به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۶۶۴: با دیده دلم گفت: چو از دست تو من

610عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

با دیده دلم گفت: چو از دست تو من
خون گشتم و ساختم در آتش مسکن
تو راه برون شوم بکن ، گفت بچشم
از بهر تو بر منست راهی روشن

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۶۳: ای مدح تو آورده قلم را بسخن 2شمارهٔ ۶۶۴: با دیده دلم گفت: چو از دست تو من 3شمارهٔ ۶۶۵: گر باد شوم، در آیمت پیرامن 4شمارهٔ ۶۶۶: در عشق تو زآنکه هست بیم کشتن 5شمارهٔ ۶۶۷: نرگس که در انتظار گل بود چو من 6شمارهٔ ۶۶۸: خصمم که بگفت و گو درآمد با من 7شمارهٔ ۶۶۹: خصم تو که همچو تیغ جمله ست زبان 8شمارهٔ ۶۷۰: نزدیک من از شرم و ز تیمار نهان 9شمارهٔ ۶۷۱: قومی شده نازنده باسرار نهان 10شمارهٔ ۶۷۲: ای ترک سمن روی من ای جان و جهان 11شمارهٔ ۶۷۳: زان پس که فدای عشق تو کردم جان 12شمارهٔ ۶۷۴: دلدار مرا اگر فراخست دهان 13شمارهٔ ۶۷۵: چون نیشکرم کرده ز بیداد جهان 14شمارهٔ ۶۷۶: در فرقت تو چو بلبلم نوحه گران 15شمارهٔ ۶۷۷: برخیز و مخور غم جهان گذران 16شمارهٔ ۶۷۸: از باد ببین شکوفه را شبگیران 17شمارهٔ ۶۷۹: عمری بودم بخدمتت بسته میان 18شمارهٔ ۶۸۰: ای رسم تو در ناکس و کس پیوستن 19شمارهٔ ۶۸۱: آن غنچۀ دوشیزه نگر آبستن 20شمارهٔ ۶۸۲: نه بی رخت انتظار دانم کردن 21شمارهٔ ۶۸۳: ای حکم ترا نهاده سرها گردن 22شمارهٔ ۶۸۴: زلف که گرفت خون من در گردن 23شمارهٔ ۶۸۵: سیر آمدم از غم دمادم خوردن 24شمارهٔ ۶۸۶: تا چند ازین غم فراوان خوردن؟25شمارهٔ ۶۸۷: ای کار دل از غمت روان پروردن 26شمارهٔ ۶۸۸: در روزه چو نیست روی می نوشیدن 27شمارهٔ ۶۸۹: مسکین دلم از درد نهانی دیدن 28شمارهٔ ۶۹۰: در عرضگه سپاهت ای شاه ز من 29شمارهٔ ۶۹۱: ای دل کاری که نیست در خورد مکن 30شمارهٔ ۶۹۲: ای مهر بتاب و رحمتی بر من کم 31شمارهٔ ۶۹۳: ای دل، بخیال یار خرسندی کن 32شمارهٔ ۶۹۴: همواره تو این غارت دلها می کن 33شمارهٔ ۶۹۵: ای یاد تو تسبیح زبان و لب من 34شمارهٔ ۶۹۶: دانی که چه مدّتست ای دلبر من 35شمارهٔ ۶۹۷: ای خاک درت مایۀ آرایش من 36شمارهٔ ۶۹۸: شد دیده بعشق رهنمون دل من 37شمارهٔ ۶۹۹: ای شادی آن عهد که بودت غم من 38شمارهٔ ۷۰۰: ای هیچ نخورده غم بغم خوردن من 39شمارهٔ ۷۰۱: گر رنجه کنی قدم بپرسیدن من 40شمارهٔ ۷۰۲: شمعم که شدست جان من دشمن من 41شمارهٔ ۷۰۳: من بودم دوش و یار سیمین تن من 42شمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه: کی خوش بود ای ج ...43شمارهٔ ۷۰۵: امروز منم زبیم جان نا ایمن 44شمارهٔ ۷۰۶: خرسند نشد یار بسر بازی من 45شمارهٔ ۷۰۷: ای وصف تو سرمایۀ گویایی من 46شمارهٔ ۷۰۸: ای یاد غمت مونس تنهایی من 47شمارهٔ ۷۰۹: چون خواب نیاییم بدین چشم درون 48شمارهٔ ۷۱۰: جانا ز پی وصال چون گشت کنون 49شمارهٔ ۷۱۱: هر شب ز غم تو ای غمت روز افزون 50شمارهٔ ۷۱۲: آن دل که نشد ز خطّت ای دوست برون 51شمارهٔ ۷۱۳: از خار چو آمد گل رنگین بیرون 52شمارهٔ ۷۱۴: شد راز من و تو ای صنم فاش کنون 53شمارهٔ ۷۱۵: فرّاش چمن باد شمالست اکنون 54شمارهٔ ۷۱۶: سبحان الله ز گردش چرخ برین 55شمارهٔ ۷۱۷: دیدی که ز ناز بودم ای ماه زمین 56شمارهٔ ۷۱۸: گر رای تماشا کنی ای دل منشین 57شمارهٔ ۷۱۹: آن قامت همچو سرو آزاد به بین 58شمارهٔ ۷۲۰: در دست شه آن ساغر غمکاه ببین 59شمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین 60شمارهٔ ۷۲۲: شاهی که فلک بلندی اندوز داز او 61شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 62شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 63شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 64شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 65شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 66شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 67شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 68شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 69شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 70شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 71شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 72شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 73شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 74شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 75شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 76شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 77شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 78شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 79شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 80شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 81شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 82شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 83شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 84شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 85شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 86شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 87شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 88شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 89شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 90شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 91شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 92شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 93شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 94شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 95شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 96شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 97شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 98شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 99شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 100شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 101شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 102شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 103شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 104شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 105شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 106شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 107شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟108شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 109شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 110شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 111شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 112شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 113شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 114شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 115شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 116شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 117شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 118شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 119شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 120شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 121شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 122شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 123شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 124شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 125شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 126شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 127شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 128شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 129شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 130شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 131شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 132شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 133شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 134شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 135شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 136شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 137شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 138شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 139شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 140شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 141شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 142شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 143شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 144شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 145شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 146شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 147شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 148شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 149شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 150شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 151شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 152شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 153شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 154شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 155شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 156شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 157شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 158شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 159شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 160شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 161شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 162شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 163شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 164شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 165شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 166شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 167شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 168شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 169شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 170شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 171شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 172شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 173شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 174شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 175شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 176شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 177شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 178شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 179شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 180شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 181شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 182شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 183شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 184شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 185شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 186شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 187شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 188شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 189شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 190شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 191شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 192شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 193شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 194شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 195شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 196شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 197شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 198شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 199شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 200شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 201شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 202شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 203شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 204شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 205شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ