به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سعیدا یزدی

سعیدا یزدیرباعی هاشمارهٔ ۴۰: نوری ز حقیقت به تو همسیر تو نیست

2810عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

نوری ز حقیقت به تو همسیر تو نیست
دل را خبری ز شر و از خیر تو نیست
آیینهٔ فکر چون کنی زانو را
آگاه شوی که در نظر، غیر تو نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۹: آن کس که حیا ندارد او انسان نیست 2شمارهٔ ۴۰: نوری ز حقیقت به تو همسیر تو نیست 3شمارهٔ ۴۱: بی ذکر تو هیچ زنده ای نیست که نیست 4شمارهٔ ۴۲: بی یاد خدا ذی نفسی نیست که نیست 5شمارهٔ ۴۳: در دیده ات از نور حقیقت اثری نیست 6شمارهٔ ۴۴: دردی طلب از خدا دوا چیزی نیست 7شمارهٔ ۴۵: بگذر ز سوا که ماسوا چیزی نیست 8شمارهٔ ۴۶: جامی است جهان به دست یک ساقی نیست 9شمارهٔ ۴۷: صد حیف که عمرم به خسارت بگذشت 10شمارهٔ ۴۸: خود آمده زنده مرده می باید رفت 11شمارهٔ ۴۹: بر دایرهٔ جهان چو پرگار مپیچ 12شمارهٔ ۵۰: هر چد که یار، یار دیگر دارد 13شمارهٔ ۵۱: خوش آن که مقام بر در دل ها کرد 14شمارهٔ ۵۲: گویند به طالب که سفر باید کرد 15شمارهٔ ۵۳: هر صبح ز گریه رخ ترم باید کرد 16شمارهٔ ۵۴: از مروحه ای که شاه، احسانم کرد 17شمارهٔ ۵۵: بی ناز تو من نیاز نتوانم کرد 18شمارهٔ ۵۶: باید که تو را نظر به خاصان باشد 19شمارهٔ ۵۷: فانیست جهان در او بقا کی باشد؟20شمارهٔ ۵۸: یک محرم راز در جهان یافت نشد 21شمارهٔ ۵۹: کشت عملم هیچ نمودار نشد 22شمارهٔ ۶۰: فردا که ز مشکلات حل می طلبند 23شمارهٔ ۶۱: ای مست شراب، ما و من بازی چند؟24شمارهٔ ۶۲: تا خلق به خیر نام خیرم بردند 25شمارهٔ ۶۳: روزی که مرا ز دیر بیرون کردند 26شمارهٔ ۶۴: در دار جهان که خاص و عامی چندند 27شمارهٔ ۶۵: قومی با خویش اعتباری دارند 28شمارهٔ ۶۶: گیرم که جهان را به کمندی گیرند 29شمارهٔ ۶۷: گر مست شوم [سر] تو هشیار کند 30شمارهٔ ۶۸: آنان که به علم خویش مغرورانند 31شمارهٔ ۶۹: ای آن که تو را شاه و گدا یکسانند 32شمارهٔ ۷۰: آنان که ندانند تو را می خوانند 33شمارهٔ ۷۱: آن قوم که روز و شب تو را جویانند 34شمارهٔ ۷۲: آنان که یکی هزار افسانه کنند 35شمارهٔ ۷۳: درویش که با قناعت و صبر بود 36شمارهٔ ۷۴: ای از خوف تو آسمان جامه کبود 37شمارهٔ ۷۵: خود را تو مبین که بی خدا نتوان بود 38شمارهٔ ۷۶: بی رنگ به رنگ چون تجلی بنمود 39شمارهٔ ۷۷: تا پای تو سر، سر تو تا پا نشود 40شمارهٔ ۷۸: تا جسم مکدرت همه جان نشود 41شمارهٔ ۷۹: تا از میلی دلت گریزان نشود 42شمارهٔ ۸۰: کوه غم یار کندن آسان نشود 43شمارهٔ ۸۱: از ذکر زبان، انس به جانان نشود 44شمارهٔ ۸۲: از مطلب من درد طلب من زاید 45شمارهٔ ۸۳: اشعار سعیدا به نظامی نرسید 46شمارهٔ ۸۴: ای هرزه درا ناله و افغان بگذار 47شمارهٔ ۸۵: خواهی که رسی به دوست جولان بگذار 48شمارهٔ ۸۶: ای آن که تویی ز عقل ها بالاتر 49شمارهٔ ۸۷: خواهی که رسی به دوست، از جان بگذر 50شمارهٔ ۸۸: بسیار به بر و بحر کردیم سفر 51شمارهٔ ۸۹: تا زهر غمت بود نخوردیم شکر 52شمارهٔ ۹۰: بی تو نفسی خوش نکشیدم هرگز 53شمارهٔ ۹۱: گویند که حق یار نمازی است و بس 54شمارهٔ ۹۲: گویند خدا ز روزه راضی است و بس 55شمارهٔ ۹۳: از خوان غمش حواله ای دارم بس 56شمارهٔ ۹۴: لعنت بر نفس ما و بر کردارش 57شمارهٔ ۹۵: آنان که به دعوا شده سادات مثال 58شمارهٔ ۹۶: گویند کسانی که جهان است خیال 59شمارهٔ ۹۷: تا صبح نشستم من و جان بر در دل 60شمارهٔ ۹۸: چون کرد ظهور، نور تابندهٔ دل 61شمارهٔ ۹۹: دیروز درآمدم به کاشانهٔ دل 62شمارهٔ ۱۰۰: تا کرد قبای ناز را بر تن گل 63شمارهٔ ۱۰۱: تا بنده شدم، چو مهر تابنده شدم 64شمارهٔ ۱۰۲: تنها نه به هجر آشنا گردیدم 65شمارهٔ ۱۰۳: گر دل گویم تو را ز جان می ترسم 66شمارهٔ ۱۰۴: یک سو شادی است در جهان یک سو غم 67شمارهٔ ۱۰۵: من خانهٔ آن ماه جبین می دانم 68شمارهٔ ۱۰۶: من گرچه ز عشق، گفتگو نتوانم 69شمارهٔ ۱۰۷: گر بادهٔ تو رسد به من مل چه کنم 70شمارهٔ ۱۰۸: هر ذره مدان ز خود کمش می بینم 71شمارهٔ ۱۰۹: شوخی که بری ز عالمش می بینم 72شمارهٔ ۱۱۰: چشمی که از او دو عالمش می بینم 73شمارهٔ ۱۱۱: دنیا که وفایش و بقایش معلوم 74شمارهٔ ۱۱۲: ما دلق ریای خویشتن سوخته ایم 75شمارهٔ ۱۱۳: تا مشعل دید عیب خامش کردیم 76شمارهٔ ۱۱۴: جز ناله کسی همنفس خویش ندیدیم 77شمارهٔ ۱۱۵: ما منتهییم و مبتدا هم ماییم 78شمارهٔ ۱۱۶: بیرون و درون برو بیا هم ماییم 79شمارهٔ ۱۱۷: آدم یک آدم است و یک صورت و جان 80شمارهٔ ۱۱۸: ای بسته میان تو کمر بر دل و جان 81شمارهٔ ۱۱۹: عالم جسم و محمدش آمده جان 82شمارهٔ ۱۲۰: ای از تو جهانیان به دادند و فغان 83شمارهٔ ۱۲۱: یاری دارم که روش دیدن نتوان 84شمارهٔ ۱۲۲: عرفان به خدا هیچ ندارند جهان 85شمارهٔ ۱۲۳: رفتی به سفر از پی تسخیر جهان 86شمارهٔ ۱۲۴: وهمی به خیال کرده جا نام جهان 87شمارهٔ ۱۲۵: بحری پنهان چو کرد جوش و طغیان 88شمارهٔ ۱۲۶: تا کی به لباس عاریت بند شدن 89شمارهٔ ۱۲۷: زینهار که کارها به خود آسان کن 90شمارهٔ ۱۲۸: بی یار شدم یک نفسم یاری کن 91شمارهٔ ۱۲۹: گاهی نزدیک و گاه دورم از تو 92شمارهٔ ۱۳۰: ای شیخ کرامت منما رهبر شو 93شمارهٔ ۱۳۱: چون موم بر آتشی رسی آب مشو 94شمارهٔ ۱۳۲: ای نفس و هوا برده دلت را، جان کو؟95شمارهٔ ۱۳۳: با نفس دغل تو بدگمان باشی به 96شمارهٔ ۱۳۴: دل رفت ز خود هنوز جان نارفته 97شمارهٔ ۱۳۵: این عالم ما که بی نظیر افتاده 98شمارهٔ ۱۳۶: ای باده فروش بادهٔ صاف بده 99شمارهٔ ۱۳۷: ساقی آورد ساغری بگزیده 100شمارهٔ ۱۳۸: در راه وفا ندیده ام قافله ای 101شمارهٔ ۱۳۹: ای دل نفسی صاحب عرفان نشدی 102شمارهٔ ۱۴۰: یاری دارم که رشک حور است و پری 103شمارهٔ ۱۴۱: ای عهدشکن قیمت ما را چه شناسی 104شمارهٔ ۱۴۲: آن بدگهری که بد بود با نیکی 105شمارهٔ ۱۴۳: او معنی معنی است که را آن معنی 106شمارهٔ ۱۴۴: تا کش و فش و عمامه را ته نکنی 107شمارهٔ ۱۴۵: با آیینه دمی شدم روی به روی 108شمارهٔ ۱۴۶: دارم دم سرد، چشم خون پالایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ