خیز ای نسیم باد صبا از طریق لطف

بر درگه سپهبد ما ز ندران گذر

اول سلام من برسان بعد از آن بگو

کای سرور زمانه و سردار نامور

کارت که شد گشاده بتوفیق روزگار

ما را همه خیال چنانست کان مگر

بعد از قضای ایزد و تأیید بخت نیک

بود اتفاق صحبت ما را در آن اثر

نوع دگر سپهبد اگر میبرد گمان

ور ناورد حقیقت اینحال در نظر

آری اگر بکام تو یکره نرفت کار

دارم توقع از کرم و لطف دادگر

کاحوال تو چنانکه تو خواهی چنان شود

بر موجب اراده ما صد ره دگر