به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید
دلم در نازکی باج از پر پروانه می گیردبشوی از نرگس خود، سرمه آتش نگاهی رارخ آن گلعذار از بس که شاداب است، می ترسمکه موج تازگی شوید ز ابرویش سیاهی را!چو آن سرو چمان را برکنار جو گذار افتدکند استاده، شوق پای بوسش آب راهی را!
شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.
کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.
توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.