به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین

660عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گفتی ز برای می که کمتر خور ازین
آخر بچه عذر بر نداری سر ازین؟
عذرم رخ یارو بادۀ صبحدمست
انصاف بده چه عذر زوشن تر ازین؟

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۲۰: در دست شه آن ساغر غمکاه ببین 2شمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین 3شمارهٔ ۷۲۲: شاهی که فلک بلندی اندوز داز او 4شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 5شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 6شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 7شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 8شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 9شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 10شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 11شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 12شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 13شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 14شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 15شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 16شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 17شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 18شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 19شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 20شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 21شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 22شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 23شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 24شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 25شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 26شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 27شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 28شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 29شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 30شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 31شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 32شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 33شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 34شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 35شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 36شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 37شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 38شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 39شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 40شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 41شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 42شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 43شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 44شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 45شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 46شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 47شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 48شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 49شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 50شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟51شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 52شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 53شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 54شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 55شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 56شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 57شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 58شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 59شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 60شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 61شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 62شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 63شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 64شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 65شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 66شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 67شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 68شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 69شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 70شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 71شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 72شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 73شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 74شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 75شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 76شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 77شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 78شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 79شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 80شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 81شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 82شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 83شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 84شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 85شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 86شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 87شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 88شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 89شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 90شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 91شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 92شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 93شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 94شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 95شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 96شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 97شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 98شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 99شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 100شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 101شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 102شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 103شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 104شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 105شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 106شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 107شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 108شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 109شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 110شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 111شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 112شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 113شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 114شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 115شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 116شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 117شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 118شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 119شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 120شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 121شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 122شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 123شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 124شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 125شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 126شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 127شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 128شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 129شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 130شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 131شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 132شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 133شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 134شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 135شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 136شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 137شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 138شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 139شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 140شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 141شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 142شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 143شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 144شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 145شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 146شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 147شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 148شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ