به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حزین لاهیجی

حزین لاهیجیرباعیاتشمارهٔ ۱۷۱: این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس

1970عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس

ای دل به کجا برم؟ کزو به ناقوس

ازکشتهٔ خود به کف درین دشت سراب

جز آبلهٔ دانه ندارم، افسوس

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۷۰ - رباعی مستزاد: آنی که سر از سجدهٔ ...2شمارهٔ ۱۷۱: این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس 3شمارهٔ ۱۷۲: تا چند به چنگ غم پنهانی خویش 4شمارهٔ ۱۷۳: صوفی برخیز، باده صافیست بکش 5شمارهٔ ۱۷۴: ای عوج زمانه، قد چالاک بکش 6شمارهٔ ۱۷۵: ای صورت و معنی تو را پستی فرض 7شمارهٔ ۱۷۶: پنهان به سیه خانهٔ حرف است نقط 8شمارهٔ ۱۷۷: تا عشق فکند در دلم تاب چو شمع 9شمارهٔ ۱۷۸: آسوده تویی چو سرو و سوسن در باغ 10شمارهٔ ۱۷۹: چون عشق کشید تیغ هیجا ز غلاف 11شمارهٔ ۱۸۰: هرچند نوای آتشین دارد عشق 12شمارهٔ ۱۸۱: صوفی که بود اساس کارش بر زرق 13شمارهٔ ۱۸۲: چون لاله آتشین درین تیره مغاک 14شمارهٔ ۱۸۳: میزان حقیم و امتحان و لَکَ لک 15شمارهٔ ۱۸۴: گر نیست مرا طالع فیروز چه باک 16شمارهٔ ۱۸۵: پختیم به کار خویش سودا، من و دل 17شمارهٔ ۱۸۶: تا عشق تو گشت از ازل روزی دل 18شمارهٔ ۱۸۷: اندوه چو بیش شد گرفتم کم دل 19شمارهٔ ۱۸۸: جمعیت خویش را پریشان کردم 20شمارهٔ ۱۸۹: از کام دل است بس که عریان دستم 21شمارهٔ ۱۹۰: آنم که به ملک نیستی سلطانم 22شمارهٔ ۱۹۱: آنم که ز ذوق نیستی دلشادم 23شمارهٔ ۱۹۲: رخ، تازه به اشک ارغوانی دارم 24شمارهٔ ۱۹۳: یک چند، دل از آز هراسان کردیم 25شمارهٔ ۱۹۴: بشتاب دلا برگ سفر ساز کنیم 26شمارهٔ ۱۹۵: بار خودی افکنم، سبکتاز روم 27شمارهٔ ۱۹۶: داغ غم آن نگار مهوش دارم 28شمارهٔ ۱۹۷: زیبا صنما ز بی قراران توایم 29شمارهٔ ۱۹۸: یارای زبان کو که ثنای تو کنیم 30شمارهٔ ۱۹۹: عشق تو کلیم طور سینای دلم 31شمارهٔ ۲۰۰: جان در سر زلف تابناکی کردم 32شمارهٔ ۲۰۱: حال دل آسوده دلان سوخت دلم 33شمارهٔ ۲۰۲: صوفی برخیز های و هوبی بزنیم 34شمارهٔ ۲۰۳: از ظلمت هستی خود آزاده منم 35شمارهٔ ۲۰۴: چون شمع بود داغ جنون تاج سرم 36شمارهٔ ۲۰۵: ای هوش به می داده، فدای تو شوم 37شمارهٔ ۲۰۶: چل سال کتاب جسم و جان را خواندیم 38شمارهٔ ۲۰۷: زهرم به قدح دهی که می نوش مکن 39شمارهٔ ۲۰۸: از گنج، به مار صلح نتوان کردن 40شمارهٔ ۲۰۹: مقدور نشد ز دامن افشانی من 41شمارهٔ ۲۱۰: تدبیر به کار من چه خواهد کردن 42شمارهٔ ۲۱۱: وبرانی عشق، باشد آباد شدن 43شمارهٔ ۲۱۲: ای بستهٔ آب و گل، چه خواهی کردن 44شمارهٔ ۲۱۳: معنی طلبی، بساط صورت ته کن 45شمارهٔ ۲۱۴: پیش کرمت دست تهی آوردم 46شمارهٔ ۲۱۵: گر قدر به روستا نمی دارندم 47شمارهٔ ۲۱۶: تا کی گل عیش در چمنها جویم 48شمارهٔ ۲۱۷: پرسید ز یار خود، یکی از یاران 49شمارهٔ ۲۱۸: ای رهرو عشق، کاهلی پیشه مکن 50شمارهٔ ۲۱۹: نه قصّهٔ سرسری، نه بازی ست سخن 51شمارهٔ ۲۲۰: آن راحت جان و دل شیدایی من 52شمارهٔ ۲۲۱: ای دیدهٔ زار من چه خواهی کردن 53شمارهٔ ۲۲۲: صوفی، اگرت هوای کشف است و یقین 54شمارهٔ ۲۲۳: یاران عزیز و نور بینایی من 55شمارهٔ ۲۲۴: حق ظاهر و خلق در حجاب افزودن 56شمارهٔ ۲۲۵: آمد سحر آن نگار خونین جگران 57شمارهٔ ۲۲۶: ای گل تو به بویی دل خود شاد مکن 58شمارهٔ ۲۲۷: ای بخت نژند در سیاهی بی تو 59شمارهٔ ۲۲۸: ای خاک وفا رفته به باد از دل تو 60شمارهٔ ۲۲۹: ای در دل هر قطره تمنّا از تو 61شمارهٔ ۲۳۰: ای دُرّ یتیم، دیده دریا از تو 62شمارهٔ ۲۳۱: ای عاشق محزون، دل ناشاد تو کو 63شمارهٔ ۲۳۲: سرّ غم عشق را، ز بیگانه مجو 64شمارهٔ ۲۳۳: غفلت زده ام، خاطر آگاهم ده 65شمارهٔ ۲۳۴: ای صیت بزرگی به جهان افکنده 66شمارهٔ ۲۳۵: ای بندهٔ دهرِ دون نواز گنده 67شمارهٔ ۲۳۶: تا چند حزین اسیر ماتم شده ای 68شمارهٔ ۲۳۷: جانا چه بود که خاطری شاد کنی 69شمارهٔ ۲۳۸: تا ناله، درفش کاویانی نکنی 70شمارهٔ ۲۳۹: آشفتهٔ دور روزگارم ساقی 71شمارهٔ ۲۴۰: رفتند ز بزم، میگساران ساقی 72شمارهٔ ۲۴۱: بشکن قدح سپهر دون ای ساقی 73شمارهٔ ۲۴۲: صحراست ز سبزه، سبزفام ای ساقی 74شمارهٔ ۲۴۳: ای درد، ز مرگ فکر درمان نکنی 75شمارهٔ ۲۴۴: ای دل، ره و رسم عاشقان نگذاری 76شمارهٔ ۲۴۵: ای ناله، خلاف دردکیشان نکنی 77شمارهٔ ۲۴۶: ای دوست چراغ چشم بیدار تویی 78شمارهٔ ۲۴۷: شوق ار به دیارت نرساند نرسی 79شمارهٔ ۲۴۸: هم درد و دوای دل افگار تویی 80شمارهٔ ۲۴۹: ای خامه بسی نکته سرایی کردی 81شمارهٔ ۲۵۰: چون باد صبا، سبک عنانی نکنی 82شمارهٔ ۲۵۱: آلودهٔ زهد کرده ام دامانی 83شمارهٔ ۲۵۲: زاهد، از عشق، دین به افسون نبری 84شمارهٔ ۲۵۳: تا چهره ز اشک ارغوانی نکنی 85شمارهٔ ۲۵۴: امروز دل است، زیر بار عجبی 86شمارهٔ ۲۵۵: از می، لب غنچه گشت گلگون ساقی 87شمارهٔ ۲۵۶: ای آنکه به لافگاه دعوی چستی 88شمارهٔ ۲۵۷: خاموش حزین که گفتنی ها گفتی 89شمارهٔ ۲۵۸: در کعبه حزین ، امیر اسلام شوی 90شمارهٔ ۲۵۹: آنی که به قد ز سرو آزاده تری 91شمارهٔ ۲۶۰: ای آنکه بنفشه زیب نسرین داری 92شمارهٔ ۲۶۱: مهری به لب خود زن اگر مرد مهی 93شمارهٔ ۲۶۲: هر دم ز تو عمر می کَنَد بیخ و بنی 94شمارهٔ ۲۶۳: سرتاسر آفاق، حزین گردیدی 95شمارهٔ ۲۶۴: از عشق فتاده ام به منزلگاهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ