کتابخانه دیجیتال

مولانا بلخی

مولانا بلخیدیوان کبیر (دیوان شمس)غزلیات مولاناغزلیات مولانا - حروف س تا ل

406

غزل شمارهٔ ۱۲۰۴: عشق گزین عشق و در او کوکبه می‌ران و مترس
غزل شمارهٔ ۱۲۰۵: سیر نگشت جان من بس مکن و مگو که بس
غزل شمارهٔ ۱۲۰۶: سوی لبش هر آنک شد زخم خورد ز پیش و پس
غزل شمارهٔ ۱۲۰۷: نیم شب از عشق تا دانی چه می‌گوید خروس
غزل شمارهٔ ۱۲۰۸: حال ما بی‌آن مه زیبا مپرس
غزل شمارهٔ ۱۲۰۹: ای دل بی‌بهره از بهرام ترس
غزل شمارهٔ ۱۲۱۰: نیست در آخرزمان فریادرس
غزل شمارهٔ ۱۲۱۱: ای روترش به پیشم بد گفته‌ای مرا پس
غزل شمارهٔ ۱۲۱۲: دست بنه بر دلم از غم دلبر مپرس
غزل شمارهٔ ۱۲۱۳: ای سگ قصاب هجر خون مرا خوش بلیس
غزل شمارهٔ ۱۲۱۴: بیا که دانه لطیفست رو ز دام مترس
غزل شمارهٔ ۱۲۱۵: ای مست ماه روی تو استاره و گردون خوش
غزل شمارهٔ ۱۲۱۶: گر عاشقی از جان و دل جور و جفای یار کش
غزل شمارهٔ ۱۲۱۷: الحذر از عشق حذر هر کی نشانی بودش
غزل شمارهٔ ۱۲۱۸: ای شب خوش رو که تویی مهتر و سالار حبش
غزل شمارهٔ ۱۲۱۹: یار نخواهم که بود بدخو و غمخوار و ترش
غزل شمارهٔ ۱۲۲۰: دام دگر نهاده‌ام تا که مگر بگیرمش
غزل شمارهٔ ۱۲۲۱: اگر گم گردد این بی‌دل از آن دلدار جوییدش
غزل شمارهٔ ۱۲۲۲: چه دارد در دل آن خواجه که می‌تابد ز رخسارش
غزل شمارهٔ ۱۲۲۳: قرین مه دو مریخند و آن دو چشمت ای دلکش
غزل شمارهٔ ۱۲۲۴: پریشان باد پیوسته دل از زلف پریشانش
غزل شمارهٔ ۱۲۲۵: ریاضت نیست پیش ما همه لطفست و بخشایش
غزل شمارهٔ ۱۲۲۶: آن یار ترش رو را این سوی کشانیدش
غزل شمارهٔ ۱۲۲۷: رویش خوش و مویش خوش وان طره جعدینش
غزل شمارهٔ ۱۲۲۸: ای یوسف مه رویان ای جاه و جمالت خوش
غزل شمارهٔ ۱۲۲۹: زلفی که به جان ارزد هر تار بشوریدش
غزل شمارهٔ ۱۲۳۰: جانم به چه آرامد ای یار به آمیزش
غزل شمارهٔ ۱۲۳۱: وقتت خوش وقتت خوش حلوایی و شکرکش
غزل شمارهٔ ۱۲۳۲: هنگام صبوح آمد ای مرغ سحرخوانش
غزل شمارهٔ ۱۲۳۳: درون ظلمتی می‌جو صفاتش
غزل شمارهٔ ۱۲۳۴: قضا آمد شنو طبل نفیرش
غزل شمارهٔ ۱۲۳۵: نگاری را که می‌جویم به جانش
غزل شمارهٔ ۱۲۳۶: برفتم دی به پیشش سخت پرجوش
غزل شمارهٔ ۱۲۳۷: شنو پندی ز من ای یار خوش کیش
غزل شمارهٔ ۱۲۳۸: امروز خوش است دل که تو دوش
غزل شمارهٔ ۱۲۳۹: ای خواجه تو عاقلانه می‌باش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۰: آن مطرب ما خوشست و چنگش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۱: ما نعره به شب زنیم و خاموش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۲: گر لاش نمود راه قلاش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۳: اندرآ ای اصل اصل شادمانی شاد باش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۴: ای سنایی گر نیابی یار یار خویش باش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۵: آنک بیرون از جهان بد در جهان آوردمش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۶: دوش رفتم در میان مجلس سلطان خویش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۷: عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۸: ساقیا بی‌گه رسیدی می بده مردانه باش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۹: شده‌ام سپند حسنت وطنم میان آتش
غزل شمارهٔ ۱۲۵۰: به شکرخنده اگر می‌ببرد جان رسدش
غزل شمارهٔ ۱۲۵۱: گر لب او شکند نرخ شکر می‌رسدش
غزل شمارهٔ ۱۲۵۲: آن که مه غاشیه زین چو غلامان کشدش
غزل شمارهٔ ۱۲۵۳: بر ملک نیست نهان حال دل و نیک و بدش
غزل شمارهٔ ۱۲۵۴: من توام تو منی ای دوست مرو از بر خویش
غزل شمارهٔ ۱۲۵۵: اندک اندک راه زد سیم و زرش
غزل شمارهٔ ۱۲۵۶: آنک جانش داده‌ای آن را مکش
غزل شمارهٔ ۱۲۵۷: چون تو شادی بنده گو غمخوار باش
غزل شمارهٔ ۱۲۵۸: آن مایی همچو ما دلشاد باش
غزل شمارهٔ ۱۲۵۹: عقل آمد عاشقا خود را بپوش
غزل شمارهٔ ۱۲۶۰: اندرآمد شاه شیرینان ترش
غزل شمارهٔ ۱۲۶۱: روی تو جان جانست از جان نهان مدارش
غزل شمارهٔ ۱۲۶۲: گر جان به جز تو خواهد از خویش برکنیمش
غزل شمارهٔ ۱۲۶۳: سرمست شد نگارم بنگر به نرگسانش
غزل شمارهٔ ۱۲۶۴: می‌گفت چشم شوخش با طره سیاهش
غزل شمارهٔ ۱۲۶۵: آن مه که هست گردون گردان و بی‌قرارش
غزل شمارهٔ ۱۲۶۶: روحیست بی‌نشان و ما غرقه در نشانش
غزل شمارهٔ ۱۲۶۷: در عشق آتشینش آتش نخورده آتش
غزل شمارهٔ ۱۲۶۸: صد سال اگر گریزی و نایی بتا به پیش
غزل شمارهٔ ۱۲۶۹: آینه‌ام من آینه‌ام من تا که بدیدم روی چو ماهش
غزل شمارهٔ ۱۲۷۰: مستی امروز من نیست چو مستی دوش
غزل شمارهٔ ۱۲۷۱: باز درآمد طبیب از در رنجور خویش
غزل شمارهٔ ۱۲۷۲: باز فرود آمدیم بر در سلطان خویش
غزل شمارهٔ ۱۲۷۳: ما به سلیمان خوشیم دیو و پری گو مباش
غزل شمارهٔ ۱۲۷۴: خواجه چرا کرده‌ای روی تو بر ما ترش
غزل شمارهٔ ۱۲۷۵: چون بزند گردنم سجده کند گردنش
غزل شمارهٔ ۱۲۷۶: باز درآمد ز راه بیخود و سرمست دوش
غزل شمارهٔ ۱۲۷۷: خواجه غلط کرده‌ای در صفت یار خویش
غزل شمارهٔ ۱۲۷۸: یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش
غزل شمارهٔ ۱۲۷۹: باز درآمد طبیب از در ایوب خویش
غزل شمارهٔ ۱۲۸۰: جان منست او هی مزنیدش
غزل شمارهٔ ۱۲۸۱: ز هدهدان تفکر چو دررسید نشانش
غزل شمارهٔ ۱۲۸۲: تمام اوست که فانی شدست آثارش
غزل شمارهٔ ۱۲۸۳: ندا رسید به عاشق ز عالم رازش
غزل شمارهٔ ۱۲۸۴: سری برآر که تا ما رویم بر سر عیش
غزل شمارهٔ ۱۲۸۵: شکست نرخ شکر را بتم به روی ترش
غزل شمارهٔ ۱۲۸۶: شنو ز سینه ترنگاترنگ آوازش
غزل شمارهٔ ۱۲۸۷: مباد با کس دیگر ثنا و دشنامش
غزل شمارهٔ ۱۲۸۸: چو رو نمود به منصور وصل دلدارش
غزل شمارهٔ ۱۲۸۹: دلی کز تو سوزد چه باشد دوایش
غزل شمارهٔ ۱۲۹۰: مست گشتم ز ذوق دشنامش
غزل شمارهٔ ۱۲۹۱: توبه من درست نیست خموش
غزل شمارهٔ ۱۲۹۲: آمد آن خواجه سیماترش
غزل شمارهٔ ۱۲۹۳: علی الله ای مسلمانان از آن هجران پرآتش
غزل شمارهٔ ۱۲۹۴: کل عقل بوصلکم مدهش
غزل شمارهٔ ۱۲۹۵: بیا بیا که تویی جان جان جان سماع
غزل شمارهٔ ۱۲۹۶: بیا بیا که تویی جان جان جان سماع
غزل شمارهٔ ۱۲۹۷: مدارم یک زمان از کار فارغ
غزل شمارهٔ ۱۲۹۸: امروز روز شادی و امسال سال لاغ
غزل شمارهٔ ۱۲۹۹: گویند شاه عشق ندارد وفا دروغ
غزل شمارهٔ ۱۳۰۰: عیسی روح گرسنه‌ست چو زاغ
غزل شمارهٔ ۱۳۰۱: ما دو سه رند عشرتی جمع شدیم این طرف
غزل شمارهٔ ۱۳۰۲: ما دو سه مست خلوتی جمع شدیم این طرف
غزل شمارهٔ ۱۳۰۳: گر تو تنگ آیی ز ما زوتر برون رو ای حریف
غزل شمارهٔ ۱۳۰۴: باده نمی‌بایدم فارغم از درد و صاف
غزل شمارهٔ ۱۳۰۵: کعبه جان‌ها تویی گرد تو آرم طواف
غزل شمارهٔ ۱۳۰۶: بیا بیا که تویی شیر شیر شیر مصاف
غزل شمارهٔ ۱۳۰۷: ای مونس و غمگسار عاشق
غزل شمارهٔ ۱۳۰۸: گر خمار آرد صداعی بر سر سودای عشق
غزل شمارهٔ ۱۳۰۹: ای جهان را دلگشا اقبال عشق
غزل شمارهٔ ۱۳۱۰: ای ناطق الهی و ای دیده حقایق
غزل شمارهٔ ۱۳۱۱: باز از آن کوه قاف آمد عنقای عشق
غزل شمارهٔ ۱۳۱۲: فریفت یار شکربار من مرا به طریق
غزل شمارهٔ ۱۳۱۳: جان و سر تو که بگو بی‌نفاق
غزل شمارهٔ ۱۳۱۴: به دلجویی و دلداری درآمد یار پنهانک
غزل شمارهٔ ۱۳۱۵: روان شد اشک یاقوتی ز راه دیدگان اینک
غزل شمارهٔ ۱۳۱۶: رو رو که نه‌ای عاشق ای زلفک و ای خالک
غزل شمارهٔ ۱۳۱۷: آن میر دروغین بین با اسپک و با زینک
غزل شمارهٔ ۱۳۱۸: هر اول روز ای جان صد بار سلام علیک
غزل شمارهٔ ۱۳۱۹: بباید عشق را ای دوست دردک
غزل شمارهٔ ۱۳۲۰: اندرآ با ما نشان ده راستک
غزل شمارهٔ ۱۳۲۱: ایا هوای تو در جان‌ها سلام علیک
غزل شمارهٔ ۱۳۲۲: ای ظریف جهان سلام علیک
غزل شمارهٔ ۱۳۲۳: ای ظریف جهان سلام علیک
غزل شمارهٔ ۱۳۲۴: برخیز ز خواب و ساز کن چنگ
غزل شمارهٔ ۱۳۲۵: عشق خامش طرفه‌تر یا نکته‌های چنگ چنگ
غزل شمارهٔ ۱۳۲۶: عاشقی و آنگهانی نام و ننگ
غزل شمارهٔ ۱۳۲۷: تتار اگر چه جهان را خراب کرد به جنگ
غزل شمارهٔ ۱۳۲۸: حریف جنگ گزیند تو هم درآ در جنگ
غزل شمارهٔ ۱۳۲۹: چو زد فراق تو بر سر مرا به نیرو سنگ
غزل شمارهٔ ۱۳۳۰: بگردان شراب ای صنم بی‌درنگ
غزل شمارهٔ ۱۳۳۱: هر کی در او نیست از این عشق رنگ
غزل شمارهٔ ۱۳۳۲: توبه سفر گیرد با پای لنگ
غزل شمارهٔ ۱۳۳۳: ای تو ولی احسان دل ای حسن رویت دام دل
غزل شمارهٔ ۱۳۳۴: این بوالعجب کاندر خزان شد آفتاب اندر حمل
غزل شمارهٔ ۱۳۳۵: بانگ زدم نیم شبان کیست در این خانه دل
غزل شمارهٔ ۱۳۳۶: حلقه دل زدم شبی در هوس سلام دل
غزل شمارهٔ ۱۳۳۷: الا ای رو ترش کرده که تا نبود مرا مدخل
غزل شمارهٔ ۱۳۳۸: بقا اندر بقا باشد طریق کم زنان ای دل
غزل شمارهٔ ۱۳۳۹: مهم را لطف در لطفست از آنم بی‌قرار ای دل
غزل شمارهٔ ۱۳۴۰: هر آن کو صبر کرد ای دل ز شهوت‌ها در این منزل
غزل شمارهٔ ۱۳۴۱: امروز بحمدالله از دی بترست این دل
غزل شمارهٔ ۱۳۴۲: چه کارستان که داری اندر این دل
غزل شمارهٔ ۱۳۴۳: صد هزاران همچو ما غرقه در این دریای دل
غزل شمارهٔ ۱۳۴۴: شتران مست شدستند ببین رقص جمل
غزل شمارهٔ ۱۳۴۵: تو مرا می بده و مست بخوابان و بهل
غزل شمارهٔ ۱۳۴۶: رفت عمرم در سر سودای دل
غزل شمارهٔ ۱۳۴۷: سوی آن سلطان خوبان الرحیل
غزل شمارهٔ ۱۳۴۸: امروز روز شادی و امسال سال گل
غزل شمارهٔ ۱۳۴۹: تا نزند آفتاب خیمه نور جلال
غزل شمارهٔ ۱۳۵۰: چشم تو با چشم من هر دم بی‌قیل و قال
غزل شمارهٔ ۱۳۵۱: شد پی این لولیان در حرم ذوالجلال
غزل شمارهٔ ۱۳۵۲: چند از این قیل و قال عشق پرست و ببال
غزل شمارهٔ ۱۳۵۳: چگونه برنپرد جان چو از جناب جلال
غزل شمارهٔ ۱۳۵۴: تو را سعادت بادا در آن جمال و جلال
غزل شمارهٔ ۱۳۵۵: دو چشم اگر بگشادی به آفتاب وصال
غزل شمارهٔ ۱۳۵۶: اگر درآید ناگه صنم زهی اقبال
غزل شمارهٔ ۱۳۵۷: پیام کرد مرا بامداد بحر عسل
غزل شمارهٔ ۱۳۵۸: به گوش دل پنهانی بگفت رحمت کل
غزل شمارهٔ ۱۳۵۹: ز خود شدم ز جمال پر از صفا ای دل
غزل شمارهٔ ۱۳۶۰: باده ده ای ساقی جان باده بی‌درد و دغل
غزل شمارهٔ ۱۳۶۱: عمرک یا واحدا فی درجات الکمال
غزل شمارهٔ ۱۳۶۲: لجکنن اغلن هی بزه کلکل
غزل شمارهٔ ۱۳۶۳: کجکنن اغلن اودیا کلکل
غزل شمارهٔ ۱۳۶۴: ایها النور فی الفؤاد تعال
غزل شمارهٔ ۱۳۶۵: یا منیر البدر قد اوضحت بالبلبال بال
غزل شمارهٔ ۱۳۶۶: یا بدیع الحسن قد اوضحت بالبلبال بال
غزل شمارهٔ ۱۳۶۷: رشاء العشق حبیبی لشرود و مضل
غزل شمارهٔ ۱۳۶۸: عمرک یا واحدا فی درجات الکمال
غزل شمارهٔ ۱۳۶۹: تعال یا مدد العیش و السرور تعال

مولانا بلخی

آمارگیر وبلاگ