به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سعیدا یزدی

سعیدا یزدیرباعی هاشمارهٔ ۱۹: معشوق، خدا جاذبه اش رهبر ماست

2880عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

معشوق، خدا جاذبه اش رهبر ماست
شاهد، دل آگه است و چشم تر ماست
هر دم به خیال دوست پرواز کنم
بالله که شوق [و] ذوق بال [و] پر ماست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸: خوش حالت آن مرد که خیرانجام است 2شمارهٔ ۱۹: معشوق، خدا جاذبه اش رهبر ماست 3شمارهٔ ۲۰: ای ماهوشان، فقیر، درویش شماست 4شمارهٔ ۲۱: آن را که همیشه با خدا تعظیم است 5شمارهٔ ۲۲: بیرون ز دو کون، جای درویشان است 6شمارهٔ ۲۳: دیدار خدا لقای درویشان است 7شمارهٔ ۲۴: هستی مال تو و نیستی مال من است 8شمارهٔ ۲۵: من بندهٔ عشق، عشق مولای من است 9شمارهٔ ۲۶: نی در دل من غمی از آن و این است 10شمارهٔ ۲۷: فقر فقرا نه جامهٔ رنگین است 11شمارهٔ ۲۸: آن رشته که کیش کفر و ایمان شده است 12شمارهٔ ۲۹: زنهار مگو که واحد و رام یکی است 13شمارهٔ ۳۰: انعام ز حق به خاصه و عام یکی است 14شمارهٔ ۳۱: در مذهب ما که کفر و اسلام یکی است 15شمارهٔ ۳۲: کس را خبری کجا از آن جاست که اوست 16شمارهٔ ۳۳: پیدا و نهان و آشکارا همه اوست 17شمارهٔ ۳۴: زاهد نخورد باده که بدنامی اوست 18شمارهٔ ۳۵: چندین نقشی که زیر این چرخ دوروست 19شمارهٔ ۳۶: با هر که دل رمیدهٔ ما پیوست 20شمارهٔ ۳۷: چون در نظر تو یار و اغیاری هست 21شمارهٔ ۳۸: تا پیش خدایت سفری حاجت نیست 22شمارهٔ ۳۹: آن کس که حیا ندارد او انسان نیست 23شمارهٔ ۴۰: نوری ز حقیقت به تو همسیر تو نیست 24شمارهٔ ۴۱: بی ذکر تو هیچ زنده ای نیست که نیست 25شمارهٔ ۴۲: بی یاد خدا ذی نفسی نیست که نیست 26شمارهٔ ۴۳: در دیده ات از نور حقیقت اثری نیست 27شمارهٔ ۴۴: دردی طلب از خدا دوا چیزی نیست 28شمارهٔ ۴۵: بگذر ز سوا که ماسوا چیزی نیست 29شمارهٔ ۴۶: جامی است جهان به دست یک ساقی نیست 30شمارهٔ ۴۷: صد حیف که عمرم به خسارت بگذشت 31شمارهٔ ۴۸: خود آمده زنده مرده می باید رفت 32شمارهٔ ۴۹: بر دایرهٔ جهان چو پرگار مپیچ 33شمارهٔ ۵۰: هر چد که یار، یار دیگر دارد 34شمارهٔ ۵۱: خوش آن که مقام بر در دل ها کرد 35شمارهٔ ۵۲: گویند به طالب که سفر باید کرد 36شمارهٔ ۵۳: هر صبح ز گریه رخ ترم باید کرد 37شمارهٔ ۵۴: از مروحه ای که شاه، احسانم کرد 38شمارهٔ ۵۵: بی ناز تو من نیاز نتوانم کرد 39شمارهٔ ۵۶: باید که تو را نظر به خاصان باشد 40شمارهٔ ۵۷: فانیست جهان در او بقا کی باشد؟41شمارهٔ ۵۸: یک محرم راز در جهان یافت نشد 42شمارهٔ ۵۹: کشت عملم هیچ نمودار نشد 43شمارهٔ ۶۰: فردا که ز مشکلات حل می طلبند 44شمارهٔ ۶۱: ای مست شراب، ما و من بازی چند؟45شمارهٔ ۶۲: تا خلق به خیر نام خیرم بردند 46شمارهٔ ۶۳: روزی که مرا ز دیر بیرون کردند 47شمارهٔ ۶۴: در دار جهان که خاص و عامی چندند 48شمارهٔ ۶۵: قومی با خویش اعتباری دارند 49شمارهٔ ۶۶: گیرم که جهان را به کمندی گیرند 50شمارهٔ ۶۷: گر مست شوم [سر] تو هشیار کند 51شمارهٔ ۶۸: آنان که به علم خویش مغرورانند 52شمارهٔ ۶۹: ای آن که تو را شاه و گدا یکسانند 53شمارهٔ ۷۰: آنان که ندانند تو را می خوانند 54شمارهٔ ۷۱: آن قوم که روز و شب تو را جویانند 55شمارهٔ ۷۲: آنان که یکی هزار افسانه کنند 56شمارهٔ ۷۳: درویش که با قناعت و صبر بود 57شمارهٔ ۷۴: ای از خوف تو آسمان جامه کبود 58شمارهٔ ۷۵: خود را تو مبین که بی خدا نتوان بود 59شمارهٔ ۷۶: بی رنگ به رنگ چون تجلی بنمود 60شمارهٔ ۷۷: تا پای تو سر، سر تو تا پا نشود 61شمارهٔ ۷۸: تا جسم مکدرت همه جان نشود 62شمارهٔ ۷۹: تا از میلی دلت گریزان نشود 63شمارهٔ ۸۰: کوه غم یار کندن آسان نشود 64شمارهٔ ۸۱: از ذکر زبان، انس به جانان نشود 65شمارهٔ ۸۲: از مطلب من درد طلب من زاید 66شمارهٔ ۸۳: اشعار سعیدا به نظامی نرسید 67شمارهٔ ۸۴: ای هرزه درا ناله و افغان بگذار 68شمارهٔ ۸۵: خواهی که رسی به دوست جولان بگذار 69شمارهٔ ۸۶: ای آن که تویی ز عقل ها بالاتر 70شمارهٔ ۸۷: خواهی که رسی به دوست، از جان بگذر 71شمارهٔ ۸۸: بسیار به بر و بحر کردیم سفر 72شمارهٔ ۸۹: تا زهر غمت بود نخوردیم شکر 73شمارهٔ ۹۰: بی تو نفسی خوش نکشیدم هرگز 74شمارهٔ ۹۱: گویند که حق یار نمازی است و بس 75شمارهٔ ۹۲: گویند خدا ز روزه راضی است و بس 76شمارهٔ ۹۳: از خوان غمش حواله ای دارم بس 77شمارهٔ ۹۴: لعنت بر نفس ما و بر کردارش 78شمارهٔ ۹۵: آنان که به دعوا شده سادات مثال 79شمارهٔ ۹۶: گویند کسانی که جهان است خیال 80شمارهٔ ۹۷: تا صبح نشستم من و جان بر در دل 81شمارهٔ ۹۸: چون کرد ظهور، نور تابندهٔ دل 82شمارهٔ ۹۹: دیروز درآمدم به کاشانهٔ دل 83شمارهٔ ۱۰۰: تا کرد قبای ناز را بر تن گل 84شمارهٔ ۱۰۱: تا بنده شدم، چو مهر تابنده شدم 85شمارهٔ ۱۰۲: تنها نه به هجر آشنا گردیدم 86شمارهٔ ۱۰۳: گر دل گویم تو را ز جان می ترسم 87شمارهٔ ۱۰۴: یک سو شادی است در جهان یک سو غم 88شمارهٔ ۱۰۵: من خانهٔ آن ماه جبین می دانم 89شمارهٔ ۱۰۶: من گرچه ز عشق، گفتگو نتوانم 90شمارهٔ ۱۰۷: گر بادهٔ تو رسد به من مل چه کنم 91شمارهٔ ۱۰۸: هر ذره مدان ز خود کمش می بینم 92شمارهٔ ۱۰۹: شوخی که بری ز عالمش می بینم 93شمارهٔ ۱۱۰: چشمی که از او دو عالمش می بینم 94شمارهٔ ۱۱۱: دنیا که وفایش و بقایش معلوم 95شمارهٔ ۱۱۲: ما دلق ریای خویشتن سوخته ایم 96شمارهٔ ۱۱۳: تا مشعل دید عیب خامش کردیم 97شمارهٔ ۱۱۴: جز ناله کسی همنفس خویش ندیدیم 98شمارهٔ ۱۱۵: ما منتهییم و مبتدا هم ماییم 99شمارهٔ ۱۱۶: بیرون و درون برو بیا هم ماییم 100شمارهٔ ۱۱۷: آدم یک آدم است و یک صورت و جان 101شمارهٔ ۱۱۸: ای بسته میان تو کمر بر دل و جان 102شمارهٔ ۱۱۹: عالم جسم و محمدش آمده جان 103شمارهٔ ۱۲۰: ای از تو جهانیان به دادند و فغان 104شمارهٔ ۱۲۱: یاری دارم که روش دیدن نتوان 105شمارهٔ ۱۲۲: عرفان به خدا هیچ ندارند جهان 106شمارهٔ ۱۲۳: رفتی به سفر از پی تسخیر جهان 107شمارهٔ ۱۲۴: وهمی به خیال کرده جا نام جهان 108شمارهٔ ۱۲۵: بحری پنهان چو کرد جوش و طغیان 109شمارهٔ ۱۲۶: تا کی به لباس عاریت بند شدن 110شمارهٔ ۱۲۷: زینهار که کارها به خود آسان کن 111شمارهٔ ۱۲۸: بی یار شدم یک نفسم یاری کن 112شمارهٔ ۱۲۹: گاهی نزدیک و گاه دورم از تو 113شمارهٔ ۱۳۰: ای شیخ کرامت منما رهبر شو 114شمارهٔ ۱۳۱: چون موم بر آتشی رسی آب مشو 115شمارهٔ ۱۳۲: ای نفس و هوا برده دلت را، جان کو؟116شمارهٔ ۱۳۳: با نفس دغل تو بدگمان باشی به 117شمارهٔ ۱۳۴: دل رفت ز خود هنوز جان نارفته 118شمارهٔ ۱۳۵: این عالم ما که بی نظیر افتاده 119شمارهٔ ۱۳۶: ای باده فروش بادهٔ صاف بده 120شمارهٔ ۱۳۷: ساقی آورد ساغری بگزیده 121شمارهٔ ۱۳۸: در راه وفا ندیده ام قافله ای 122شمارهٔ ۱۳۹: ای دل نفسی صاحب عرفان نشدی 123شمارهٔ ۱۴۰: یاری دارم که رشک حور است و پری 124شمارهٔ ۱۴۱: ای عهدشکن قیمت ما را چه شناسی 125شمارهٔ ۱۴۲: آن بدگهری که بد بود با نیکی 126شمارهٔ ۱۴۳: او معنی معنی است که را آن معنی 127شمارهٔ ۱۴۴: تا کش و فش و عمامه را ته نکنی 128شمارهٔ ۱۴۵: با آیینه دمی شدم روی به روی 129شمارهٔ ۱۴۶: دارم دم سرد، چشم خون پالایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ