به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۵۶۴: ای دل همه جام عاشقی نوش چو گل

630عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای دل همه جام عاشقی نوش چو گل
پیوسته لباس عاشقی پوش چو گل
پون شمع زبان آتشین دارد عشق
زنهار مباش پنبه در گوش چو گل

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۶۳: آتش چو فکند باد در خرمن گل 2شمارهٔ ۵۶۴: ای دل همه جام عاشقی نوش چو گل 3شمارهٔ ۵۶۵: ماییم نهفته گریه در خنده چو گل 4شمارهٔ ۵۶۶: وقتست که دل کند منوّر قندیل 5شمارهٔ ۵۶۷: آن زلف نگر بر رخ آن شهره صنم 6شمارهٔ ۵۶۸: بهر تو بود میل بسوی که کنم؟7شمارهٔ ۵۶۹: گر در همه عمر روزی از روی کرم 8شمارهٔ ۵۷۰: گر چاشنی غمش بیابی یک دم 9شمارهٔ ۵۷۱: از حد چو برفت ماجرای من و غم 10شمارهٔ ۵۷۲: از لعل تو پخته گشت هر کاری خام 11شمارهٔ ۵۷۳: ای شب بستان درازی از صبح بوام 12شمارهٔ ۵۷۴: لب باز مگیر یک زمان از لب جام 13شمارهٔ ۵۷۵: پیوسته خمیده همچو ابروی توام 14شمارهٔ ۵۷۶: شاید گر از آن روی نکو نشکیبم 15شمارهٔ ۵۷۷: یاری که ازو بسی جفا دیدستم 16شمارهٔ ۵۷۸: بر دل ز غمت دوش ببخشایستم 17شمارهٔ ۵۷۹: آن عهد که من داد طرب می دادم 18شمارهٔ ۵۸۰: من دوش بآرزوی رویت هر دم 19شمارهٔ ۵۸۱: بس جور که من ز دست جانان بردم 20شمارهٔ ۵۸۲: تیغت که فشاند بر و سر مردم 21شمارهٔ ۵۸۳: من دوش شراب ارغوانی خوردم 22شمارهٔ ۵۸۴: کاری که نبود از آن گزردم یک دم 23شمارهٔ ۵۸۵: از عمر عزیز خود برین خرسندم 24شمارهٔ ۵۸۶: سودای تو بر دگر صنم می بندم 25شمارهٔ ۵۸۷: دوش از غم تو نیک مشوّش بودم 26شمارهٔ ۵۸۸: نه باد قبولی ز هنر می جهدم 27شمارهٔ ۵۸۹: هردم زدنی چو لاله در خون نهدم 28شمارهٔ ۵۹۰: با زلف تو هر چند بسی کوشیدم 29شمارهٔ ۵۹۱: بیماری نرگست چو زان سان دیدم 30شمارهٔ ۵۹۲: طبرستان را شگفت جایی دیدم 31شمارهٔ ۵۹۳: آن روز که بر خاطر عالی گذرم 32شمارهٔ ۵۹۴: بی روی تو صدره بگل ار برگذرم 33شمارهٔ ۵۹۵: گر آب خورم درد شود بر جگرم 34شمارهٔ ۵۹۶: بس اشک که از دیده بحاصل آرم 35شمارهٔ ۵۹۷: چشمی ز خیال تو پر اختر دارم 36شمارهٔ ۵۹۸: چون در تو نیارم که پیاپی نگرم 37شمارهٔ ۵۹۹: از بس که زیاد نیستی تاب خورم 38شمارهٔ ۶۰۰: بر من که ازین پس غم عالم نخورم 39شمارهٔ ۶۰۱: گر نتوانم که با تو ساغر گیرم 40شمارهٔ ۶۰۲: د رعشق ز حیله ها که می پردازم 41شمارهٔ ۶۰۳: شمعم که چو خود را بغمت پردازم 42شمارهٔ ۶۰۴: چون کوس ز پرخاش بود آوازم 43شمارهٔ ۶۰۵: در مدح ملک چو نظم موزون سازم 44شمارهٔ ۶۰۶: آنشب که ز بر آتش غم سوزم 45شمارهٔ ۶۰۷: گفتم ز فراق جاودان می ترسم 46شمارهٔ ۶۰۸: از گردش چرخ بی خرد می ترسم 47شمارهٔ ۶۰۹: پیوسته ز تو با دل پر خون باشم 48شمارهٔ ۶۱۰: یک دم که ز خدمتت جدا می باشم 49شمارهٔ ۶۱۱: بیمارم و زیر بار غم می باشم 50شمارهٔ ۶۱۲: عمری رخ یکدگر ندیدیم بچشم 51شمارهٔ ۶۱۳: بر چشم تو هر گه که مرا افتد چشم 52شمارهٔ ۶۱۴: در گریه چو با اشک ز بودن آید چشم 53شمارهٔ ۶۱۵: تا کرد بروی تو نظر مردم چشم 54شمارهٔ ۶۱۶: من دوش گشاده داشتم روزن چشم 55شمارهٔ ۶۱۷: ای من ز پیت بخون بپرورده دو چشم 56شمارهٔ ۶۱۸: ای من ز تواندوخته صد خرمن غم 57شمارهٔ ۶۱۹: از بس که جفا کند بت دلگسلم 58شمارهٔ ۶۲۰: از وصل سمنبران چنان شد حالم 59شمارهٔ ۶۲۱: در عشق تو گر چه شهره ام در عالم 60شمارهٔ ۶۲۲: گل گرچه ز حسن می نهد خار دلم 61شمارهٔ ۶۲۳: گفتی که بمه نگه کن انگار منم 62شمارهٔ ۶۲۴: در گوش تو گر جای نگیرد سخنم 63شمارهٔ ۶۲۵: در موج سرشک و عرق تب جانم 64شمارهٔ ۶۲۶: با آنکه چو شمع بر سر آمد جانم 65شمارهٔ ۶۲۷: گم گشت دل از برم، یقین می دانم 66شمارهٔ ۶۲۸: با روی تو شمع را کجا بنشانم؟67شمارهٔ ۶۲۹: تا سوز تو از میان جان بنشانم 68شمارهٔ ۶۳۰: هر سرو که من ببوستان بنشانم 69شمارهٔ ۶۳۱: تا سوز تو از میان جان بنشانم 70شمارهٔ ۶۳۲: آن زلف خمیده را اگر راست کنم 71شمارهٔ ۶۳۳: از بهر دمی که با تو بر کار کنم 72شمارهٔ ۶۳۴: گرمن ز غمت حکایت آغاز کنم 73شمارهٔ ۶۳۵: اندر دل خود نقش تو پیدا نکنم 74شمارهٔ ۶۳۶: نه گفته بدی عهد مزور نکنم 75شمارهٔ ۶۳۷: می باز خورم و لیک مستی نکنم 76شمارهٔ ۶۳۸: روزی که چو اشک در کنارت بینم 77شمارهٔ ۶۳۹: هر شب ز غمت تازه عذابی بینم 78شمارهٔ ۶۴۰: از دیده فرو باری، اگر آب شوم 79شمارهٔ ۶۴۱: در حق خود از تو صد سخن می شنوم 80شمارهٔ ۶۴۲: از خطّ تو شد بنفشه را پشت بخم 81شمارهٔ ۶۴۳: در سنبل او شکست و تا بست بهم 82شمارهٔ ۶۴۴: سر در سر خاک آستان تو نهم 83شمارهٔ ۶۴۵: انگشتریت بر دل خود کامه نهم 84شمارهٔ ۶۴۶: از ضعف اگر کام ز هم بگشایم 85شمارهٔ ۶۴۷: دور از تو اگر لب بنفس بگشایم 86شمارهٔ ۶۴۸: ما مهر تو بر میان جان دوخته ایم 87شمارهٔ ۶۴۹: بی آنکه مراد خویش حاصل کردیم 88شمارهٔ ۶۵۰: دیشب من و صبح از غمت دم نزدیم 89شمارهٔ ۶۵۱: هر گاه که کار وصل در هم بندیم 90شمارهٔ ۶۵۲: چشم تو کزو در هوس یک نظریم 91شمارهٔ ۶۵۳: در هجر تو من ز شمع افزون گریم 92شمارهٔ ۶۵۴: تا کی چو حدیث در زبانت گیریم ؟93شمارهٔ ۶۵۵: دل گفت که روزی که قدح کش باشیم 94شمارهٔ ۶۵۶: در دولت وصلت ارزبیکارانم 95شمارهٔ ۶۵۷: پیوسته جونای بر دهن می زنیم 96شمارهٔ ۶۵۸: تا کی ورق عمر بهم در شکنیم 97شمارهٔ ۶۵۹: وقتست که قصد عالم پاک کنیم 98شمارهٔ ۶۶۰: از بهر چه عیش آشکارا نکنیم 99شمارهٔ ۶۶۱: گر با تو بنای وصل آغاز نهیم 100شمارهٔ ۶۶۲: ماییم نگین خاتم جان ماییم 101شمارهٔ ۶۶۳: ای مدح تو آورده قلم را بسخن 102شمارهٔ ۶۶۴: با دیده دلم گفت: چو از دست تو من 103شمارهٔ ۶۶۵: گر باد شوم، در آیمت پیرامن 104شمارهٔ ۶۶۶: در عشق تو زآنکه هست بیم کشتن 105شمارهٔ ۶۶۷: نرگس که در انتظار گل بود چو من 106شمارهٔ ۶۶۸: خصمم که بگفت و گو درآمد با من 107شمارهٔ ۶۶۹: خصم تو که همچو تیغ جمله ست زبان 108شمارهٔ ۶۷۰: نزدیک من از شرم و ز تیمار نهان 109شمارهٔ ۶۷۱: قومی شده نازنده باسرار نهان 110شمارهٔ ۶۷۲: ای ترک سمن روی من ای جان و جهان 111شمارهٔ ۶۷۳: زان پس که فدای عشق تو کردم جان 112شمارهٔ ۶۷۴: دلدار مرا اگر فراخست دهان 113شمارهٔ ۶۷۵: چون نیشکرم کرده ز بیداد جهان 114شمارهٔ ۶۷۶: در فرقت تو چو بلبلم نوحه گران 115شمارهٔ ۶۷۷: برخیز و مخور غم جهان گذران 116شمارهٔ ۶۷۸: از باد ببین شکوفه را شبگیران 117شمارهٔ ۶۷۹: عمری بودم بخدمتت بسته میان 118شمارهٔ ۶۸۰: ای رسم تو در ناکس و کس پیوستن 119شمارهٔ ۶۸۱: آن غنچۀ دوشیزه نگر آبستن 120شمارهٔ ۶۸۲: نه بی رخت انتظار دانم کردن 121شمارهٔ ۶۸۳: ای حکم ترا نهاده سرها گردن 122شمارهٔ ۶۸۴: زلف که گرفت خون من در گردن 123شمارهٔ ۶۸۵: سیر آمدم از غم دمادم خوردن 124شمارهٔ ۶۸۶: تا چند ازین غم فراوان خوردن؟125شمارهٔ ۶۸۷: ای کار دل از غمت روان پروردن 126شمارهٔ ۶۸۸: در روزه چو نیست روی می نوشیدن 127شمارهٔ ۶۸۹: مسکین دلم از درد نهانی دیدن 128شمارهٔ ۶۹۰: در عرضگه سپاهت ای شاه ز من 129شمارهٔ ۶۹۱: ای دل کاری که نیست در خورد مکن 130شمارهٔ ۶۹۲: ای مهر بتاب و رحمتی بر من کم 131شمارهٔ ۶۹۳: ای دل، بخیال یار خرسندی کن 132شمارهٔ ۶۹۴: همواره تو این غارت دلها می کن 133شمارهٔ ۶۹۵: ای یاد تو تسبیح زبان و لب من 134شمارهٔ ۶۹۶: دانی که چه مدّتست ای دلبر من 135شمارهٔ ۶۹۷: ای خاک درت مایۀ آرایش من 136شمارهٔ ۶۹۸: شد دیده بعشق رهنمون دل من 137شمارهٔ ۶۹۹: ای شادی آن عهد که بودت غم من 138شمارهٔ ۷۰۰: ای هیچ نخورده غم بغم خوردن من 139شمارهٔ ۷۰۱: گر رنجه کنی قدم بپرسیدن من 140شمارهٔ ۷۰۲: شمعم که شدست جان من دشمن من 141شمارهٔ ۷۰۳: من بودم دوش و یار سیمین تن من 142شمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه: کی خوش بود ای ج ...143شمارهٔ ۷۰۵: امروز منم زبیم جان نا ایمن 144شمارهٔ ۷۰۶: خرسند نشد یار بسر بازی من 145شمارهٔ ۷۰۷: ای وصف تو سرمایۀ گویایی من 146شمارهٔ ۷۰۸: ای یاد غمت مونس تنهایی من 147شمارهٔ ۷۰۹: چون خواب نیاییم بدین چشم درون 148شمارهٔ ۷۱۰: جانا ز پی وصال چون گشت کنون 149شمارهٔ ۷۱۱: هر شب ز غم تو ای غمت روز افزون 150شمارهٔ ۷۱۲: آن دل که نشد ز خطّت ای دوست برون 151شمارهٔ ۷۱۳: از خار چو آمد گل رنگین بیرون 152شمارهٔ ۷۱۴: شد راز من و تو ای صنم فاش کنون 153شمارهٔ ۷۱۵: فرّاش چمن باد شمالست اکنون 154شمارهٔ ۷۱۶: سبحان الله ز گردش چرخ برین 155شمارهٔ ۷۱۷: دیدی که ز ناز بودم ای ماه زمین 156شمارهٔ ۷۱۸: گر رای تماشا کنی ای دل منشین 157شمارهٔ ۷۱۹: آن قامت همچو سرو آزاد به بین 158شمارهٔ ۷۲۰: در دست شه آن ساغر غمکاه ببین 159شمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین 160شمارهٔ ۷۲۲: شاهی که فلک بلندی اندوز داز او 161شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 162شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 163شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 164شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 165شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 166شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 167شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 168شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 169شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 170شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 171شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 172شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 173شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 174شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 175شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 176شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 177شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 178شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 179شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 180شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 181شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 182شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 183شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 184شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 185شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 186شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 187شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 188شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 189شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 190شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 191شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 192شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 193شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 194شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 195شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 196شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 197شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 198شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 199شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 200شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 201شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 202شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 203شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 204شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 205شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 206شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 207شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟208شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 209شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 210شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 211شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 212شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 213شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 214شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 215شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 216شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 217شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 218شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 219شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 220شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 221شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 222شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 223شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 224شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 225شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 226شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 227شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 228شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 229شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 230شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 231شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 232شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 233شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 234شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 235شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 236شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 237شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 238شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 239شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 240شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 241شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 242شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 243شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 244شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 245شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 246شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 247شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 248شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 249شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 250شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 251شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 252شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 253شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 254شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 255شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 256شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 257شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 258شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 259شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 260شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 261شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 262شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 263شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 264شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 265شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 266شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 267شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 268شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 269شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 270شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 271شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 272شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 273شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 274شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 275شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 276شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 277شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 278شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 279شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 280شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 281شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 282شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 283شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 284شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 285شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 286شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 287شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 288شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 289شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 290شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 291شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 292شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 293شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 294شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 295شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 296شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 297شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 298شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 299شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 300شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 301شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 302شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 303شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 304شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 305شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ