به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۵۳۶: ای دانۀ دل نهاده در خوشۀ اشک

690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای دانۀ دل نهاده در خوشۀ اشک
در راه غمت شد سپری توشۀ اشک
وین چشم که بار داشت از قطرۀ اشک
بر بوی تو بفکند جگر گوشۀ اشک

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۳۵: چون دید فسرده بر رخم ده تو اشک 2شمارهٔ ۵۳۶: ای دانۀ دل نهاده در خوشۀ اشک 3شمارهٔ ۵۳۷: در شوق تو از شرح و بیان من و کلک 4شمارهٔ ۵۳۸: دی گفت ز زیر لب خندانک 5شمارهٔ ۵۳۹: دل رفت بسوی آن دهن خندانک 6شمارهٔ ۵۴۰: در تیره شبی چون سر زلفش تاریک 7شمارهٔ ۵۴۱: از بس که چکیدست مرا از هر رگ 8شمارهٔ ۵۴۲: دارم ز حیات غصّه ها بیش از مرگ 9شمارهٔ ۵۴۳: چون هست بلای زندگی بیش از مرگ 10شمارهٔ ۵۴۴: خصم تو که دار درخ زرد و دل تنگ 11شمارهٔ ۵۴۵: از حادثه ها اگر چه باشم دلتنگ 12شمارهٔ ۵۴۶: هرگز بکسی... ل این دل تنگ 13شمارهٔ ۵۴۷: مطرب بصبوح داد آگاهی چنگ 14شمارهٔ ۵۴۸: ای برده گل از رخ چو گلنار تو رنگ 15شمارهٔ ۵۴۹: کردم بهوس عمارتی اندر دل 16شمارهٔ ۵۵۰: ای سعد فلک را ز رخ خوب تو فال 17شمارهٔ ۵۵۱: خاک سر کوی آن بت مشکین خال 18شمارهٔ ۵۵۲ - قال الملک السعید شهاب الدین سلیم ...19شمارهٔ ۵۵۳: کس لب بطرب بخنده نگشوده امسال 20شمارهٔ ۵۵۴: آن غنچه نگر چو من گرفتار بدل 21شمارهٔ ۵۵۵: با رنگ رخ تو بر سمن خندد دل 22شمارهٔ ۵۵۶: زلف تو که می برد بآسانی دل 23شمارهٔ ۵۵۷: شادی طلبی از غم جانان مگسل 24شمارهٔ ۵۵۸: شد عمر و نشد هیچ مرادی حاصل 25شمارهٔ ۵۵۹: کردم ز سفر رمج و عنایی حاصل 26شمارهٔ ۵۶۰: هر صبحدمی زخواب برخیزد گل 27شمارهٔ ۵۶۱: ابر آمد و کرد پر گهر دامن گل 28شمارهٔ ۵۶۲: عشّاق بر آمدند پیرامن گل 29شمارهٔ ۵۶۳: آتش چو فکند باد در خرمن گل 30شمارهٔ ۵۶۴: ای دل همه جام عاشقی نوش چو گل 31شمارهٔ ۵۶۵: ماییم نهفته گریه در خنده چو گل 32شمارهٔ ۵۶۶: وقتست که دل کند منوّر قندیل 33شمارهٔ ۵۶۷: آن زلف نگر بر رخ آن شهره صنم 34شمارهٔ ۵۶۸: بهر تو بود میل بسوی که کنم؟35شمارهٔ ۵۶۹: گر در همه عمر روزی از روی کرم 36شمارهٔ ۵۷۰: گر چاشنی غمش بیابی یک دم 37شمارهٔ ۵۷۱: از حد چو برفت ماجرای من و غم 38شمارهٔ ۵۷۲: از لعل تو پخته گشت هر کاری خام 39شمارهٔ ۵۷۳: ای شب بستان درازی از صبح بوام 40شمارهٔ ۵۷۴: لب باز مگیر یک زمان از لب جام 41شمارهٔ ۵۷۵: پیوسته خمیده همچو ابروی توام 42شمارهٔ ۵۷۶: شاید گر از آن روی نکو نشکیبم 43شمارهٔ ۵۷۷: یاری که ازو بسی جفا دیدستم 44شمارهٔ ۵۷۸: بر دل ز غمت دوش ببخشایستم 45شمارهٔ ۵۷۹: آن عهد که من داد طرب می دادم 46شمارهٔ ۵۸۰: من دوش بآرزوی رویت هر دم 47شمارهٔ ۵۸۱: بس جور که من ز دست جانان بردم 48شمارهٔ ۵۸۲: تیغت که فشاند بر و سر مردم 49شمارهٔ ۵۸۳: من دوش شراب ارغوانی خوردم 50شمارهٔ ۵۸۴: کاری که نبود از آن گزردم یک دم 51شمارهٔ ۵۸۵: از عمر عزیز خود برین خرسندم 52شمارهٔ ۵۸۶: سودای تو بر دگر صنم می بندم 53شمارهٔ ۵۸۷: دوش از غم تو نیک مشوّش بودم 54شمارهٔ ۵۸۸: نه باد قبولی ز هنر می جهدم 55شمارهٔ ۵۸۹: هردم زدنی چو لاله در خون نهدم 56شمارهٔ ۵۹۰: با زلف تو هر چند بسی کوشیدم 57شمارهٔ ۵۹۱: بیماری نرگست چو زان سان دیدم 58شمارهٔ ۵۹۲: طبرستان را شگفت جایی دیدم 59شمارهٔ ۵۹۳: آن روز که بر خاطر عالی گذرم 60شمارهٔ ۵۹۴: بی روی تو صدره بگل ار برگذرم 61شمارهٔ ۵۹۵: گر آب خورم درد شود بر جگرم 62شمارهٔ ۵۹۶: بس اشک که از دیده بحاصل آرم 63شمارهٔ ۵۹۷: چشمی ز خیال تو پر اختر دارم 64شمارهٔ ۵۹۸: چون در تو نیارم که پیاپی نگرم 65شمارهٔ ۵۹۹: از بس که زیاد نیستی تاب خورم 66شمارهٔ ۶۰۰: بر من که ازین پس غم عالم نخورم 67شمارهٔ ۶۰۱: گر نتوانم که با تو ساغر گیرم 68شمارهٔ ۶۰۲: د رعشق ز حیله ها که می پردازم 69شمارهٔ ۶۰۳: شمعم که چو خود را بغمت پردازم 70شمارهٔ ۶۰۴: چون کوس ز پرخاش بود آوازم 71شمارهٔ ۶۰۵: در مدح ملک چو نظم موزون سازم 72شمارهٔ ۶۰۶: آنشب که ز بر آتش غم سوزم 73شمارهٔ ۶۰۷: گفتم ز فراق جاودان می ترسم 74شمارهٔ ۶۰۸: از گردش چرخ بی خرد می ترسم 75شمارهٔ ۶۰۹: پیوسته ز تو با دل پر خون باشم 76شمارهٔ ۶۱۰: یک دم که ز خدمتت جدا می باشم 77شمارهٔ ۶۱۱: بیمارم و زیر بار غم می باشم 78شمارهٔ ۶۱۲: عمری رخ یکدگر ندیدیم بچشم 79شمارهٔ ۶۱۳: بر چشم تو هر گه که مرا افتد چشم 80شمارهٔ ۶۱۴: در گریه چو با اشک ز بودن آید چشم 81شمارهٔ ۶۱۵: تا کرد بروی تو نظر مردم چشم 82شمارهٔ ۶۱۶: من دوش گشاده داشتم روزن چشم 83شمارهٔ ۶۱۷: ای من ز پیت بخون بپرورده دو چشم 84شمارهٔ ۶۱۸: ای من ز تواندوخته صد خرمن غم 85شمارهٔ ۶۱۹: از بس که جفا کند بت دلگسلم 86شمارهٔ ۶۲۰: از وصل سمنبران چنان شد حالم 87شمارهٔ ۶۲۱: در عشق تو گر چه شهره ام در عالم 88شمارهٔ ۶۲۲: گل گرچه ز حسن می نهد خار دلم 89شمارهٔ ۶۲۳: گفتی که بمه نگه کن انگار منم 90شمارهٔ ۶۲۴: در گوش تو گر جای نگیرد سخنم 91شمارهٔ ۶۲۵: در موج سرشک و عرق تب جانم 92شمارهٔ ۶۲۶: با آنکه چو شمع بر سر آمد جانم 93شمارهٔ ۶۲۷: گم گشت دل از برم، یقین می دانم 94شمارهٔ ۶۲۸: با روی تو شمع را کجا بنشانم؟95شمارهٔ ۶۲۹: تا سوز تو از میان جان بنشانم 96شمارهٔ ۶۳۰: هر سرو که من ببوستان بنشانم 97شمارهٔ ۶۳۱: تا سوز تو از میان جان بنشانم 98شمارهٔ ۶۳۲: آن زلف خمیده را اگر راست کنم 99شمارهٔ ۶۳۳: از بهر دمی که با تو بر کار کنم 100شمارهٔ ۶۳۴: گرمن ز غمت حکایت آغاز کنم 101شمارهٔ ۶۳۵: اندر دل خود نقش تو پیدا نکنم 102شمارهٔ ۶۳۶: نه گفته بدی عهد مزور نکنم 103شمارهٔ ۶۳۷: می باز خورم و لیک مستی نکنم 104شمارهٔ ۶۳۸: روزی که چو اشک در کنارت بینم 105شمارهٔ ۶۳۹: هر شب ز غمت تازه عذابی بینم 106شمارهٔ ۶۴۰: از دیده فرو باری، اگر آب شوم 107شمارهٔ ۶۴۱: در حق خود از تو صد سخن می شنوم 108شمارهٔ ۶۴۲: از خطّ تو شد بنفشه را پشت بخم 109شمارهٔ ۶۴۳: در سنبل او شکست و تا بست بهم 110شمارهٔ ۶۴۴: سر در سر خاک آستان تو نهم 111شمارهٔ ۶۴۵: انگشتریت بر دل خود کامه نهم 112شمارهٔ ۶۴۶: از ضعف اگر کام ز هم بگشایم 113شمارهٔ ۶۴۷: دور از تو اگر لب بنفس بگشایم 114شمارهٔ ۶۴۸: ما مهر تو بر میان جان دوخته ایم 115شمارهٔ ۶۴۹: بی آنکه مراد خویش حاصل کردیم 116شمارهٔ ۶۵۰: دیشب من و صبح از غمت دم نزدیم 117شمارهٔ ۶۵۱: هر گاه که کار وصل در هم بندیم 118شمارهٔ ۶۵۲: چشم تو کزو در هوس یک نظریم 119شمارهٔ ۶۵۳: در هجر تو من ز شمع افزون گریم 120شمارهٔ ۶۵۴: تا کی چو حدیث در زبانت گیریم ؟121شمارهٔ ۶۵۵: دل گفت که روزی که قدح کش باشیم 122شمارهٔ ۶۵۶: در دولت وصلت ارزبیکارانم 123شمارهٔ ۶۵۷: پیوسته جونای بر دهن می زنیم 124شمارهٔ ۶۵۸: تا کی ورق عمر بهم در شکنیم 125شمارهٔ ۶۵۹: وقتست که قصد عالم پاک کنیم 126شمارهٔ ۶۶۰: از بهر چه عیش آشکارا نکنیم 127شمارهٔ ۶۶۱: گر با تو بنای وصل آغاز نهیم 128شمارهٔ ۶۶۲: ماییم نگین خاتم جان ماییم 129شمارهٔ ۶۶۳: ای مدح تو آورده قلم را بسخن 130شمارهٔ ۶۶۴: با دیده دلم گفت: چو از دست تو من 131شمارهٔ ۶۶۵: گر باد شوم، در آیمت پیرامن 132شمارهٔ ۶۶۶: در عشق تو زآنکه هست بیم کشتن 133شمارهٔ ۶۶۷: نرگس که در انتظار گل بود چو من 134شمارهٔ ۶۶۸: خصمم که بگفت و گو درآمد با من 135شمارهٔ ۶۶۹: خصم تو که همچو تیغ جمله ست زبان 136شمارهٔ ۶۷۰: نزدیک من از شرم و ز تیمار نهان 137شمارهٔ ۶۷۱: قومی شده نازنده باسرار نهان 138شمارهٔ ۶۷۲: ای ترک سمن روی من ای جان و جهان 139شمارهٔ ۶۷۳: زان پس که فدای عشق تو کردم جان 140شمارهٔ ۶۷۴: دلدار مرا اگر فراخست دهان 141شمارهٔ ۶۷۵: چون نیشکرم کرده ز بیداد جهان 142شمارهٔ ۶۷۶: در فرقت تو چو بلبلم نوحه گران 143شمارهٔ ۶۷۷: برخیز و مخور غم جهان گذران 144شمارهٔ ۶۷۸: از باد ببین شکوفه را شبگیران 145شمارهٔ ۶۷۹: عمری بودم بخدمتت بسته میان 146شمارهٔ ۶۸۰: ای رسم تو در ناکس و کس پیوستن 147شمارهٔ ۶۸۱: آن غنچۀ دوشیزه نگر آبستن 148شمارهٔ ۶۸۲: نه بی رخت انتظار دانم کردن 149شمارهٔ ۶۸۳: ای حکم ترا نهاده سرها گردن 150شمارهٔ ۶۸۴: زلف که گرفت خون من در گردن 151شمارهٔ ۶۸۵: سیر آمدم از غم دمادم خوردن 152شمارهٔ ۶۸۶: تا چند ازین غم فراوان خوردن؟153شمارهٔ ۶۸۷: ای کار دل از غمت روان پروردن 154شمارهٔ ۶۸۸: در روزه چو نیست روی می نوشیدن 155شمارهٔ ۶۸۹: مسکین دلم از درد نهانی دیدن 156شمارهٔ ۶۹۰: در عرضگه سپاهت ای شاه ز من 157شمارهٔ ۶۹۱: ای دل کاری که نیست در خورد مکن 158شمارهٔ ۶۹۲: ای مهر بتاب و رحمتی بر من کم 159شمارهٔ ۶۹۳: ای دل، بخیال یار خرسندی کن 160شمارهٔ ۶۹۴: همواره تو این غارت دلها می کن 161شمارهٔ ۶۹۵: ای یاد تو تسبیح زبان و لب من 162شمارهٔ ۶۹۶: دانی که چه مدّتست ای دلبر من 163شمارهٔ ۶۹۷: ای خاک درت مایۀ آرایش من 164شمارهٔ ۶۹۸: شد دیده بعشق رهنمون دل من 165شمارهٔ ۶۹۹: ای شادی آن عهد که بودت غم من 166شمارهٔ ۷۰۰: ای هیچ نخورده غم بغم خوردن من 167شمارهٔ ۷۰۱: گر رنجه کنی قدم بپرسیدن من 168شمارهٔ ۷۰۲: شمعم که شدست جان من دشمن من 169شمارهٔ ۷۰۳: من بودم دوش و یار سیمین تن من 170شمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه: کی خوش بود ای ج ...171شمارهٔ ۷۰۵: امروز منم زبیم جان نا ایمن 172شمارهٔ ۷۰۶: خرسند نشد یار بسر بازی من 173شمارهٔ ۷۰۷: ای وصف تو سرمایۀ گویایی من 174شمارهٔ ۷۰۸: ای یاد غمت مونس تنهایی من 175شمارهٔ ۷۰۹: چون خواب نیاییم بدین چشم درون 176شمارهٔ ۷۱۰: جانا ز پی وصال چون گشت کنون 177شمارهٔ ۷۱۱: هر شب ز غم تو ای غمت روز افزون 178شمارهٔ ۷۱۲: آن دل که نشد ز خطّت ای دوست برون 179شمارهٔ ۷۱۳: از خار چو آمد گل رنگین بیرون 180شمارهٔ ۷۱۴: شد راز من و تو ای صنم فاش کنون 181شمارهٔ ۷۱۵: فرّاش چمن باد شمالست اکنون 182شمارهٔ ۷۱۶: سبحان الله ز گردش چرخ برین 183شمارهٔ ۷۱۷: دیدی که ز ناز بودم ای ماه زمین 184شمارهٔ ۷۱۸: گر رای تماشا کنی ای دل منشین 185شمارهٔ ۷۱۹: آن قامت همچو سرو آزاد به بین 186شمارهٔ ۷۲۰: در دست شه آن ساغر غمکاه ببین 187شمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین 188شمارهٔ ۷۲۲: شاهی که فلک بلندی اندوز داز او 189شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 190شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 191شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 192شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 193شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 194شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 195شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 196شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 197شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 198شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 199شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 200شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 201شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 202شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 203شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 204شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 205شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 206شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 207شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 208شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 209شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 210شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 211شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 212شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 213شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 214شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 215شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 216شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 217شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 218شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 219شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 220شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 221شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 222شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 223شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 224شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 225شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 226شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 227شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 228شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 229شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 230شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 231شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 232شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 233شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 234شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 235شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟236شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 237شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 238شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 239شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 240شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 241شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 242شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 243شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 244شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 245شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 246شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 247شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 248شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 249شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 250شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 251شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 252شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 253شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 254شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 255شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 256شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 257شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 258شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 259شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 260شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 261شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 262شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 263شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 264شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 265شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 266شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 267شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 268شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 269شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 270شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 271شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 272شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 273شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 274شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 275شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 276شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 277شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 278شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 279شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 280شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 281شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 282شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 283شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 284شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 285شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 286شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 287شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 288شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 289شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 290شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 291شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 292شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 293شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 294شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 295شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 296شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 297شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 298شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 299شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 300شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 301شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 302شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 303شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 304شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 305شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 306شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 307شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 308شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 309شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 310شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 311شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 312شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 313شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 314شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 315شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 316شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 317شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 318شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 319شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 320شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 321شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 322شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 323شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 324شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 325شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 326شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 327شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 328شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 329شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 330شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 331شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 332شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 333شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ