به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او

850عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او
بر خاک چنانکه می شمردم دم او
تا بازپسین نفس کز وکشت جدا
می گفت مرا که الله الله غم او

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 2شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 3شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 4شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 5شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 6شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 7شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 8شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 9شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 10شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 11شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 12شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 13شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 14شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 15شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 16شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 17شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 18شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 19شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 20شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 21شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 22شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 23شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 24شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 25شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 26شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 27شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 28شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 29شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 30شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 31شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 32شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 33شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 34شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 35شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 36شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 37شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 38شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 39شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 40شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 41شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 42شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 43شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 44شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 45شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 46شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 47شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟48شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 49شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 50شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 51شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 52شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 53شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 54شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 55شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 56شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 57شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 58شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 59شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 60شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 61شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 62شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 63شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 64شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 65شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 66شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 67شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 68شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 69شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 70شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 71شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 72شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 73شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 74شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 75شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 76شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 77شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 78شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 79شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 80شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 81شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 82شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 83شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 84شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 85شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 86شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 87شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 88شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 89شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 90شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 91شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 92شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 93شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 94شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 95شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 96شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 97شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 98شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 99شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 100شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 101شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 102شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 103شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 104شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 105شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 106شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 107شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 108شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 109شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 110شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 111شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 112شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 113شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 114شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 115شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 116شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 117شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 118شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 119شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 120شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 121شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 122شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 123شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 124شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 125شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 126شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 127شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 128شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 129شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 130شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 131شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 132شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 133شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 134شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 135شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 136شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 137شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 138شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 139شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 140شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 141شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 142شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 143شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 144شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 145شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ