارهٔ ۱۱۲: ما دلق ریای خویشتن سوخته ایم 95شمارهٔ ۱۱۳: تا مشعل دید عیب خامش کردیم 96شمارهٔ ۱۱۴: جز ناله کسی همنفس خویش ندیدیم 97شمارهٔ ۱۱۵: ما منتهییم و مبتدا هم ماییم 98شمارهٔ ۱۱۶: بیرون و درون برو بیا هم ماییم 99شمارهٔ ۱۱۷: آدم یک آدم است و یک صورت و جان 100شمارهٔ ۱۱۸: ای بسته میان تو کمر بر دل و جان 101شمارهٔ ۱۱۹: عالم جسم و محمدش آمده جان 102شمارهٔ ۱۲۰: ای از تو جهانیان به دادند و فغان 103شمارهٔ ۱۲۱: یاری دارم که روش دیدن نتوان 104شمارهٔ ۱۲۲: عرفان به خدا هیچ ندارند جهان 105شمارهٔ ۱۲۳: رفتی به سفر از پی تسخیر جهان 106شمارهٔ ۱۲۴: وهمی به خیال کرده جا نام جهان 107شمارهٔ ۱۲۵: بحری پنهان چو کرد جوش و طغیان 108شمارهٔ ۱۲۶: تا کی به لباس عاریت بند شدن 109شمارهٔ ۱۲۷: زینهار که کارها به خود آسان کن 110شمارهٔ ۱۲۸: بی یار شدم یک نفسم یاری کن 111شمارهٔ ۱۲۹: گاهی نزدیک و گاه دورم از تو 112شمارهٔ ۱۳۰: ای شیخ کرامت منما رهبر شو 113شمارهٔ ۱۳۱: چون موم بر آتشی رسی آب مشو 114شمارهٔ ۱۳۲: ای نفس و هوا برده دلت را، جان کو؟115شمارهٔ ۱۳۳: با نفس دغل تو بدگمان باشی به 116شمارهٔ ۱۳۴: دل رفت ز خود هنوز جان نارفته 117شمارهٔ ۱۳۵: این عالم ما که بی نظیر افتاده 118شمارهٔ ۱۳۶: ای باده فروش بادهٔ صاف بده 119شمارهٔ ۱۳۷: ساقی آورد ساغری بگزیده 120شمارهٔ ۱۳۸: در راه وفا ندیده ام قافله ای 121شمارهٔ ۱۳۹: ای دل نفسی صاحب عرفان نشدی 122شمارهٔ ۱۴۰: یاری دارم که رشک حور است و پری 123شمارهٔ ۱۴۱: ای عهدشکن قیمت ما را چه شناسی 124شمارهٔ ۱۴۲: آن بدگهری که بد بود با نیکی 125شمارهٔ ۱۴۳: او معنی معنی است که را آن معنی 126شمارهٔ ۱۴۴: تا کش و فش و عمامه را ته نکنی 127شمارهٔ ۱۴۵: با آیینه دمی شدم روی به روی 128شمارهٔ ۱۴۶: دارم دم سرد، چشم خون پالایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ