به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حزین لاهیجی

حزین لاهیجیرباعیاتشمارهٔ ۱۶۱: ای سوخته جان سپند، یاد تو به خیر

2460عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای سوخته جان سپند، یاد تو به خیر

وی دردکش نژند، یاد تو به خیر

آوارهٔ کیستی؟ کجایی؟ چونی؟

آه ای دل مستمند، یاد تو به خیر

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶۰: مطرب مگذار دم، نی و چنگ بیار 2شمارهٔ ۱۶۱: ای سوخته جان سپند، یاد تو به خیر 3شمارهٔ ۱۶۲: گر ترک کم و بیش کنی اولی تر 4شمارهٔ ۱۶۳: از خصمی روزگار بی مهر و تمیز 5شمارهٔ ۱۶۴: مردانه حزین از سر دنیا برخیز 6شمارهٔ ۱۶۵: خونم به کرشمه، ای جفاکیش مریز 7شمارهٔ ۱۶۶: در راه خطیری که نشیب است و فراز 8شمارهٔ ۱۶۷: از هند نجس، نجات می خواهم و بس 9شمارهٔ ۱۶۸: از ظلمت هندِ سفله انگیز مترس 10شمارهٔ ۱۶۹: بخرید یکی خواجه، غلامی به هوس 11شمارهٔ ۱۷۰ - رباعی مستزاد: آنی که سر از سجدهٔ ...12شمارهٔ ۱۷۱: این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس 13شمارهٔ ۱۷۲: تا چند به چنگ غم پنهانی خویش 14شمارهٔ ۱۷۳: صوفی برخیز، باده صافیست بکش 15شمارهٔ ۱۷۴: ای عوج زمانه، قد چالاک بکش 16شمارهٔ ۱۷۵: ای صورت و معنی تو را پستی فرض 17شمارهٔ ۱۷۶: پنهان به سیه خانهٔ حرف است نقط 18شمارهٔ ۱۷۷: تا عشق فکند در دلم تاب چو شمع 19شمارهٔ ۱۷۸: آسوده تویی چو سرو و سوسن در باغ 20شمارهٔ ۱۷۹: چون عشق کشید تیغ هیجا ز غلاف 21شمارهٔ ۱۸۰: هرچند نوای آتشین دارد عشق 22شمارهٔ ۱۸۱: صوفی که بود اساس کارش بر زرق 23شمارهٔ ۱۸۲: چون لاله آتشین درین تیره مغاک 24شمارهٔ ۱۸۳: میزان حقیم و امتحان و لَکَ لک 25شمارهٔ ۱۸۴: گر نیست مرا طالع فیروز چه باک 26شمارهٔ ۱۸۵: پختیم به کار خویش سودا، من و دل 27شمارهٔ ۱۸۶: تا عشق تو گشت از ازل روزی دل 28شمارهٔ ۱۸۷: اندوه چو بیش شد گرفتم کم دل 29شمارهٔ ۱۸۸: جمعیت خویش را پریشان کردم 30شمارهٔ ۱۸۹: از کام دل است بس که عریان دستم 31شمارهٔ ۱۹۰: آنم که به ملک نیستی سلطانم 32شمارهٔ ۱۹۱: آنم که ز ذوق نیستی دلشادم 33شمارهٔ ۱۹۲: رخ، تازه به اشک ارغوانی دارم 34شمارهٔ ۱۹۳: یک چند، دل از آز هراسان کردیم 35شمارهٔ ۱۹۴: بشتاب دلا برگ سفر ساز کنیم 36شمارهٔ ۱۹۵: بار خودی افکنم، سبکتاز روم 37شمارهٔ ۱۹۶: داغ غم آن نگار مهوش دارم 38شمارهٔ ۱۹۷: زیبا صنما ز بی قراران توایم 39شمارهٔ ۱۹۸: یارای زبان کو که ثنای تو کنیم 40شمارهٔ ۱۹۹: عشق تو کلیم طور سینای دلم 41شمارهٔ ۲۰۰: جان در سر زلف تابناکی کردم 42شمارهٔ ۲۰۱: حال دل آسوده دلان سوخت دلم 43شمارهٔ ۲۰۲: صوفی برخیز های و هوبی بزنیم 44شمارهٔ ۲۰۳: از ظلمت هستی خود آزاده منم 45شمارهٔ ۲۰۴: چون شمع بود داغ جنون تاج سرم 46شمارهٔ ۲۰۵: ای هوش به می داده، فدای تو شوم 47شمارهٔ ۲۰۶: چل سال کتاب جسم و جان را خواندیم 48شمارهٔ ۲۰۷: زهرم به قدح دهی که می نوش مکن 49شمارهٔ ۲۰۸: از گنج، به مار صلح نتوان کردن 50شمارهٔ ۲۰۹: مقدور نشد ز دامن افشانی من 51شمارهٔ ۲۱۰: تدبیر به کار من چه خواهد کردن 52شمارهٔ ۲۱۱: وبرانی عشق، باشد آباد شدن 53شمارهٔ ۲۱۲: ای بستهٔ آب و گل، چه خواهی کردن 54شمارهٔ ۲۱۳: معنی طلبی، بساط صورت ته کن 55شمارهٔ ۲۱۴: پیش کرمت دست تهی آوردم 56شمارهٔ ۲۱۵: گر قدر به روستا نمی دارندم 57شمارهٔ ۲۱۶: تا کی گل عیش در چمنها جویم 58شمارهٔ ۲۱۷: پرسید ز یار خود، یکی از یاران 59شمارهٔ ۲۱۸: ای رهرو عشق، کاهلی پیشه مکن 60شمارهٔ ۲۱۹: نه قصّهٔ سرسری، نه بازی ست سخن 61شمارهٔ ۲۲۰: آن راحت جان و دل شیدایی من 62شمارهٔ ۲۲۱: ای دیدهٔ زار من چه خواهی کردن 63شمارهٔ ۲۲۲: صوفی، اگرت هوای کشف است و یقین 64شمارهٔ ۲۲۳: یاران عزیز و نور بینایی من 65شمارهٔ ۲۲۴: حق ظاهر و خلق در حجاب افزودن 66شمارهٔ ۲۲۵: آمد سحر آن نگار خونین جگران 67شمارهٔ ۲۲۶: ای گل تو به بویی دل خود شاد مکن 68شمارهٔ ۲۲۷: ای بخت نژند در سیاهی بی تو 69شمارهٔ ۲۲۸: ای خاک وفا رفته به باد از دل تو 70شمارهٔ ۲۲۹: ای در دل هر قطره تمنّا از تو 71شمارهٔ ۲۳۰: ای دُرّ یتیم، دیده دریا از تو 72شمارهٔ ۲۳۱: ای عاشق محزون، دل ناشاد تو کو 73شمارهٔ ۲۳۲: سرّ غم عشق را، ز بیگانه مجو 74شمارهٔ ۲۳۳: غفلت زده ام، خاطر آگاهم ده 75شمارهٔ ۲۳۴: ای صیت بزرگی به جهان افکنده 76شمارهٔ ۲۳۵: ای بندهٔ دهرِ دون نواز گنده 77شمارهٔ ۲۳۶: تا چند حزین اسیر ماتم شده ای 78شمارهٔ ۲۳۷: جانا چه بود که خاطری شاد کنی 79شمارهٔ ۲۳۸: تا ناله، درفش کاویانی نکنی 80شمارهٔ ۲۳۹: آشفتهٔ دور روزگارم ساقی 81شمارهٔ ۲۴۰: رفتند ز بزم، میگساران ساقی 82شمارهٔ ۲۴۱: بشکن قدح سپهر دون ای ساقی 83شمارهٔ ۲۴۲: صحراست ز سبزه، سبزفام ای ساقی 84شمارهٔ ۲۴۳: ای درد، ز مرگ فکر درمان نکنی 85شمارهٔ ۲۴۴: ای دل، ره و رسم عاشقان نگذاری 86شمارهٔ ۲۴۵: ای ناله، خلاف دردکیشان نکنی 87شمارهٔ ۲۴۶: ای دوست چراغ چشم بیدار تویی 88شمارهٔ ۲۴۷: شوق ار به دیارت نرساند نرسی 89شمارهٔ ۲۴۸: هم درد و دوای دل افگار تویی 90شمارهٔ ۲۴۹: ای خامه بسی نکته سرایی کردی 91شمارهٔ ۲۵۰: چون باد صبا، سبک عنانی نکنی 92شمارهٔ ۲۵۱: آلودهٔ زهد کرده ام دامانی 93شمارهٔ ۲۵۲: زاهد، از عشق، دین به افسون نبری 94شمارهٔ ۲۵۳: تا چهره ز اشک ارغوانی نکنی 95شمارهٔ ۲۵۴: امروز دل است، زیر بار عجبی 96شمارهٔ ۲۵۵: از می، لب غنچه گشت گلگون ساقی 97شمارهٔ ۲۵۶: ای آنکه به لافگاه دعوی چستی 98شمارهٔ ۲۵۷: خاموش حزین که گفتنی ها گفتی 99شمارهٔ ۲۵۸: در کعبه حزین ، امیر اسلام شوی 100شمارهٔ ۲۵۹: آنی که به قد ز سرو آزاده تری 101شمارهٔ ۲۶۰: ای آنکه بنفشه زیب نسرین داری 102شمارهٔ ۲۶۱: مهری به لب خود زن اگر مرد مهی 103شمارهٔ ۲۶۲: هر دم ز تو عمر می کَنَد بیخ و بنی 104شمارهٔ ۲۶۳: سرتاسر آفاق، حزین گردیدی 105شمارهٔ ۲۶۴: از عشق فتاده ام به منزلگاهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ