به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سعیدا یزدی

سعیدا یزدیرباعی هاشمارهٔ ۲۱: آن را که همیشه با خدا تعظیم است

2220عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آن را که همیشه با خدا تعظیم است
نی دغدغه از بهشت و ز آتش بیم است
او را تو به چشم کم نبینی زینهار
در مرتبه آدم است ابراهیم است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰: ای ماهوشان، فقیر، درویش شماست 2شمارهٔ ۲۱: آن را که همیشه با خدا تعظیم است 3شمارهٔ ۲۲: بیرون ز دو کون، جای درویشان است 4شمارهٔ ۲۳: دیدار خدا لقای درویشان است 5شمارهٔ ۲۴: هستی مال تو و نیستی مال من است 6شمارهٔ ۲۵: من بندهٔ عشق، عشق مولای من است 7شمارهٔ ۲۶: نی در دل من غمی از آن و این است 8شمارهٔ ۲۷: فقر فقرا نه جامهٔ رنگین است 9شمارهٔ ۲۸: آن رشته که کیش کفر و ایمان شده است 10شمارهٔ ۲۹: زنهار مگو که واحد و رام یکی است 11شمارهٔ ۳۰: انعام ز حق به خاصه و عام یکی است 12شمارهٔ ۳۱: در مذهب ما که کفر و اسلام یکی است 13شمارهٔ ۳۲: کس را خبری کجا از آن جاست که اوست 14شمارهٔ ۳۳: پیدا و نهان و آشکارا همه اوست 15شمارهٔ ۳۴: زاهد نخورد باده که بدنامی اوست 16شمارهٔ ۳۵: چندین نقشی که زیر این چرخ دوروست 17شمارهٔ ۳۶: با هر که دل رمیدهٔ ما پیوست 18شمارهٔ ۳۷: چون در نظر تو یار و اغیاری هست 19شمارهٔ ۳۸: تا پیش خدایت سفری حاجت نیست 20شمارهٔ ۳۹: آن کس که حیا ندارد او انسان نیست 21شمارهٔ ۴۰: نوری ز حقیقت به تو همسیر تو نیست 22شمارهٔ ۴۱: بی ذکر تو هیچ زنده ای نیست که نیست 23شمارهٔ ۴۲: بی یاد خدا ذی نفسی نیست که نیست 24شمارهٔ ۴۳: در دیده ات از نور حقیقت اثری نیست 25شمارهٔ ۴۴: دردی طلب از خدا دوا چیزی نیست 26شمارهٔ ۴۵: بگذر ز سوا که ماسوا چیزی نیست 27شمارهٔ ۴۶: جامی است جهان به دست یک ساقی نیست 28شمارهٔ ۴۷: صد حیف که عمرم به خسارت بگذشت 29شمارهٔ ۴۸: خود آمده زنده مرده می باید رفت 30شمارهٔ ۴۹: بر دایرهٔ جهان چو پرگار مپیچ 31شمارهٔ ۵۰: هر چد که یار، یار دیگر دارد 32شمارهٔ ۵۱: خوش آن که مقام بر در دل ها کرد 33شمارهٔ ۵۲: گویند به طالب که سفر باید کرد 34شمارهٔ ۵۳: هر صبح ز گریه رخ ترم باید کرد 35شمارهٔ ۵۴: از مروحه ای که شاه، احسانم کرد 36شمارهٔ ۵۵: بی ناز تو من نیاز نتوانم کرد 37شمارهٔ ۵۶: باید که تو را نظر به خاصان باشد 38شمارهٔ ۵۷: فانیست جهان در او بقا کی باشد؟39شمارهٔ ۵۸: یک محرم راز در جهان یافت نشد 40شمارهٔ ۵۹: کشت عملم هیچ نمودار نشد 41شمارهٔ ۶۰: فردا که ز مشکلات حل می طلبند 42شمارهٔ ۶۱: ای مست شراب، ما و من بازی چند؟43شمارهٔ ۶۲: تا خلق به خیر نام خیرم بردند 44شمارهٔ ۶۳: روزی که مرا ز دیر بیرون کردند 45شمارهٔ ۶۴: در دار جهان که خاص و عامی چندند 46شمارهٔ ۶۵: قومی با خویش اعتباری دارند 47شمارهٔ ۶۶: گیرم که جهان را به کمندی گیرند 48شمارهٔ ۶۷: گر مست شوم [سر] تو هشیار کند 49شمارهٔ ۶۸: آنان که به علم خویش مغرورانند 50شمارهٔ ۶۹: ای آن که تو را شاه و گدا یکسانند 51شمارهٔ ۷۰: آنان که ندانند تو را می خوانند 52شمارهٔ ۷۱: آن قوم که روز و شب تو را جویانند 53شمارهٔ ۷۲: آنان که یکی هزار افسانه کنند 54شمارهٔ ۷۳: درویش که با قناعت و صبر بود 55شمارهٔ ۷۴: ای از خوف تو آسمان جامه کبود 56شمارهٔ ۷۵: خود را تو مبین که بی خدا نتوان بود 57شمارهٔ ۷۶: بی رنگ به رنگ چون تجلی بنمود 58شمارهٔ ۷۷: تا پای تو سر، سر تو تا پا نشود 59شمارهٔ ۷۸: تا جسم مکدرت همه جان نشود 60شمارهٔ ۷۹: تا از میلی دلت گریزان نشود 61شمارهٔ ۸۰: کوه غم یار کندن آسان نشود 62شمارهٔ ۸۱: از ذکر زبان، انس به جانان نشود 63شمارهٔ ۸۲: از مطلب من درد طلب من زاید 64شمارهٔ ۸۳: اشعار سعیدا به نظامی نرسید 65شمارهٔ ۸۴: ای هرزه درا ناله و افغان بگذار 66شمارهٔ ۸۵: خواهی که رسی به دوست جولان بگذار 67شمارهٔ ۸۶: ای آن که تویی ز عقل ها بالاتر 68شمارهٔ ۸۷: خواهی که رسی به دوست، از جان بگذر 69شمارهٔ ۸۸: بسیار به بر و بحر کردیم سفر 70شمارهٔ ۸۹: تا زهر غمت بود نخوردیم شکر 71شمارهٔ ۹۰: بی تو نفسی خوش نکشیدم هرگز 72شمارهٔ ۹۱: گویند که حق یار نمازی است و بس 73شمارهٔ ۹۲: گویند خدا ز روزه راضی است و بس 74شمارهٔ ۹۳: از خوان غمش حواله ای دارم بس 75شمارهٔ ۹۴: لعنت بر نفس ما و بر کردارش 76شمارهٔ ۹۵: آنان که به دعوا شده سادات مثال 77شمارهٔ ۹۶: گویند کسانی که جهان است خیال 78شمارهٔ ۹۷: تا صبح نشستم من و جان بر در دل 79شمارهٔ ۹۸: چون کرد ظهور، نور تابندهٔ دل 80شمارهٔ ۹۹: دیروز درآمدم به کاشانهٔ دل 81شمارهٔ ۱۰۰: تا کرد قبای ناز را بر تن گل 82شمارهٔ ۱۰۱: تا بنده شدم، چو مهر تابنده شدم 83شمارهٔ ۱۰۲: تنها نه به هجر آشنا گردیدم 84شمارهٔ ۱۰۳: گر دل گویم تو را ز جان می ترسم 85شمارهٔ ۱۰۴: یک سو شادی است در جهان یک سو غم 86شمارهٔ ۱۰۵: من خانهٔ آن ماه جبین می دانم 87شمارهٔ ۱۰۶: من گرچه ز عشق، گفتگو نتوانم 88شمارهٔ ۱۰۷: گر بادهٔ تو رسد به من مل چه کنم 89شمارهٔ ۱۰۸: هر ذره مدان ز خود کمش می بینم 90شمارهٔ ۱۰۹: شوخی که بری ز عالمش می بینم 91شمارهٔ ۱۱۰: چشمی که از او دو عالمش می بینم 92شمارهٔ ۱۱۱: دنیا که وفایش و بقایش معلوم 93شمارهٔ ۱۱۲: ما دلق ریای خویشتن سوخته ایم 94شمارهٔ ۱۱۳: تا مشعل دید عیب خامش کردیم 95شمارهٔ ۱۱۴: جز ناله کسی همنفس خویش ندیدیم 96شمارهٔ ۱۱۵: ما منتهییم و مبتدا هم ماییم 97شمارهٔ ۱۱۶: بیرون و درون برو بیا هم ماییم 98شمارهٔ ۱۱۷: آدم یک آدم است و یک صورت و جان 99شمارهٔ ۱۱۸: ای بسته میان تو کمر بر دل و جان 100شمارهٔ ۱۱۹: عالم جسم و محمدش آمده جان 101شمارهٔ ۱۲۰: ای از تو جهانیان به دادند و فغان 102شمارهٔ ۱۲۱: یاری دارم که روش دیدن نتوان 103شمارهٔ ۱۲۲: عرفان به خدا هیچ ندارند جهان 104شمارهٔ ۱۲۳: رفتی به سفر از پی تسخیر جهان 105شمارهٔ ۱۲۴: وهمی به خیال کرده جا نام جهان 106شمارهٔ ۱۲۵: بحری پنهان چو کرد جوش و طغیان 107شمارهٔ ۱۲۶: تا کی به لباس عاریت بند شدن 108شمارهٔ ۱۲۷: زینهار که کارها به خود آسان کن 109شمارهٔ ۱۲۸: بی یار شدم یک نفسم یاری کن 110شمارهٔ ۱۲۹: گاهی نزدیک و گاه دورم از تو 111شمارهٔ ۱۳۰: ای شیخ کرامت منما رهبر شو 112شمارهٔ ۱۳۱: چون موم بر آتشی رسی آب مشو 113شمارهٔ ۱۳۲: ای نفس و هوا برده دلت را، جان کو؟114شمارهٔ ۱۳۳: با نفس دغل تو بدگمان باشی به 115شمارهٔ ۱۳۴: دل رفت ز خود هنوز جان نارفته 116شمارهٔ ۱۳۵: این عالم ما که بی نظیر افتاده 117شمارهٔ ۱۳۶: ای باده فروش بادهٔ صاف بده 118شمارهٔ ۱۳۷: ساقی آورد ساغری بگزیده 119شمارهٔ ۱۳۸: در راه وفا ندیده ام قافله ای 120شمارهٔ ۱۳۹: ای دل نفسی صاحب عرفان نشدی 121شمارهٔ ۱۴۰: یاری دارم که رشک حور است و پری 122شمارهٔ ۱۴۱: ای عهدشکن قیمت ما را چه شناسی 123شمارهٔ ۱۴۲: آن بدگهری که بد بود با نیکی 124شمارهٔ ۱۴۳: او معنی معنی است که را آن معنی 125شمارهٔ ۱۴۴: تا کش و فش و عمامه را ته نکنی 126شمارهٔ ۱۴۵: با آیینه دمی شدم روی به روی 127شمارهٔ ۱۴۶: دارم دم سرد، چشم خون پالایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ