به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سعیدا یزدی

سعیدا یزدیرباعی هاشمارهٔ ۵۴: از مروحه ای که شاه، احسانم کرد

3030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از مروحه ای که شاه، احسانم کرد
انگشت نما میان خوبانم کرد
در شهر حلب باد به فرمانم کرد
یوسف ز اعجاز خود سلیمانم کرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۳: هر صبح ز گریه رخ ترم باید کرد 2شمارهٔ ۵۴: از مروحه ای که شاه، احسانم کرد 3شمارهٔ ۵۵: بی ناز تو من نیاز نتوانم کرد 4شمارهٔ ۵۶: باید که تو را نظر به خاصان باشد 5شمارهٔ ۵۷: فانیست جهان در او بقا کی باشد؟6شمارهٔ ۵۸: یک محرم راز در جهان یافت نشد 7شمارهٔ ۵۹: کشت عملم هیچ نمودار نشد 8شمارهٔ ۶۰: فردا که ز مشکلات حل می طلبند 9شمارهٔ ۶۱: ای مست شراب، ما و من بازی چند؟10شمارهٔ ۶۲: تا خلق به خیر نام خیرم بردند 11شمارهٔ ۶۳: روزی که مرا ز دیر بیرون کردند 12شمارهٔ ۶۴: در دار جهان که خاص و عامی چندند 13شمارهٔ ۶۵: قومی با خویش اعتباری دارند 14شمارهٔ ۶۶: گیرم که جهان را به کمندی گیرند 15شمارهٔ ۶۷: گر مست شوم [سر] تو هشیار کند 16شمارهٔ ۶۸: آنان که به علم خویش مغرورانند 17شمارهٔ ۶۹: ای آن که تو را شاه و گدا یکسانند 18شمارهٔ ۷۰: آنان که ندانند تو را می خوانند 19شمارهٔ ۷۱: آن قوم که روز و شب تو را جویانند 20شمارهٔ ۷۲: آنان که یکی هزار افسانه کنند 21شمارهٔ ۷۳: درویش که با قناعت و صبر بود 22شمارهٔ ۷۴: ای از خوف تو آسمان جامه کبود 23شمارهٔ ۷۵: خود را تو مبین که بی خدا نتوان بود 24شمارهٔ ۷۶: بی رنگ به رنگ چون تجلی بنمود 25شمارهٔ ۷۷: تا پای تو سر، سر تو تا پا نشود 26شمارهٔ ۷۸: تا جسم مکدرت همه جان نشود 27شمارهٔ ۷۹: تا از میلی دلت گریزان نشود 28شمارهٔ ۸۰: کوه غم یار کندن آسان نشود 29شمارهٔ ۸۱: از ذکر زبان، انس به جانان نشود 30شمارهٔ ۸۲: از مطلب من درد طلب من زاید 31شمارهٔ ۸۳: اشعار سعیدا به نظامی نرسید 32شمارهٔ ۸۴: ای هرزه درا ناله و افغان بگذار 33شمارهٔ ۸۵: خواهی که رسی به دوست جولان بگذار 34شمارهٔ ۸۶: ای آن که تویی ز عقل ها بالاتر 35شمارهٔ ۸۷: خواهی که رسی به دوست، از جان بگذر 36شمارهٔ ۸۸: بسیار به بر و بحر کردیم سفر 37شمارهٔ ۸۹: تا زهر غمت بود نخوردیم شکر 38شمارهٔ ۹۰: بی تو نفسی خوش نکشیدم هرگز 39شمارهٔ ۹۱: گویند که حق یار نمازی است و بس 40شمارهٔ ۹۲: گویند خدا ز روزه راضی است و بس 41شمارهٔ ۹۳: از خوان غمش حواله ای دارم بس 42شمارهٔ ۹۴: لعنت بر نفس ما و بر کردارش 43شمارهٔ ۹۵: آنان که به دعوا شده سادات مثال 44شمارهٔ ۹۶: گویند کسانی که جهان است خیال 45شمارهٔ ۹۷: تا صبح نشستم من و جان بر در دل 46شمارهٔ ۹۸: چون کرد ظهور، نور تابندهٔ دل 47شمارهٔ ۹۹: دیروز درآمدم به کاشانهٔ دل 48شمارهٔ ۱۰۰: تا کرد قبای ناز را بر تن گل 49شمارهٔ ۱۰۱: تا بنده شدم، چو مهر تابنده شدم 50شمارهٔ ۱۰۲: تنها نه به هجر آشنا گردیدم 51شمارهٔ ۱۰۳: گر دل گویم تو را ز جان می ترسم 52شمارهٔ ۱۰۴: یک سو شادی است در جهان یک سو غم 53شمارهٔ ۱۰۵: من خانهٔ آن ماه جبین می دانم 54شمارهٔ ۱۰۶: من گرچه ز عشق، گفتگو نتوانم 55شمارهٔ ۱۰۷: گر بادهٔ تو رسد به من مل چه کنم 56شمارهٔ ۱۰۸: هر ذره مدان ز خود کمش می بینم 57شمارهٔ ۱۰۹: شوخی که بری ز عالمش می بینم 58شمارهٔ ۱۱۰: چشمی که از او دو عالمش می بینم 59شمارهٔ ۱۱۱: دنیا که وفایش و بقایش معلوم 60شمارهٔ ۱۱۲: ما دلق ریای خویشتن سوخته ایم 61شمارهٔ ۱۱۳: تا مشعل دید عیب خامش کردیم 62شمارهٔ ۱۱۴: جز ناله کسی همنفس خویش ندیدیم 63شمارهٔ ۱۱۵: ما منتهییم و مبتدا هم ماییم 64شمارهٔ ۱۱۶: بیرون و درون برو بیا هم ماییم 65شمارهٔ ۱۱۷: آدم یک آدم است و یک صورت و جان 66شمارهٔ ۱۱۸: ای بسته میان تو کمر بر دل و جان 67شمارهٔ ۱۱۹: عالم جسم و محمدش آمده جان 68شمارهٔ ۱۲۰: ای از تو جهانیان به دادند و فغان 69شمارهٔ ۱۲۱: یاری دارم که روش دیدن نتوان 70شمارهٔ ۱۲۲: عرفان به خدا هیچ ندارند جهان 71شمارهٔ ۱۲۳: رفتی به سفر از پی تسخیر جهان 72شمارهٔ ۱۲۴: وهمی به خیال کرده جا نام جهان 73شمارهٔ ۱۲۵: بحری پنهان چو کرد جوش و طغیان 74شمارهٔ ۱۲۶: تا کی به لباس عاریت بند شدن 75شمارهٔ ۱۲۷: زینهار که کارها به خود آسان کن 76شمارهٔ ۱۲۸: بی یار شدم یک نفسم یاری کن 77شمارهٔ ۱۲۹: گاهی نزدیک و گاه دورم از تو 78شمارهٔ ۱۳۰: ای شیخ کرامت منما رهبر شو 79شمارهٔ ۱۳۱: چون موم بر آتشی رسی آب مشو 80شمارهٔ ۱۳۲: ای نفس و هوا برده دلت را، جان کو؟81شمارهٔ ۱۳۳: با نفس دغل تو بدگمان باشی به 82شمارهٔ ۱۳۴: دل رفت ز خود هنوز جان نارفته 83شمارهٔ ۱۳۵: این عالم ما که بی نظیر افتاده 84شمارهٔ ۱۳۶: ای باده فروش بادهٔ صاف بده 85شمارهٔ ۱۳۷: ساقی آورد ساغری بگزیده 86شمارهٔ ۱۳۸: در راه وفا ندیده ام قافله ای 87شمارهٔ ۱۳۹: ای دل نفسی صاحب عرفان نشدی 88شمارهٔ ۱۴۰: یاری دارم که رشک حور است و پری 89شمارهٔ ۱۴۱: ای عهدشکن قیمت ما را چه شناسی 90شمارهٔ ۱۴۲: آن بدگهری که بد بود با نیکی 91شمارهٔ ۱۴۳: او معنی معنی است که را آن معنی 92شمارهٔ ۱۴۴: تا کش و فش و عمامه را ته نکنی 93شمارهٔ ۱۴۵: با آیینه دمی شدم روی به روی 94شمارهٔ ۱۴۶: دارم دم سرد، چشم خون پالایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ