طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۶: دلم در نازکی باج از پر پروانه می گیرد - بشوی از نرگس خود، سرمه آتش نگاهی را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم در نازکی باج از پر پروانه می گیرد بشوی از نرگس خود، سرمه آتش نگاهی را رخ آن گلعذار از بس که شاداب است، می ترسم که موج تازگی شوید ز ابرویش سیاهی را! چو آن سرو چمان را برکنار جو گذار افتد کند استاده، شوق پای بوسش آب راهی را! طغرای مشهدی