به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۷۰۵: امروز منم زبیم جان نا ایمن

610عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

امروز منم زبیم جان نا ایمن
فردا ز عذاب جاودان نا ایمن؟
بیچاره کجا رخت سعادت بنهد
آنکس که بود در دو جهان نا ایمن

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه: کی خوش بود ای ج ...2شمارهٔ ۷۰۵: امروز منم زبیم جان نا ایمن 3شمارهٔ ۷۰۶: خرسند نشد یار بسر بازی من 4شمارهٔ ۷۰۷: ای وصف تو سرمایۀ گویایی من 5شمارهٔ ۷۰۸: ای یاد غمت مونس تنهایی من 6شمارهٔ ۷۰۹: چون خواب نیاییم بدین چشم درون 7شمارهٔ ۷۱۰: جانا ز پی وصال چون گشت کنون 8شمارهٔ ۷۱۱: هر شب ز غم تو ای غمت روز افزون 9شمارهٔ ۷۱۲: آن دل که نشد ز خطّت ای دوست برون 10شمارهٔ ۷۱۳: از خار چو آمد گل رنگین بیرون 11شمارهٔ ۷۱۴: شد راز من و تو ای صنم فاش کنون 12شمارهٔ ۷۱۵: فرّاش چمن باد شمالست اکنون 13شمارهٔ ۷۱۶: سبحان الله ز گردش چرخ برین 14شمارهٔ ۷۱۷: دیدی که ز ناز بودم ای ماه زمین 15شمارهٔ ۷۱۸: گر رای تماشا کنی ای دل منشین 16شمارهٔ ۷۱۹: آن قامت همچو سرو آزاد به بین 17شمارهٔ ۷۲۰: در دست شه آن ساغر غمکاه ببین 18شمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین 19شمارهٔ ۷۲۲: شاهی که فلک بلندی اندوز داز او 20شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 21شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 22شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 23شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 24شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 25شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 26شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 27شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 28شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 29شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 30شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 31شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 32شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 33شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 34شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 35شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 36شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 37شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 38شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 39شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 40شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 41شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 42شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 43شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 44شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 45شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 46شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 47شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 48شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 49شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 50شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 51شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 52شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 53شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 54شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 55شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 56شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 57شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 58شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 59شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 60شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 61شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 62شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 63شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 64شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 65شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 66شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟67شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 68شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 69شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 70شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 71شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 72شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 73شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 74شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 75شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 76شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 77شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 78شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 79شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 80شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 81شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 82شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 83شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 84شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 85شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 86شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 87شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 88شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 89شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 90شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 91شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 92شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 93شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 94شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 95شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 96شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 97شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 98شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 99شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 100شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 101شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 102شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 103شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 104شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 105شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 106شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 107شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 108شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 109شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 110شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 111شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 112شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 113شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 114شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 115شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 116شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 117شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 118شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 119شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 120شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 121شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 122شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 123شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 124شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 125شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 126شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 127شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 128شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 129شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 130شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 131شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 132شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 133شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 134شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 135شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 136شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 137شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 138شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 139شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 140شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 141شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 142شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 143شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 144شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 145شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 146شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 147شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 148شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 149شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 150شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 151شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 152شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 153شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 154شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 155شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 156شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 157شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 158شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 159شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 160شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 161شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 162شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 163شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 164شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ