به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۶۸۴: زلف که گرفت خون من در گردن

640عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

زلف که گرفت خون من در گردن
انداخت کمند عشق در هر گردن
نشگفت اگر شکست سر تا پایش
روزی صد ره چو می فتد بر گردن

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۸۳: ای حکم ترا نهاده سرها گردن 2شمارهٔ ۶۸۴: زلف که گرفت خون من در گردن 3شمارهٔ ۶۸۵: سیر آمدم از غم دمادم خوردن 4شمارهٔ ۶۸۶: تا چند ازین غم فراوان خوردن؟5شمارهٔ ۶۸۷: ای کار دل از غمت روان پروردن 6شمارهٔ ۶۸۸: در روزه چو نیست روی می نوشیدن 7شمارهٔ ۶۸۹: مسکین دلم از درد نهانی دیدن 8شمارهٔ ۶۹۰: در عرضگه سپاهت ای شاه ز من 9شمارهٔ ۶۹۱: ای دل کاری که نیست در خورد مکن 10شمارهٔ ۶۹۲: ای مهر بتاب و رحمتی بر من کم 11شمارهٔ ۶۹۳: ای دل، بخیال یار خرسندی کن 12شمارهٔ ۶۹۴: همواره تو این غارت دلها می کن 13شمارهٔ ۶۹۵: ای یاد تو تسبیح زبان و لب من 14شمارهٔ ۶۹۶: دانی که چه مدّتست ای دلبر من 15شمارهٔ ۶۹۷: ای خاک درت مایۀ آرایش من 16شمارهٔ ۶۹۸: شد دیده بعشق رهنمون دل من 17شمارهٔ ۶۹۹: ای شادی آن عهد که بودت غم من 18شمارهٔ ۷۰۰: ای هیچ نخورده غم بغم خوردن من 19شمارهٔ ۷۰۱: گر رنجه کنی قدم بپرسیدن من 20شمارهٔ ۷۰۲: شمعم که شدست جان من دشمن من 21شمارهٔ ۷۰۳: من بودم دوش و یار سیمین تن من 22شمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه: کی خوش بود ای ج ...23شمارهٔ ۷۰۵: امروز منم زبیم جان نا ایمن 24شمارهٔ ۷۰۶: خرسند نشد یار بسر بازی من 25شمارهٔ ۷۰۷: ای وصف تو سرمایۀ گویایی من 26شمارهٔ ۷۰۸: ای یاد غمت مونس تنهایی من 27شمارهٔ ۷۰۹: چون خواب نیاییم بدین چشم درون 28شمارهٔ ۷۱۰: جانا ز پی وصال چون گشت کنون 29شمارهٔ ۷۱۱: هر شب ز غم تو ای غمت روز افزون 30شمارهٔ ۷۱۲: آن دل که نشد ز خطّت ای دوست برون 31شمارهٔ ۷۱۳: از خار چو آمد گل رنگین بیرون 32شمارهٔ ۷۱۴: شد راز من و تو ای صنم فاش کنون 33شمارهٔ ۷۱۵: فرّاش چمن باد شمالست اکنون 34شمارهٔ ۷۱۶: سبحان الله ز گردش چرخ برین 35شمارهٔ ۷۱۷: دیدی که ز ناز بودم ای ماه زمین 36شمارهٔ ۷۱۸: گر رای تماشا کنی ای دل منشین 37شمارهٔ ۷۱۹: آن قامت همچو سرو آزاد به بین 38شمارهٔ ۷۲۰: در دست شه آن ساغر غمکاه ببین 39شمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین 40شمارهٔ ۷۲۲: شاهی که فلک بلندی اندوز داز او 41شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 42شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 43شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 44شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 45شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 46شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 47شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 48شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 49شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 50شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 51شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 52شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 53شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 54شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 55شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 56شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 57شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 58شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 59شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 60شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 61شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 62شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 63شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 64شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 65شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 66شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 67شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 68شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 69شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 70شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 71شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 72شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 73شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 74شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 75شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 76شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 77شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 78شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 79شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 80شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 81شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 82شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 83شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 84شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 85شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 86شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 87شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟88شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 89شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 90شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 91شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 92شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 93شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 94شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 95شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 96شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 97شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 98شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 99شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 100شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 101شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 102شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 103شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 104شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 105شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 106شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 107شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 108شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 109شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 110شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 111شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 112شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 113شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 114شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 115شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 116شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 117شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 118شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 119شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 120شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 121شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 122شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 123شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 124شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 125شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 126شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 127شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 128شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 129شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 130شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 131شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 132شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 133شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 134شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 135شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 136شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 137شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 138شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 139شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 140شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 141شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 142شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 143شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 144شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 145شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 146شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 147شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 148شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 149شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 150شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 151شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 152شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 153شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 154شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 155شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 156شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 157شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 158شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 159شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 160شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 161شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 162شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 163شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 164شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 165شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 166شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 167شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 168شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 169شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 170شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 171شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 172شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 173شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 174شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 175شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 176شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 177شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 178شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 179شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 180شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 181شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 182شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 183شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 184شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 185شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ