به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سعیدا یزدی

سعیدا یزدیرباعی هاشمارهٔ ۶۴: در دار جهان که خاص و عامی چندند

2340عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در دار جهان که خاص و عامی چندند
بدنامی چند و نیکنامی چندند
عالم چو تنور، خلق چون قرص خمیر
چسبیده در او پخته و خامی چندند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۳: روزی که مرا ز دیر بیرون کردند 2شمارهٔ ۶۴: در دار جهان که خاص و عامی چندند 3شمارهٔ ۶۵: قومی با خویش اعتباری دارند 4شمارهٔ ۶۶: گیرم که جهان را به کمندی گیرند 5شمارهٔ ۶۷: گر مست شوم [سر] تو هشیار کند 6شمارهٔ ۶۸: آنان که به علم خویش مغرورانند 7شمارهٔ ۶۹: ای آن که تو را شاه و گدا یکسانند 8شمارهٔ ۷۰: آنان که ندانند تو را می خوانند 9شمارهٔ ۷۱: آن قوم که روز و شب تو را جویانند 10شمارهٔ ۷۲: آنان که یکی هزار افسانه کنند 11شمارهٔ ۷۳: درویش که با قناعت و صبر بود 12شمارهٔ ۷۴: ای از خوف تو آسمان جامه کبود 13شمارهٔ ۷۵: خود را تو مبین که بی خدا نتوان بود 14شمارهٔ ۷۶: بی رنگ به رنگ چون تجلی بنمود 15شمارهٔ ۷۷: تا پای تو سر، سر تو تا پا نشود 16شمارهٔ ۷۸: تا جسم مکدرت همه جان نشود 17شمارهٔ ۷۹: تا از میلی دلت گریزان نشود 18شمارهٔ ۸۰: کوه غم یار کندن آسان نشود 19شمارهٔ ۸۱: از ذکر زبان، انس به جانان نشود 20شمارهٔ ۸۲: از مطلب من درد طلب من زاید 21شمارهٔ ۸۳: اشعار سعیدا به نظامی نرسید 22شمارهٔ ۸۴: ای هرزه درا ناله و افغان بگذار 23شمارهٔ ۸۵: خواهی که رسی به دوست جولان بگذار 24شمارهٔ ۸۶: ای آن که تویی ز عقل ها بالاتر 25شمارهٔ ۸۷: خواهی که رسی به دوست، از جان بگذر 26شمارهٔ ۸۸: بسیار به بر و بحر کردیم سفر 27شمارهٔ ۸۹: تا زهر غمت بود نخوردیم شکر 28شمارهٔ ۹۰: بی تو نفسی خوش نکشیدم هرگز 29شمارهٔ ۹۱: گویند که حق یار نمازی است و بس 30شمارهٔ ۹۲: گویند خدا ز روزه راضی است و بس 31شمارهٔ ۹۳: از خوان غمش حواله ای دارم بس 32شمارهٔ ۹۴: لعنت بر نفس ما و بر کردارش 33شمارهٔ ۹۵: آنان که به دعوا شده سادات مثال 34شمارهٔ ۹۶: گویند کسانی که جهان است خیال 35شمارهٔ ۹۷: تا صبح نشستم من و جان بر در دل 36شمارهٔ ۹۸: چون کرد ظهور، نور تابندهٔ دل 37شمارهٔ ۹۹: دیروز درآمدم به کاشانهٔ دل 38شمارهٔ ۱۰۰: تا کرد قبای ناز را بر تن گل 39شمارهٔ ۱۰۱: تا بنده شدم، چو مهر تابنده شدم 40شمارهٔ ۱۰۲: تنها نه به هجر آشنا گردیدم 41شمارهٔ ۱۰۳: گر دل گویم تو را ز جان می ترسم 42شمارهٔ ۱۰۴: یک سو شادی است در جهان یک سو غم 43شمارهٔ ۱۰۵: من خانهٔ آن ماه جبین می دانم 44شمارهٔ ۱۰۶: من گرچه ز عشق، گفتگو نتوانم 45شمارهٔ ۱۰۷: گر بادهٔ تو رسد به من مل چه کنم 46شمارهٔ ۱۰۸: هر ذره مدان ز خود کمش می بینم 47شمارهٔ ۱۰۹: شوخی که بری ز عالمش می بینم 48شمارهٔ ۱۱۰: چشمی که از او دو عالمش می بینم 49شمارهٔ ۱۱۱: دنیا که وفایش و بقایش معلوم 50شمارهٔ ۱۱۲: ما دلق ریای خویشتن سوخته ایم 51شمارهٔ ۱۱۳: تا مشعل دید عیب خامش کردیم 52شمارهٔ ۱۱۴: جز ناله کسی همنفس خویش ندیدیم 53شمارهٔ ۱۱۵: ما منتهییم و مبتدا هم ماییم 54شمارهٔ ۱۱۶: بیرون و درون برو بیا هم ماییم 55شمارهٔ ۱۱۷: آدم یک آدم است و یک صورت و جان 56شمارهٔ ۱۱۸: ای بسته میان تو کمر بر دل و جان 57شمارهٔ ۱۱۹: عالم جسم و محمدش آمده جان 58شمارهٔ ۱۲۰: ای از تو جهانیان به دادند و فغان 59شمارهٔ ۱۲۱: یاری دارم که روش دیدن نتوان 60شمارهٔ ۱۲۲: عرفان به خدا هیچ ندارند جهان 61شمارهٔ ۱۲۳: رفتی به سفر از پی تسخیر جهان 62شمارهٔ ۱۲۴: وهمی به خیال کرده جا نام جهان 63شمارهٔ ۱۲۵: بحری پنهان چو کرد جوش و طغیان 64شمارهٔ ۱۲۶: تا کی به لباس عاریت بند شدن 65شمارهٔ ۱۲۷: زینهار که کارها به خود آسان کن 66شمارهٔ ۱۲۸: بی یار شدم یک نفسم یاری کن 67شمارهٔ ۱۲۹: گاهی نزدیک و گاه دورم از تو 68شمارهٔ ۱۳۰: ای شیخ کرامت منما رهبر شو 69شمارهٔ ۱۳۱: چون موم بر آتشی رسی آب مشو 70شمارهٔ ۱۳۲: ای نفس و هوا برده دلت را، جان کو؟71شمارهٔ ۱۳۳: با نفس دغل تو بدگمان باشی به 72شمارهٔ ۱۳۴: دل رفت ز خود هنوز جان نارفته 73شمارهٔ ۱۳۵: این عالم ما که بی نظیر افتاده 74شمارهٔ ۱۳۶: ای باده فروش بادهٔ صاف بده 75شمارهٔ ۱۳۷: ساقی آورد ساغری بگزیده 76شمارهٔ ۱۳۸: در راه وفا ندیده ام قافله ای 77شمارهٔ ۱۳۹: ای دل نفسی صاحب عرفان نشدی 78شمارهٔ ۱۴۰: یاری دارم که رشک حور است و پری 79شمارهٔ ۱۴۱: ای عهدشکن قیمت ما را چه شناسی 80شمارهٔ ۱۴۲: آن بدگهری که بد بود با نیکی 81شمارهٔ ۱۴۳: او معنی معنی است که را آن معنی 82شمارهٔ ۱۴۴: تا کش و فش و عمامه را ته نکنی 83شمارهٔ ۱۴۵: با آیینه دمی شدم روی به روی 84شمارهٔ ۱۴۶: دارم دم سرد، چشم خون پالایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ