به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۵۸۶: سودای تو بر دگر صنم می بندم

600عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

سودای تو بر دگر صنم می بندم
هیچم نگشاد از آن وهم می بندم
این بی مغزی از قلم آموخته ام
کم سر بدو شاخ است و قدم می بندم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۸۵: از عمر عزیز خود برین خرسندم 2شمارهٔ ۵۸۶: سودای تو بر دگر صنم می بندم 3شمارهٔ ۵۸۷: دوش از غم تو نیک مشوّش بودم 4شمارهٔ ۵۸۸: نه باد قبولی ز هنر می جهدم 5شمارهٔ ۵۸۹: هردم زدنی چو لاله در خون نهدم 6شمارهٔ ۵۹۰: با زلف تو هر چند بسی کوشیدم 7شمارهٔ ۵۹۱: بیماری نرگست چو زان سان دیدم 8شمارهٔ ۵۹۲: طبرستان را شگفت جایی دیدم 9شمارهٔ ۵۹۳: آن روز که بر خاطر عالی گذرم 10شمارهٔ ۵۹۴: بی روی تو صدره بگل ار برگذرم 11شمارهٔ ۵۹۵: گر آب خورم درد شود بر جگرم 12شمارهٔ ۵۹۶: بس اشک که از دیده بحاصل آرم 13شمارهٔ ۵۹۷: چشمی ز خیال تو پر اختر دارم 14شمارهٔ ۵۹۸: چون در تو نیارم که پیاپی نگرم 15شمارهٔ ۵۹۹: از بس که زیاد نیستی تاب خورم 16شمارهٔ ۶۰۰: بر من که ازین پس غم عالم نخورم 17شمارهٔ ۶۰۱: گر نتوانم که با تو ساغر گیرم 18شمارهٔ ۶۰۲: د رعشق ز حیله ها که می پردازم 19شمارهٔ ۶۰۳: شمعم که چو خود را بغمت پردازم 20شمارهٔ ۶۰۴: چون کوس ز پرخاش بود آوازم 21شمارهٔ ۶۰۵: در مدح ملک چو نظم موزون سازم 22شمارهٔ ۶۰۶: آنشب که ز بر آتش غم سوزم 23شمارهٔ ۶۰۷: گفتم ز فراق جاودان می ترسم 24شمارهٔ ۶۰۸: از گردش چرخ بی خرد می ترسم 25شمارهٔ ۶۰۹: پیوسته ز تو با دل پر خون باشم 26شمارهٔ ۶۱۰: یک دم که ز خدمتت جدا می باشم 27شمارهٔ ۶۱۱: بیمارم و زیر بار غم می باشم 28شمارهٔ ۶۱۲: عمری رخ یکدگر ندیدیم بچشم 29شمارهٔ ۶۱۳: بر چشم تو هر گه که مرا افتد چشم 30شمارهٔ ۶۱۴: در گریه چو با اشک ز بودن آید چشم 31شمارهٔ ۶۱۵: تا کرد بروی تو نظر مردم چشم 32شمارهٔ ۶۱۶: من دوش گشاده داشتم روزن چشم 33شمارهٔ ۶۱۷: ای من ز پیت بخون بپرورده دو چشم 34شمارهٔ ۶۱۸: ای من ز تواندوخته صد خرمن غم 35شمارهٔ ۶۱۹: از بس که جفا کند بت دلگسلم 36شمارهٔ ۶۲۰: از وصل سمنبران چنان شد حالم 37شمارهٔ ۶۲۱: در عشق تو گر چه شهره ام در عالم 38شمارهٔ ۶۲۲: گل گرچه ز حسن می نهد خار دلم 39شمارهٔ ۶۲۳: گفتی که بمه نگه کن انگار منم 40شمارهٔ ۶۲۴: در گوش تو گر جای نگیرد سخنم 41شمارهٔ ۶۲۵: در موج سرشک و عرق تب جانم 42شمارهٔ ۶۲۶: با آنکه چو شمع بر سر آمد جانم 43شمارهٔ ۶۲۷: گم گشت دل از برم، یقین می دانم 44شمارهٔ ۶۲۸: با روی تو شمع را کجا بنشانم؟45شمارهٔ ۶۲۹: تا سوز تو از میان جان بنشانم 46شمارهٔ ۶۳۰: هر سرو که من ببوستان بنشانم 47شمارهٔ ۶۳۱: تا سوز تو از میان جان بنشانم 48شمارهٔ ۶۳۲: آن زلف خمیده را اگر راست کنم 49شمارهٔ ۶۳۳: از بهر دمی که با تو بر کار کنم 50شمارهٔ ۶۳۴: گرمن ز غمت حکایت آغاز کنم 51شمارهٔ ۶۳۵: اندر دل خود نقش تو پیدا نکنم 52شمارهٔ ۶۳۶: نه گفته بدی عهد مزور نکنم 53شمارهٔ ۶۳۷: می باز خورم و لیک مستی نکنم 54شمارهٔ ۶۳۸: روزی که چو اشک در کنارت بینم 55شمارهٔ ۶۳۹: هر شب ز غمت تازه عذابی بینم 56شمارهٔ ۶۴۰: از دیده فرو باری، اگر آب شوم 57شمارهٔ ۶۴۱: در حق خود از تو صد سخن می شنوم 58شمارهٔ ۶۴۲: از خطّ تو شد بنفشه را پشت بخم 59شمارهٔ ۶۴۳: در سنبل او شکست و تا بست بهم 60شمارهٔ ۶۴۴: سر در سر خاک آستان تو نهم 61شمارهٔ ۶۴۵: انگشتریت بر دل خود کامه نهم 62شمارهٔ ۶۴۶: از ضعف اگر کام ز هم بگشایم 63شمارهٔ ۶۴۷: دور از تو اگر لب بنفس بگشایم 64شمارهٔ ۶۴۸: ما مهر تو بر میان جان دوخته ایم 65شمارهٔ ۶۴۹: بی آنکه مراد خویش حاصل کردیم 66شمارهٔ ۶۵۰: دیشب من و صبح از غمت دم نزدیم 67شمارهٔ ۶۵۱: هر گاه که کار وصل در هم بندیم 68شمارهٔ ۶۵۲: چشم تو کزو در هوس یک نظریم 69شمارهٔ ۶۵۳: در هجر تو من ز شمع افزون گریم 70شمارهٔ ۶۵۴: تا کی چو حدیث در زبانت گیریم ؟71شمارهٔ ۶۵۵: دل گفت که روزی که قدح کش باشیم 72شمارهٔ ۶۵۶: در دولت وصلت ارزبیکارانم 73شمارهٔ ۶۵۷: پیوسته جونای بر دهن می زنیم 74شمارهٔ ۶۵۸: تا کی ورق عمر بهم در شکنیم 75شمارهٔ ۶۵۹: وقتست که قصد عالم پاک کنیم 76شمارهٔ ۶۶۰: از بهر چه عیش آشکارا نکنیم 77شمارهٔ ۶۶۱: گر با تو بنای وصل آغاز نهیم 78شمارهٔ ۶۶۲: ماییم نگین خاتم جان ماییم 79شمارهٔ ۶۶۳: ای مدح تو آورده قلم را بسخن 80شمارهٔ ۶۶۴: با دیده دلم گفت: چو از دست تو من 81شمارهٔ ۶۶۵: گر باد شوم، در آیمت پیرامن 82شمارهٔ ۶۶۶: در عشق تو زآنکه هست بیم کشتن 83شمارهٔ ۶۶۷: نرگس که در انتظار گل بود چو من 84شمارهٔ ۶۶۸: خصمم که بگفت و گو درآمد با من 85شمارهٔ ۶۶۹: خصم تو که همچو تیغ جمله ست زبان 86شمارهٔ ۶۷۰: نزدیک من از شرم و ز تیمار نهان 87شمارهٔ ۶۷۱: قومی شده نازنده باسرار نهان 88شمارهٔ ۶۷۲: ای ترک سمن روی من ای جان و جهان 89شمارهٔ ۶۷۳: زان پس که فدای عشق تو کردم جان 90شمارهٔ ۶۷۴: دلدار مرا اگر فراخست دهان 91شمارهٔ ۶۷۵: چون نیشکرم کرده ز بیداد جهان 92شمارهٔ ۶۷۶: در فرقت تو چو بلبلم نوحه گران 93شمارهٔ ۶۷۷: برخیز و مخور غم جهان گذران 94شمارهٔ ۶۷۸: از باد ببین شکوفه را شبگیران 95شمارهٔ ۶۷۹: عمری بودم بخدمتت بسته میان 96شمارهٔ ۶۸۰: ای رسم تو در ناکس و کس پیوستن 97شمارهٔ ۶۸۱: آن غنچۀ دوشیزه نگر آبستن 98شمارهٔ ۶۸۲: نه بی رخت انتظار دانم کردن 99شمارهٔ ۶۸۳: ای حکم ترا نهاده سرها گردن 100شمارهٔ ۶۸۴: زلف که گرفت خون من در گردن 101شمارهٔ ۶۸۵: سیر آمدم از غم دمادم خوردن 102شمارهٔ ۶۸۶: تا چند ازین غم فراوان خوردن؟103شمارهٔ ۶۸۷: ای کار دل از غمت روان پروردن 104شمارهٔ ۶۸۸: در روزه چو نیست روی می نوشیدن 105شمارهٔ ۶۸۹: مسکین دلم از درد نهانی دیدن 106شمارهٔ ۶۹۰: در عرضگه سپاهت ای شاه ز من 107شمارهٔ ۶۹۱: ای دل کاری که نیست در خورد مکن 108شمارهٔ ۶۹۲: ای مهر بتاب و رحمتی بر من کم 109شمارهٔ ۶۹۳: ای دل، بخیال یار خرسندی کن 110شمارهٔ ۶۹۴: همواره تو این غارت دلها می کن 111شمارهٔ ۶۹۵: ای یاد تو تسبیح زبان و لب من 112شمارهٔ ۶۹۶: دانی که چه مدّتست ای دلبر من 113شمارهٔ ۶۹۷: ای خاک درت مایۀ آرایش من 114شمارهٔ ۶۹۸: شد دیده بعشق رهنمون دل من 115شمارهٔ ۶۹۹: ای شادی آن عهد که بودت غم من 116شمارهٔ ۷۰۰: ای هیچ نخورده غم بغم خوردن من 117شمارهٔ ۷۰۱: گر رنجه کنی قدم بپرسیدن من 118شمارهٔ ۷۰۲: شمعم که شدست جان من دشمن من 119شمارهٔ ۷۰۳: من بودم دوش و یار سیمین تن من 120شمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه: کی خوش بود ای ج ...121شمارهٔ ۷۰۵: امروز منم زبیم جان نا ایمن 122شمارهٔ ۷۰۶: خرسند نشد یار بسر بازی من 123شمارهٔ ۷۰۷: ای وصف تو سرمایۀ گویایی من 124شمارهٔ ۷۰۸: ای یاد غمت مونس تنهایی من 125شمارهٔ ۷۰۹: چون خواب نیاییم بدین چشم درون 126شمارهٔ ۷۱۰: جانا ز پی وصال چون گشت کنون 127شمارهٔ ۷۱۱: هر شب ز غم تو ای غمت روز افزون 128شمارهٔ ۷۱۲: آن دل که نشد ز خطّت ای دوست برون 129شمارهٔ ۷۱۳: از خار چو آمد گل رنگین بیرون 130شمارهٔ ۷۱۴: شد راز من و تو ای صنم فاش کنون 131شمارهٔ ۷۱۵: فرّاش چمن باد شمالست اکنون 132شمارهٔ ۷۱۶: سبحان الله ز گردش چرخ برین 133شمارهٔ ۷۱۷: دیدی که ز ناز بودم ای ماه زمین 134شمارهٔ ۷۱۸: گر رای تماشا کنی ای دل منشین 135شمارهٔ ۷۱۹: آن قامت همچو سرو آزاد به بین 136شمارهٔ ۷۲۰: در دست شه آن ساغر غمکاه ببین 137شمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین 138شمارهٔ ۷۲۲: شاهی که فلک بلندی اندوز داز او 139شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 140شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 141شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 142شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 143شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 144شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 145شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 146شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 147شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 148شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 149شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 150شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 151شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 152شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 153شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 154شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 155شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 156شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 157شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 158شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 159شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 160شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 161شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 162شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 163شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 164شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 165شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 166شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 167شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 168شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 169شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 170شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 171شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 172شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 173شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 174شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 175شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 176شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 177شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 178شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 179شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 180شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 181شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 182شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 183شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 184شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 185شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟186شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 187شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 188شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 189شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 190شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 191شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 192شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 193شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 194شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 195شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 196شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 197شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 198شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 199شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 200شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 201شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 202شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 203شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 204شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 205شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 206شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 207شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 208شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 209شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 210شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 211شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 212شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 213شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 214شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 215شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 216شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 217شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 218شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 219شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 220شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 221شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 222شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 223شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 224شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 225شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 226شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 227شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 228شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 229شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 230شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 231شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 232شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 233شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 234شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 235شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 236شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 237شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 238شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 239شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 240شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 241شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 242شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 243شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 244شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 245شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 246شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 247شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 248شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 249شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 250شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 251شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 252شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 253شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 254شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 255شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 256شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 257شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 258شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 259شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 260شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 261شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 262شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 263شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 264شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 265شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 266شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 267شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 268شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 269شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 270شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 271شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 272شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 273شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 274شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 275شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 276شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 277شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 278شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 279شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 280شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 281شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 282شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 283شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ