به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حزین لاهیجی

حزین لاهیجیرباعیاتشمارهٔ ۵۲: ای سینه بنال، ناله کار من و توست

1970عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای سینه بنال، ناله کار من و توست

ای ناله ببال، روزگار من و توست

ای دل برخیز تا ز دنیا برویم

دهری ست که زندگیش عار من و توست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۱: دردانهٔ دریای حقیقت درد است 2شمارهٔ ۵۲: ای سینه بنال، ناله کار من و توست 3شمارهٔ ۵۳: ساقی، رگ ابر آبداری برخاست 4شمارهٔ ۵۴: ای تیره شب فراق، پایان وقت است 5شمارهٔ ۵۵: با ما زاهد، خیال خامت عبث است 6شمارهٔ ۵۶: دردا که دری نسفته می باید رفت 7شمارهٔ ۵۷: ما را لب لعل فام می باید، نیست 8شمارهٔ ۵۸: از روی تو شمع سان نگاهم همه سوخت 9شمارهٔ ۵۹: از صومعه تا میکده، پر راهی نیست 10شمارهٔ ۶۰: از خصمی مردمان مرا حال نکوست 11شمارهٔ ۶۱: آن دیده، که بازاری عشاقش خوست 12شمارهٔ ۶۲: دیوانه دلم، یارِِ دل آسایی نیست 13شمارهٔ ۶۳: مردی که میان دردمندان فرد است 14شمارهٔ ۶۴: دلبر بسیار و دل نگهدار کم است 15شمارهٔ ۶۵: دانی که به من در غمت آیا چه گذشت 16شمارهٔ ۶۶: دوران به نشاط و غم صلایی زد و رفت 17شمارهٔ ۶۷: دیشب طربی بر دل غمناکم ریخت 18شمارهٔ ۶۸: بسته ست زبانم و بیان در سیر است 19شمارهٔ ۶۹: از حوصلهٔ صبر، غمت بیرون است 20شمارهٔ ۷۰: هرحند که حسن و عشق، مستور به است 21شمارهٔ ۷۱: گر خاک شوی، در ره دلدار خوش است 22شمارهٔ ۷۲: دم سردی زاهدان کافورمزاج 23شمارهٔ ۷۳: اندوه جهان و شادمانی همه هیچ 24شمارهٔ ۷۴: بلبل سر کرد ناله هنگام صبوح 25شمارهٔ ۷۵: در دهر دنی که هست شیرینش تلخ 26شمارهٔ ۷۶: با تنگدلی حوصلهٔ ماست فراخ 27شمارهٔ ۷۷: ابنای زمانه، لولیان آیینند 28شمارهٔ ۷۸: گر طالع پست، نارساییها کرد 29شمارهٔ ۷۹: خورشید رخ تو تا دل افروز نشد 30شمارهٔ ۸۰: اکسیر محبت رخ ما کاهی کرد 31شمارهٔ ۸۱: در هجر تو ناله سینه فرسایی کرد 32شمارهٔ ۸۲: شاخ گل من نظر به خاری نکند 33شمارهٔ ۸۳: دل در غم عشق، کامرانی نکند 34شمارهٔ ۸۴: پیوسته دی و تموز دم سردی کرد 35شمارهٔ ۸۵: یک چند دل از پی تمنا گردید 36شمارهٔ ۸۶: تا بر لب عاشق می گلگون ناید 37شمارهٔ ۸۷: آمد به برم یار و چه زیبا آمد 38شمارهٔ ۸۸: عالی گهران و خوش عیاران رفتند 39شمارهٔ ۸۹: گفتم که به یاد یار خواهی آمد 40شمارهٔ ۹۰: یا رب چه شود گرکرمت یار افتد 41شمارهٔ ۹۱: آن بی خردی که شوم چون زاغ افتد 42شمارهٔ ۹۲: نزدیک بود ز لب هوا بردارد 43شمارهٔ ۹۳: دهرم به شکنج انزوا می دارد 44شمارهٔ ۹۴: گفتم ز غمت غنچهٔ دل وا نشود 45شمارهٔ ۹۵: نظّارهٔ زشت، دیده را میل کشید 46شمارهٔ ۹۶: باطل کیشان بر اهل حق چیر شدند 47شمارهٔ ۹۷: الفاظ و معانی از کلامم نو شد 48شمارهٔ ۹۸: ای آنکه غم تو عیش جاوبد بود 49شمارهٔ ۹۹: آنان که به سودای تو داغ افروزند 50شمارهٔ ۱۰۰: تا چند زمانه فتنه اندوز شود 51شمارهٔ ۱۰۱: عاقل تحصیل علم بیجا چه کند 52شمارهٔ ۱۰۲: تیغم به زبون کشی چو مانوس نبود 53شمارهٔ ۱۰۳: دنیا طلب دنی، به دنیا ارزد 54شمارهٔ ۱۰۴: از عکس رخ تو، گلستان پیدا شد 55شمارهٔ ۱۰۵: در راه طلب، ناله هواخواهی کرد 56شمارهٔ ۱۰۶: با کعبه چه کار اگر معاشی ندهند 57شمارهٔ ۱۰۷: بربندی اگر به خون کمر را چه شود 58شمارهٔ ۱۰۸: در ماتم تو چرا جگر خون نشود 59شمارهٔ ۱۰۹: در عشق، رگ جان گرفتار برند 60شمارهٔ ۱۱۰: این شور نه آن لعل شکرریز فکند 61شمارهٔ ۱۱۱: در ماتم تو شیون دلهاست بلند 62شمارهٔ ۱۱۲: در ماتم تو، ملک و ملک شیون کرد 63شمارهٔ ۱۱۳: دل می بری و خبر نداری که چه شد 64شمارهٔ ۱۱۴: دل در غم هجر، بی قراری هاکرد 65شمارهٔ ۱۱۵: اول نگه تو فتنه انگیز نبود 66شمارهٔ ۱۱۶: آنجا که رسوم ما و من برخیزد 67شمارهٔ ۱۱۷: هر جلوه که آن نرگس عیار کند 68شمارهٔ ۱۱۸: سامانی و ثروتی نشد جمع، چه شد 69شمارهٔ ۱۱۹: شاهنشهی خلق جهان نتوان کرد 70شمارهٔ ۱۲۰: ابر آمد و سینه را به کهسار نهاد 71شمارهٔ ۱۲۱: خنگ تو به کوهِ عالی ارکان ماند 72شمارهٔ ۱۲۲: بلبل به نوای آشنا می نازد 73شمارهٔ ۱۲۳: بر پای بت، از نیاز پیشانی زد 74شمارهٔ ۱۲۴: از گوشهٔ عزلتم جدا نتوان کرد 75شمارهٔ ۱۲۵: غیر از کف خالی که ز ما بر جا ماند 76شمارهٔ ۱۲۶: بر تیره شب من که دل و جان گرید 77شمارهٔ ۱۲۷: عالی گهران، بنده نژادان منند 78شمارهٔ ۱۲۸: در دهر، به مستعار آلوده مگرد 79شمارهٔ ۱۲۹: گر نوح و دعای غرق، این دم می شد 80شمارهٔ ۱۳۰: هرگه سخنی برلب اظهار رسد 81شمارهٔ ۱۳۱: افسرده دمان عهد ما، رشک یخند 82شمارهٔ ۱۳۲: از رهگذر دوست، صبایی نرسید 83شمارهٔ ۱۳۳: زان پیش که دی آفت بستان گردد 84شمارهٔ ۱۳۴: مشکل که دلم را نگهت شاد کند 85شمارهٔ ۱۳۵: دل، بندهٔ عشق است، کفیلی دارد 86شمارهٔ ۱۳۶: تا چند ز اشک بر رخم رنگ آید 87شمارهٔ ۱۳۷: عشق تو سواد دیده را جیحون کرد 88شمارهٔ ۱۳۸: وبرانهٔ هند،کز صفا پاک بود 89شمارهٔ ۱۳۹: کمتر به وصال، قرعهٔ کار افتد 90شمارهٔ ۱۴۰: گلگون سرشک، گرم جولانی کرد 91شمارهٔ ۱۴۱: بی پا و سران که هرزه گردی دارند 92شمارهٔ ۱۴۲: ابنای زمان دُرد و صفا را ندهند 93شمارهٔ ۱۴۳: حسنش، به می از حجاب بیرون آمد 94شمارهٔ ۱۴۴: گردد چو خراب تن، چه غم؟ جان باشد 95شمارهٔ ۱۴۵: جانان چو هوای جلوه ی ناز کند 96شمارهٔ ۱۴۶: حسن تو به یک جلوه گرفتارم کرد 97شمارهٔ ۱۴۷: کی بود که دل بستهٔ زنار نبود 98شمارهٔ ۱۴۸: زین پیش فلک چنین دل آزار نبود 99شمارهٔ ۱۴۹: خوش آن که پیام ارجعی گوش کند 100شمارهٔ ۱۵۰: مستان لقا چو ارجعی گوش کنند 101شمارهٔ ۱۵۱: با شعلهٔ آه، چشم گریان چه کند 102شمارهٔ ۱۵۲: بر لب قدحی بعد هلاکم بگذار 103شمارهٔ ۱۵۲: بر لب قدحی بعد هلاکم بگذار 104شمارهٔ ۱۵۳: در هجر حزین، از غم جانکاه بمیر 105شمارهٔ ۱۵۴: ای دستخوش هزار سودا هشدار 106شمارهٔ ۱۵۵: با سرمه چو شد نرگس عیّار تو یار 107شمارهٔ ۱۵۶: گر جلوهٔ دوست می کند عاشق سیر 108شمارهٔ ۱۵۷: با داغ تو سال و ماه بردیم به سر 109شمارهٔ ۱۵۸: بس بوالعجب است زیر این چرخ اثیر 110شمارهٔ ۱۵۹: ساقی قدحی از می گلفام بیار 111شمارهٔ ۱۶۰: مطرب مگذار دم، نی و چنگ بیار 112شمارهٔ ۱۶۱: ای سوخته جان سپند، یاد تو به خیر 113شمارهٔ ۱۶۲: گر ترک کم و بیش کنی اولی تر 114شمارهٔ ۱۶۳: از خصمی روزگار بی مهر و تمیز 115شمارهٔ ۱۶۴: مردانه حزین از سر دنیا برخیز 116شمارهٔ ۱۶۵: خونم به کرشمه، ای جفاکیش مریز 117شمارهٔ ۱۶۶: در راه خطیری که نشیب است و فراز 118شمارهٔ ۱۶۷: از هند نجس، نجات می خواهم و بس 119شمارهٔ ۱۶۸: از ظلمت هندِ سفله انگیز مترس 120شمارهٔ ۱۶۹: بخرید یکی خواجه، غلامی به هوس 121شمارهٔ ۱۷۰ - رباعی مستزاد: آنی که سر از سجدهٔ ...122شمارهٔ ۱۷۱: این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس 123شمارهٔ ۱۷۲: تا چند به چنگ غم پنهانی خویش 124شمارهٔ ۱۷۳: صوفی برخیز، باده صافیست بکش 125شمارهٔ ۱۷۴: ای عوج زمانه، قد چالاک بکش 126شمارهٔ ۱۷۵: ای صورت و معنی تو را پستی فرض 127شمارهٔ ۱۷۶: پنهان به سیه خانهٔ حرف است نقط 128شمارهٔ ۱۷۷: تا عشق فکند در دلم تاب چو شمع 129شمارهٔ ۱۷۸: آسوده تویی چو سرو و سوسن در باغ 130شمارهٔ ۱۷۹: چون عشق کشید تیغ هیجا ز غلاف 131شمارهٔ ۱۸۰: هرچند نوای آتشین دارد عشق 132شمارهٔ ۱۸۱: صوفی که بود اساس کارش بر زرق 133شمارهٔ ۱۸۲: چون لاله آتشین درین تیره مغاک 134شمارهٔ ۱۸۳: میزان حقیم و امتحان و لَکَ لک 135شمارهٔ ۱۸۴: گر نیست مرا طالع فیروز چه باک 136شمارهٔ ۱۸۵: پختیم به کار خویش سودا، من و دل 137شمارهٔ ۱۸۶: تا عشق تو گشت از ازل روزی دل 138شمارهٔ ۱۸۷: اندوه چو بیش شد گرفتم کم دل 139شمارهٔ ۱۸۸: جمعیت خویش را پریشان کردم 140شمارهٔ ۱۸۹: از کام دل است بس که عریان دستم 141شمارهٔ ۱۹۰: آنم که به ملک نیستی سلطانم 142شمارهٔ ۱۹۱: آنم که ز ذوق نیستی دلشادم 143شمارهٔ ۱۹۲: رخ، تازه به اشک ارغوانی دارم 144شمارهٔ ۱۹۳: یک چند، دل از آز هراسان کردیم 145شمارهٔ ۱۹۴: بشتاب دلا برگ سفر ساز کنیم 146شمارهٔ ۱۹۵: بار خودی افکنم، سبکتاز روم 147شمارهٔ ۱۹۶: داغ غم آن نگار مهوش دارم 148شمارهٔ ۱۹۷: زیبا صنما ز بی قراران توایم 149شمارهٔ ۱۹۸: یارای زبان کو که ثنای تو کنیم 150شمارهٔ ۱۹۹: عشق تو کلیم طور سینای دلم 151شمارهٔ ۲۰۰: جان در سر زلف تابناکی کردم 152شمارهٔ ۲۰۱: حال دل آسوده دلان سوخت دلم 153شمارهٔ ۲۰۲: صوفی برخیز های و هوبی بزنیم 154شمارهٔ ۲۰۳: از ظلمت هستی خود آزاده منم 155شمارهٔ ۲۰۴: چون شمع بود داغ جنون تاج سرم 156شمارهٔ ۲۰۵: ای هوش به می داده، فدای تو شوم 157شمارهٔ ۲۰۶: چل سال کتاب جسم و جان را خواندیم 158شمارهٔ ۲۰۷: زهرم به قدح دهی که می نوش مکن 159شمارهٔ ۲۰۸: از گنج، به مار صلح نتوان کردن 160شمارهٔ ۲۰۹: مقدور نشد ز دامن افشانی من 161شمارهٔ ۲۱۰: تدبیر به کار من چه خواهد کردن 162شمارهٔ ۲۱۱: وبرانی عشق، باشد آباد شدن 163شمارهٔ ۲۱۲: ای بستهٔ آب و گل، چه خواهی کردن 164شمارهٔ ۲۱۳: معنی طلبی، بساط صورت ته کن 165شمارهٔ ۲۱۴: پیش کرمت دست تهی آوردم 166شمارهٔ ۲۱۵: گر قدر به روستا نمی دارندم 167شمارهٔ ۲۱۶: تا کی گل عیش در چمنها جویم 168شمارهٔ ۲۱۷: پرسید ز یار خود، یکی از یاران 169شمارهٔ ۲۱۸: ای رهرو عشق، کاهلی پیشه مکن 170شمارهٔ ۲۱۹: نه قصّهٔ سرسری، نه بازی ست سخن 171شمارهٔ ۲۲۰: آن راحت جان و دل شیدایی من 172شمارهٔ ۲۲۱: ای دیدهٔ زار من چه خواهی کردن 173شمارهٔ ۲۲۲: صوفی، اگرت هوای کشف است و یقین 174شمارهٔ ۲۲۳: یاران عزیز و نور بینایی من 175شمارهٔ ۲۲۴: حق ظاهر و خلق در حجاب افزودن 176شمارهٔ ۲۲۵: آمد سحر آن نگار خونین جگران 177شمارهٔ ۲۲۶: ای گل تو به بویی دل خود شاد مکن 178شمارهٔ ۲۲۷: ای بخت نژند در سیاهی بی تو 179شمارهٔ ۲۲۸: ای خاک وفا رفته به باد از دل تو 180شمارهٔ ۲۲۹: ای در دل هر قطره تمنّا از تو 181شمارهٔ ۲۳۰: ای دُرّ یتیم، دیده دریا از تو 182شمارهٔ ۲۳۱: ای عاشق محزون، دل ناشاد تو کو 183شمارهٔ ۲۳۲: سرّ غم عشق را، ز بیگانه مجو 184شمارهٔ ۲۳۳: غفلت زده ام، خاطر آگاهم ده 185شمارهٔ ۲۳۴: ای صیت بزرگی به جهان افکنده 186شمارهٔ ۲۳۵: ای بندهٔ دهرِ دون نواز گنده 187شمارهٔ ۲۳۶: تا چند حزین اسیر ماتم شده ای 188شمارهٔ ۲۳۷: جانا چه بود که خاطری شاد کنی 189شمارهٔ ۲۳۸: تا ناله، درفش کاویانی نکنی 190شمارهٔ ۲۳۹: آشفتهٔ دور روزگارم ساقی 191شمارهٔ ۲۴۰: رفتند ز بزم، میگساران ساقی 192شمارهٔ ۲۴۱: بشکن قدح سپهر دون ای ساقی 193شمارهٔ ۲۴۲: صحراست ز سبزه، سبزفام ای ساقی 194شمارهٔ ۲۴۳: ای درد، ز مرگ فکر درمان نکنی 195شمارهٔ ۲۴۴: ای دل، ره و رسم عاشقان نگذاری 196شمارهٔ ۲۴۵: ای ناله، خلاف دردکیشان نکنی 197شمارهٔ ۲۴۶: ای دوست چراغ چشم بیدار تویی 198شمارهٔ ۲۴۷: شوق ار به دیارت نرساند نرسی 199شمارهٔ ۲۴۸: هم درد و دوای دل افگار تویی 200شمارهٔ ۲۴۹: ای خامه بسی نکته سرایی کردی 201شمارهٔ ۲۵۰: چون باد صبا، سبک عنانی نکنی 202شمارهٔ ۲۵۱: آلودهٔ زهد کرده ام دامانی 203شمارهٔ ۲۵۲: زاهد، از عشق، دین به افسون نبری 204شمارهٔ ۲۵۳: تا چهره ز اشک ارغوانی نکنی 205شمارهٔ ۲۵۴: امروز دل است، زیر بار عجبی 206شمارهٔ ۲۵۵: از می، لب غنچه گشت گلگون ساقی 207شمارهٔ ۲۵۶: ای آنکه به لافگاه دعوی چستی 208شمارهٔ ۲۵۷: خاموش حزین که گفتنی ها گفتی 209شمارهٔ ۲۵۸: در کعبه حزین ، امیر اسلام شوی 210شمارهٔ ۲۵۹: آنی که به قد ز سرو آزاده تری 211شمارهٔ ۲۶۰: ای آنکه بنفشه زیب نسرین داری 212شمارهٔ ۲۶۱: مهری به لب خود زن اگر مرد مهی 213شمارهٔ ۲۶۲: هر دم ز تو عمر می کَنَد بیخ و بنی 214شمارهٔ ۲۶۳: سرتاسر آفاق، حزین گردیدی 215شمارهٔ ۲۶۴: از عشق فتاده ام به منزلگاهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ