کتابخانه دیجیتال

جمال الدین اصفهانی

جمال الدین اصفهانیدیوان اشعار | رزاق اصفهانیغزل ها

417

شمارهٔ ۱: مکن ایدوست کار من دریاب
شمارهٔ ۲: آن رخ نگر کزومه گردون سپر شکست
شمارهٔ ۳: برخیز که موسم تماشاست
شمارهٔ ۴: جانا نظری فرما کزجان رمقی ماندست
شمارهٔ ۵: باز مارا هوس خوش پسری افتادست
شمارهٔ ۶: نز هجر توأم بجان امانی هست
شمارهٔ ۷: بخوبی هیچکس چون یار ما نیست
شمارهٔ ۸: بس آه کم ز عشق تو از آسمان گذشت
شمارهٔ ۹: بیش ازین طاقت هجرانم نیست
شمارهٔ ۱۰: باز مرا عشق گریبان گرفت
شمارهٔ ۱۱: بر من ز عشق دوست بنوعی قیامتست
شمارهٔ ۱۲: ایندل که ببند زلف در بستست
شمارهٔ ۱۳: عشق تو همچون قضا فرمانرواست
شمارهٔ ۱۴: بنام ایزد جهان همچون بهشتست
شمارهٔ ۱۵: هر وقت دلدار مرا با من خطابی دیگرست
شمارهٔ ۱۶: عشقبازی با چو تو یاری خوشست
شمارهٔ ۱۷: یک بار که لعل او سخن گفت
شمارهٔ ۱۸: وصل تو چو عمر جاودانه است
شمارهٔ ۱۹: خطت تا بر گل از عنبر نوشتست
شمارهٔ ۲۰: دل درد تو در میان جان بستست
شمارهٔ ۲۱: جانا غم فراق تو ما را چنان بسوخت
شمارهٔ ۲۲: امروز بتم بطبع خود نیست
شمارهٔ ۲۳: عشق را با دل من صد رازست
شمارهٔ ۲۴: دوش آن صنم ز زانو سر برنمیگرفت
شمارهٔ ۲۵: امروز چه بودش که ز من روی نهان داشت
شمارهٔ ۲۶: چه عجب گر دلت زمن بگرفت
شمارهٔ ۲۷: دل وصالت بشکیبائی یافت
شمارهٔ ۲۸: عشقت ایدوست مرا همنفسست
شمارهٔ ۲۹: وای ایدوستکه بیوصل تو عیشم خوش نیست
شمارهٔ ۳۰: بی مه روی تو چشمم همچو ابربهمنست
شمارهٔ ۳۱: چشمم از گریه دوش ناسودست
شمارهٔ ۳۲: رخ خوب تو چشم عقل دردوخت
شمارهٔ ۳۳: دگرباره با مات بیگانگیست
شمارهٔ ۳۴: یکروز اگر زانکه ترا با تو گذارند
شمارهٔ ۳۵: بی توام کار بر نمیآید
شمارهٔ ۳۶: ترا تا زین جفا دل برنگردد
شمارهٔ ۳۷: برم امشب که آن سروسهی بود
شمارهٔ ۳۸: چرخ از من قرار من بستد
شمارهٔ ۳۹: دلم از دیده برون میآید
شمارهٔ ۴۰: یار گرد وفا نمیگردد
شمارهٔ ۴۱: ترسم که وعده های تو عمرم سرآورد
شمارهٔ ۴۲: چون بهشتست جهان می باید
شمارهٔ ۴۳: یکروز بکوی ما آخر گذرت افتد
شمارهٔ ۴۴: دلم زدرد تو خون شدترا چه غم دارد
شمارهٔ ۴۵: مرا از چون تو یاری میگزیرد
شمارهٔ ۴۶: هیچ کس را هوش عشق تو درسر نشود
شمارهٔ ۴۷: عشق تو نتادست سوی جان نبرد
شمارهٔ ۴۸: لعل تو در سخن شکر ریزد
شمارهٔ ۴۹: هر جور که بر عاشق بی سیم توانکرد
شمارهٔ ۵۰: آخر یکی بکوی فلانکس گذر کنید
شمارهٔ ۵۱: بهار امسال بس خوش مینماید
شمارهٔ ۵۲: پشتم ز غم فراق خم دارد
شمارهٔ ۵۳: نه چون رخ رنگینت گل در چمنی باشد
شمارهٔ ۵۴: دل جفا بیش بر نمی تابد
شمارهٔ ۵۵: زنجیر چو آنزلف پراکنده نباشد
شمارهٔ ۵۶: تماشا میکنم از دور هرکسی دلبری دارد
شمارهٔ ۵۷: مرا گر چون تو جانانی بباید
شمارهٔ ۵۸: دل من زان کسی بیغم نیابد
شمارهٔ ۵۹: کسیکه بر همه آفاق دوستاری کرد
شمارهٔ ۶۰: نگارم عنبر از مه مینماید
شمارهٔ ۶۱: از آه دلم قمر بسوزد
شمارهٔ ۶۲: روز بآخر رسید و یار نیامد
شمارهٔ ۶۳: یاری که رخش ماه و قدش سرو روان بود
شمارهٔ ۶۴: چه کنم دوستی یگانه نماند
شمارهٔ ۶۵: یاری که بری چو سیم دارد
شمارهٔ ۶۶: غمش در دل تنگ ما می نشیند
شمارهٔ ۶۷: دل را همه آن ز دست برخیزد
شمارهٔ ۶۸: جورها کان شوخ دلبر میکند
شمارهٔ ۶۹: باز غم تاختن چنان آورد
شمارهٔ ۷۰: وه که دگرباره عشق دست برآورد
شمارهٔ ۷۱: آه که امید من بیار نه این بود
شمارهٔ ۷۲: خه بنام ایزد آنعارض نیکو نگرید
شمارهٔ ۷۳: هر که زان لعل شکر میخواهد
شمارهٔ ۷۴: بوئی از بوستان همی آید
شمارهٔ ۷۵: هر که او عشق ترا نشناسد
شمارهٔ ۷۶: بی تو عیشم سخت ناخوش میرود
شمارهٔ ۷۷: تو گر سرد چندین بگوئی نشاید
شمارهٔ ۷۸: تا خط تو رخت بیرون میکشد
شمارهٔ ۷۹: دلبرم تا ز من نهان باشد
شمارهٔ ۸۰: جز غم او مرا که شاد کند
شمارهٔ ۸۱: زلف چون از روی یکسو افکند
شمارهٔ ۸۲: دل چو دم از دلربائی میزند
شمارهٔ ۸۳: عشقت آتش در آب داند زد
شمارهٔ ۸۴: غمت جز در دل یکتا نگنجد
شمارهٔ ۸۵: کارم نه بر مراد دل ریش میرود
شمارهٔ ۸۶: جور و جفای تو نیک و بد بسر آید
شمارهٔ ۸۷: چون رخت مملکت جم نبود
شمارهٔ ۸۸: ابر نوروز زغم روی جهان میشوید
شمارهٔ ۸۹: مرا با آن لب شیرین شبی گر خلوتی باشد
شمارهٔ ۹۰: دلبرم بر من تحکم میکند
شمارهٔ ۹۱: رو که ز عشق تو جز عنا نفزاید
شمارهٔ ۹۲: این مرا در جهان نه بس باشد
شمارهٔ ۹۳: هر کس که بعشق تو کمر بندد
شمارهٔ ۹۴: هر که جان پیش تو فدی نکند
شمارهٔ ۹۵: رفت آن کز لبت مرا می بود
شمارهٔ ۹۶: زلف تو بر عارض تو پای بازی میکند
شمارهٔ ۹۷: باز دل در غم جان می پیچد
شمارهٔ ۹۸: هجران تو ای پسر نگوید
شمارهٔ ۹۹: دورگشت از من آنکه جانم بود
شمارهٔ ۱۰۰: بی تو کارم همی بسر نشود
شمارهٔ ۱۰۱: جان من گوئی زتن می بگسلد
شمارهٔ ۱۰۲: رخ تو طعنه بر ماه فلک زد
شمارهٔ ۱۰۳: یارم چو سخن گوید از لب شکر افشاند
شمارهٔ ۱۰۴: یارب ار تو خوش درآئی چون بود
شمارهٔ ۱۰۵: چگونه عاشقی را جان بماند
شمارهٔ ۱۰۶: خنک آنکه معشوقه چون تو دارد
شمارهٔ ۱۰۷: باز عشقم کار بلبل میکند
شمارهٔ ۱۰۸: مر دلیست نه در خورد من که بستاند؟
شمارهٔ ۱۰۹: دست من تا چو دهانت باشد
شمارهٔ ۱۱۰: امشب من و غمگسار تا روز
شمارهٔ ۱۱۱: ای ترک بیا و چنگ بنواز
شمارهٔ ۱۱۲: ایدوست خط مشگین بر روی آب منویس
شمارهٔ ۱۱۳: وصل تو نمی یابم چندانکه همیجویم
شمارهٔ ۱۱۴: در رخ یار خویشتن خندم
شمارهٔ ۱۱۵: گفتم از دست عشق جان بردم
شمارهٔ ۱۱۶: بامن ایدوست ستمگر چو جهانی چکنم
شمارهٔ ۱۱۷: این خبر داری که من آن نیستم
شمارهٔ ۱۱۸: طره بخت را بشانه زنم
شمارهٔ ۱۱۹: آه این منم که بسته عشقی چنین شدم
شمارهٔ ۱۲۰: من ز جهان دوست ترا داشتم
شمارهٔ ۱۲۱: بی عارض گلرنگ تو ما خسته خاریم
شمارهٔ ۱۲۲: برداشتیم دل ز امیدی که داشتیم
شمارهٔ ۱۲۳: بی تو چونان زغم هجر تو می بگدازم
شمارهٔ ۱۲۴: آن چیست که من از تو و عشق تو ندیدم
شمارهٔ ۱۲۵: دست در دامن فلان زده ایم
شمارهٔ ۱۲۶: خشمت آمد که من ترا گفتم
شمارهٔ ۱۲۷: خود بخود خواستم اینعشق علی الله چکنم
شمارهٔ ۱۲۸: یا ز چشمت جفا بیاموزم
شمارهٔ ۱۲۹: از روی چو خورشیدت هرگه که براندیشم
شمارهٔ ۱۳۰: هر جور که من ز یار می بینم
شمارهٔ ۱۳۱: روز و شب در هجر او غم میخورم
شمارهٔ ۱۳۲: از تو بکبوسه همی درخواهم
شمارهٔ ۱۳۳: تاکی این فریاد از دست دلم
شمارهٔ ۱۳۴: ساعتی از عشق تو بی غم نیم
شمارهٔ ۱۳۵: وای من از دست دل کو نیست در فرمان من
شمارهٔ ۱۳۶: لحظه آن سنبل از گل وا فکن
شمارهٔ ۱۳۷: خون شد زفرقت تو دل مهربان من
شمارهٔ ۱۳۸: برو ای یار دلارام برو
شمارهٔ ۱۳۹: سخن بی غرض از من بشنو
شمارهٔ ۱۴۰: ای زگرد ماه مشگ آویخته
شمارهٔ ۱۴۱: دلم بستان و آنگه عشوه میده
شمارهٔ ۱۴۲: رخ برون از پس نقاب مده
شمارهٔ ۱۴۳: عشق تو و محنتی ز سر تازه
شمارهٔ ۱۴۴: چشم من چون بخت تو ناخفته به
شمارهٔ ۱۴۵: بامدادان بگاه خواب زده
شمارهٔ ۱۴۶: زهی روی تو خار گل نهاده
شمارهٔ ۱۴۷: اگر رخت از جهان بیرون نهی به
شمارهٔ ۱۴۸: زهی زلف تو خم درخم گرفته
شمارهٔ ۱۴۹: چه باشد اگر با همه دوستگاری
شمارهٔ ۱۵۰: توبه که بعد ازین نبرم نام عاشقی
شمارهٔ ۱۵۱: تو چه ترکی تو چه ترکی که برخ فرهمائی
شمارهٔ ۱۵۲: گر چو تو ترک در ختن بودی
شمارهٔ ۱۵۳: سر ما نیستت فسانه مگوی
شمارهٔ ۱۵۴: حسنی چو دعا بسر فرازی
شمارهٔ ۱۵۵: دلبرا چشم من از اشک چو دریاچه کنی
شمارهٔ ۱۵۶: این چه رویست بدین زیبائی
شمارهٔ ۱۵۷: عشق بر من بزیان آوردی
شمارهٔ ۱۵۸: دست من اگر همچو دلم تنگ نبودی
شمارهٔ ۱۵۹: ای که در عشق صبر فرمائی
شمارهٔ ۱۶۰: خیزکاندر دلبری بر عهد و پیمان نیستی
شمارهٔ ۱۶۱: دیدی که عاقبت سر آن هم نداشتی
شمارهٔ ۱۶۲: دوش در گلستان سحرگاهی
شمارهٔ ۱۶۳: دلبر اینک رفت ایدل خون گری
شمارهٔ ۱۶۴: آخر چه کرده ام که شکایت همیکنی
شمارهٔ ۱۶۵: زهی بیوفا خود نگوئی کجائی
شمارهٔ ۱۶۶: سخت آشفته جمال خودی
شمارهٔ ۱۶۷: مرحبا شادا زهی ای مه درآی
شمارهٔ ۱۶۸: اگر درد دلم را چاره بودی
شمارهٔ ۱۶۹: بیگانه وار یار ز من بگذرد همی
شمارهٔ ۱۷۰: تو ازین سنگدلی کم نکنی
شمارهٔ ۱۷۱: گرخوی بتم نیگ ببودی سره بودی
شمارهٔ ۱۷۲: سر آن داری با ما که بصحرا آیی
شمارهٔ ۱۷۳: آه ار ترا ز درد دل من خبر شدی

جمال الدین اصفهانی

آمارگیر وبلاگ