به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۵۷۳: ای شب بستان درازی از صبح بوام

660عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای شب بستان درازی از صبح بوام
مگذار که باز خندد امشب لب بام
در عمر خود امشبم بدام آمد مرغ
گر صبح بخندد بر مد مرغ از دام

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۷۲: از لعل تو پخته گشت هر کاری خام 2شمارهٔ ۵۷۳: ای شب بستان درازی از صبح بوام 3شمارهٔ ۵۷۴: لب باز مگیر یک زمان از لب جام 4شمارهٔ ۵۷۵: پیوسته خمیده همچو ابروی توام 5شمارهٔ ۵۷۶: شاید گر از آن روی نکو نشکیبم 6شمارهٔ ۵۷۷: یاری که ازو بسی جفا دیدستم 7شمارهٔ ۵۷۸: بر دل ز غمت دوش ببخشایستم 8شمارهٔ ۵۷۹: آن عهد که من داد طرب می دادم 9شمارهٔ ۵۸۰: من دوش بآرزوی رویت هر دم 10شمارهٔ ۵۸۱: بس جور که من ز دست جانان بردم 11شمارهٔ ۵۸۲: تیغت که فشاند بر و سر مردم 12شمارهٔ ۵۸۳: من دوش شراب ارغوانی خوردم 13شمارهٔ ۵۸۴: کاری که نبود از آن گزردم یک دم 14شمارهٔ ۵۸۵: از عمر عزیز خود برین خرسندم 15شمارهٔ ۵۸۶: سودای تو بر دگر صنم می بندم 16شمارهٔ ۵۸۷: دوش از غم تو نیک مشوّش بودم 17شمارهٔ ۵۸۸: نه باد قبولی ز هنر می جهدم 18شمارهٔ ۵۸۹: هردم زدنی چو لاله در خون نهدم 19شمارهٔ ۵۹۰: با زلف تو هر چند بسی کوشیدم 20شمارهٔ ۵۹۱: بیماری نرگست چو زان سان دیدم 21شمارهٔ ۵۹۲: طبرستان را شگفت جایی دیدم 22شمارهٔ ۵۹۳: آن روز که بر خاطر عالی گذرم 23شمارهٔ ۵۹۴: بی روی تو صدره بگل ار برگذرم 24شمارهٔ ۵۹۵: گر آب خورم درد شود بر جگرم 25شمارهٔ ۵۹۶: بس اشک که از دیده بحاصل آرم 26شمارهٔ ۵۹۷: چشمی ز خیال تو پر اختر دارم 27شمارهٔ ۵۹۸: چون در تو نیارم که پیاپی نگرم 28شمارهٔ ۵۹۹: از بس که زیاد نیستی تاب خورم 29شمارهٔ ۶۰۰: بر من که ازین پس غم عالم نخورم 30شمارهٔ ۶۰۱: گر نتوانم که با تو ساغر گیرم 31شمارهٔ ۶۰۲: د رعشق ز حیله ها که می پردازم 32شمارهٔ ۶۰۳: شمعم که چو خود را بغمت پردازم 33شمارهٔ ۶۰۴: چون کوس ز پرخاش بود آوازم 34شمارهٔ ۶۰۵: در مدح ملک چو نظم موزون سازم 35شمارهٔ ۶۰۶: آنشب که ز بر آتش غم سوزم 36شمارهٔ ۶۰۷: گفتم ز فراق جاودان می ترسم 37شمارهٔ ۶۰۸: از گردش چرخ بی خرد می ترسم 38شمارهٔ ۶۰۹: پیوسته ز تو با دل پر خون باشم 39شمارهٔ ۶۱۰: یک دم که ز خدمتت جدا می باشم 40شمارهٔ ۶۱۱: بیمارم و زیر بار غم می باشم 41شمارهٔ ۶۱۲: عمری رخ یکدگر ندیدیم بچشم 42شمارهٔ ۶۱۳: بر چشم تو هر گه که مرا افتد چشم 43شمارهٔ ۶۱۴: در گریه چو با اشک ز بودن آید چشم 44شمارهٔ ۶۱۵: تا کرد بروی تو نظر مردم چشم 45شمارهٔ ۶۱۶: من دوش گشاده داشتم روزن چشم 46شمارهٔ ۶۱۷: ای من ز پیت بخون بپرورده دو چشم 47شمارهٔ ۶۱۸: ای من ز تواندوخته صد خرمن غم 48شمارهٔ ۶۱۹: از بس که جفا کند بت دلگسلم 49شمارهٔ ۶۲۰: از وصل سمنبران چنان شد حالم 50شمارهٔ ۶۲۱: در عشق تو گر چه شهره ام در عالم 51شمارهٔ ۶۲۲: گل گرچه ز حسن می نهد خار دلم 52شمارهٔ ۶۲۳: گفتی که بمه نگه کن انگار منم 53شمارهٔ ۶۲۴: در گوش تو گر جای نگیرد سخنم 54شمارهٔ ۶۲۵: در موج سرشک و عرق تب جانم 55شمارهٔ ۶۲۶: با آنکه چو شمع بر سر آمد جانم 56شمارهٔ ۶۲۷: گم گشت دل از برم، یقین می دانم 57شمارهٔ ۶۲۸: با روی تو شمع را کجا بنشانم؟58شمارهٔ ۶۲۹: تا سوز تو از میان جان بنشانم 59شمارهٔ ۶۳۰: هر سرو که من ببوستان بنشانم 60شمارهٔ ۶۳۱: تا سوز تو از میان جان بنشانم 61شمارهٔ ۶۳۲: آن زلف خمیده را اگر راست کنم 62شمارهٔ ۶۳۳: از بهر دمی که با تو بر کار کنم 63شمارهٔ ۶۳۴: گرمن ز غمت حکایت آغاز کنم 64شمارهٔ ۶۳۵: اندر دل خود نقش تو پیدا نکنم 65شمارهٔ ۶۳۶: نه گفته بدی عهد مزور نکنم 66شمارهٔ ۶۳۷: می باز خورم و لیک مستی نکنم 67شمارهٔ ۶۳۸: روزی که چو اشک در کنارت بینم 68شمارهٔ ۶۳۹: هر شب ز غمت تازه عذابی بینم 69شمارهٔ ۶۴۰: از دیده فرو باری، اگر آب شوم 70شمارهٔ ۶۴۱: در حق خود از تو صد سخن می شنوم 71شمارهٔ ۶۴۲: از خطّ تو شد بنفشه را پشت بخم 72شمارهٔ ۶۴۳: در سنبل او شکست و تا بست بهم 73شمارهٔ ۶۴۴: سر در سر خاک آستان تو نهم 74شمارهٔ ۶۴۵: انگشتریت بر دل خود کامه نهم 75شمارهٔ ۶۴۶: از ضعف اگر کام ز هم بگشایم 76شمارهٔ ۶۴۷: دور از تو اگر لب بنفس بگشایم 77شمارهٔ ۶۴۸: ما مهر تو بر میان جان دوخته ایم 78شمارهٔ ۶۴۹: بی آنکه مراد خویش حاصل کردیم 79شمارهٔ ۶۵۰: دیشب من و صبح از غمت دم نزدیم 80شمارهٔ ۶۵۱: هر گاه که کار وصل در هم بندیم 81شمارهٔ ۶۵۲: چشم تو کزو در هوس یک نظریم 82شمارهٔ ۶۵۳: در هجر تو من ز شمع افزون گریم 83شمارهٔ ۶۵۴: تا کی چو حدیث در زبانت گیریم ؟84شمارهٔ ۶۵۵: دل گفت که روزی که قدح کش باشیم 85شمارهٔ ۶۵۶: در دولت وصلت ارزبیکارانم 86شمارهٔ ۶۵۷: پیوسته جونای بر دهن می زنیم 87شمارهٔ ۶۵۸: تا کی ورق عمر بهم در شکنیم 88شمارهٔ ۶۵۹: وقتست که قصد عالم پاک کنیم 89شمارهٔ ۶۶۰: از بهر چه عیش آشکارا نکنیم 90شمارهٔ ۶۶۱: گر با تو بنای وصل آغاز نهیم 91شمارهٔ ۶۶۲: ماییم نگین خاتم جان ماییم 92شمارهٔ ۶۶۳: ای مدح تو آورده قلم را بسخن 93شمارهٔ ۶۶۴: با دیده دلم گفت: چو از دست تو من 94شمارهٔ ۶۶۵: گر باد شوم، در آیمت پیرامن 95شمارهٔ ۶۶۶: در عشق تو زآنکه هست بیم کشتن 96شمارهٔ ۶۶۷: نرگس که در انتظار گل بود چو من 97شمارهٔ ۶۶۸: خصمم که بگفت و گو درآمد با من 98شمارهٔ ۶۶۹: خصم تو که همچو تیغ جمله ست زبان 99شمارهٔ ۶۷۰: نزدیک من از شرم و ز تیمار نهان 100شمارهٔ ۶۷۱: قومی شده نازنده باسرار نهان 101شمارهٔ ۶۷۲: ای ترک سمن روی من ای جان و جهان 102شمارهٔ ۶۷۳: زان پس که فدای عشق تو کردم جان 103شمارهٔ ۶۷۴: دلدار مرا اگر فراخست دهان 104شمارهٔ ۶۷۵: چون نیشکرم کرده ز بیداد جهان 105شمارهٔ ۶۷۶: در فرقت تو چو بلبلم نوحه گران 106شمارهٔ ۶۷۷: برخیز و مخور غم جهان گذران 107شمارهٔ ۶۷۸: از باد ببین شکوفه را شبگیران 108شمارهٔ ۶۷۹: عمری بودم بخدمتت بسته میان 109شمارهٔ ۶۸۰: ای رسم تو در ناکس و کس پیوستن 110شمارهٔ ۶۸۱: آن غنچۀ دوشیزه نگر آبستن 111شمارهٔ ۶۸۲: نه بی رخت انتظار دانم کردن 112شمارهٔ ۶۸۳: ای حکم ترا نهاده سرها گردن 113شمارهٔ ۶۸۴: زلف که گرفت خون من در گردن 114شمارهٔ ۶۸۵: سیر آمدم از غم دمادم خوردن 115شمارهٔ ۶۸۶: تا چند ازین غم فراوان خوردن؟116شمارهٔ ۶۸۷: ای کار دل از غمت روان پروردن 117شمارهٔ ۶۸۸: در روزه چو نیست روی می نوشیدن 118شمارهٔ ۶۸۹: مسکین دلم از درد نهانی دیدن 119شمارهٔ ۶۹۰: در عرضگه سپاهت ای شاه ز من 120شمارهٔ ۶۹۱: ای دل کاری که نیست در خورد مکن 121شمارهٔ ۶۹۲: ای مهر بتاب و رحمتی بر من کم 122شمارهٔ ۶۹۳: ای دل، بخیال یار خرسندی کن 123شمارهٔ ۶۹۴: همواره تو این غارت دلها می کن 124شمارهٔ ۶۹۵: ای یاد تو تسبیح زبان و لب من 125شمارهٔ ۶۹۶: دانی که چه مدّتست ای دلبر من 126شمارهٔ ۶۹۷: ای خاک درت مایۀ آرایش من 127شمارهٔ ۶۹۸: شد دیده بعشق رهنمون دل من 128شمارهٔ ۶۹۹: ای شادی آن عهد که بودت غم من 129شمارهٔ ۷۰۰: ای هیچ نخورده غم بغم خوردن من 130شمارهٔ ۷۰۱: گر رنجه کنی قدم بپرسیدن من 131شمارهٔ ۷۰۲: شمعم که شدست جان من دشمن من 132شمارهٔ ۷۰۳: من بودم دوش و یار سیمین تن من 133شمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه: کی خوش بود ای ج ...134شمارهٔ ۷۰۵: امروز منم زبیم جان نا ایمن 135شمارهٔ ۷۰۶: خرسند نشد یار بسر بازی من 136شمارهٔ ۷۰۷: ای وصف تو سرمایۀ گویایی من 137شمارهٔ ۷۰۸: ای یاد غمت مونس تنهایی من 138شمارهٔ ۷۰۹: چون خواب نیاییم بدین چشم درون 139شمارهٔ ۷۱۰: جانا ز پی وصال چون گشت کنون 140شمارهٔ ۷۱۱: هر شب ز غم تو ای غمت روز افزون 141شمارهٔ ۷۱۲: آن دل که نشد ز خطّت ای دوست برون 142شمارهٔ ۷۱۳: از خار چو آمد گل رنگین بیرون 143شمارهٔ ۷۱۴: شد راز من و تو ای صنم فاش کنون 144شمارهٔ ۷۱۵: فرّاش چمن باد شمالست اکنون 145شمارهٔ ۷۱۶: سبحان الله ز گردش چرخ برین 146شمارهٔ ۷۱۷: دیدی که ز ناز بودم ای ماه زمین 147شمارهٔ ۷۱۸: گر رای تماشا کنی ای دل منشین 148شمارهٔ ۷۱۹: آن قامت همچو سرو آزاد به بین 149شمارهٔ ۷۲۰: در دست شه آن ساغر غمکاه ببین 150شمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین 151شمارهٔ ۷۲۲: شاهی که فلک بلندی اندوز داز او 152شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 153شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 154شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 155شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 156شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 157شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 158شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 159شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 160شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 161شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 162شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 163شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 164شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 165شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 166شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 167شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 168شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 169شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 170شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 171شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 172شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 173شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 174شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 175شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 176شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 177شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 178شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 179شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 180شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 181شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 182شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 183شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 184شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 185شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 186شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 187شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 188شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 189شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 190شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 191شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 192شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 193شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 194شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 195شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 196شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 197شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 198شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟199شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 200شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 201شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 202شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 203شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 204شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 205شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 206شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 207شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 208شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 209شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 210شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 211شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 212شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 213شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 214شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 215شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 216شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 217شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 218شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 219شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 220شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 221شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 222شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 223شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 224شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 225شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 226شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 227شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 228شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 229شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 230شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 231شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 232شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 233شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 234شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 235شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 236شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 237شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 238شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 239شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 240شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 241شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 242شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 243شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 244شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 245شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 246شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 247شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 248شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 249شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 250شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 251شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 252شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 253شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 254شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 255شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 256شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 257شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 258شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 259شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 260شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 261شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 262شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 263شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 264شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 265شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 266شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 267شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 268شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 269شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 270شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 271شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 272شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 273شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 274شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 275شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 276شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 277شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 278شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 279شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 280شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 281شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 282شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 283شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 284شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 285شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 286شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 287شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 288شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 289شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 290شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 291شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 292شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 293شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 294شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 295شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 296شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ