به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حزین لاهیجی

حزین لاهیجیرباعیاتشمارهٔ ۱۶۳: از خصمی روزگار بی مهر و تمیز

1970عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از خصمی روزگار بی مهر و تمیز

تا چند زنیم سینه بر خنجرِ تیز؟

نی ناخن تدبیر و نه بازوی ستیز

نه جای شکیبایی و نه پای گریز

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶۲: گر ترک کم و بیش کنی اولی تر 2شمارهٔ ۱۶۳: از خصمی روزگار بی مهر و تمیز 3شمارهٔ ۱۶۴: مردانه حزین از سر دنیا برخیز 4شمارهٔ ۱۶۵: خونم به کرشمه، ای جفاکیش مریز 5شمارهٔ ۱۶۶: در راه خطیری که نشیب است و فراز 6شمارهٔ ۱۶۷: از هند نجس، نجات می خواهم و بس 7شمارهٔ ۱۶۸: از ظلمت هندِ سفله انگیز مترس 8شمارهٔ ۱۶۹: بخرید یکی خواجه، غلامی به هوس 9شمارهٔ ۱۷۰ - رباعی مستزاد: آنی که سر از سجدهٔ ...10شمارهٔ ۱۷۱: این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس 11شمارهٔ ۱۷۲: تا چند به چنگ غم پنهانی خویش 12شمارهٔ ۱۷۳: صوفی برخیز، باده صافیست بکش 13شمارهٔ ۱۷۴: ای عوج زمانه، قد چالاک بکش 14شمارهٔ ۱۷۵: ای صورت و معنی تو را پستی فرض 15شمارهٔ ۱۷۶: پنهان به سیه خانهٔ حرف است نقط 16شمارهٔ ۱۷۷: تا عشق فکند در دلم تاب چو شمع 17شمارهٔ ۱۷۸: آسوده تویی چو سرو و سوسن در باغ 18شمارهٔ ۱۷۹: چون عشق کشید تیغ هیجا ز غلاف 19شمارهٔ ۱۸۰: هرچند نوای آتشین دارد عشق 20شمارهٔ ۱۸۱: صوفی که بود اساس کارش بر زرق 21شمارهٔ ۱۸۲: چون لاله آتشین درین تیره مغاک 22شمارهٔ ۱۸۳: میزان حقیم و امتحان و لَکَ لک 23شمارهٔ ۱۸۴: گر نیست مرا طالع فیروز چه باک 24شمارهٔ ۱۸۵: پختیم به کار خویش سودا، من و دل 25شمارهٔ ۱۸۶: تا عشق تو گشت از ازل روزی دل 26شمارهٔ ۱۸۷: اندوه چو بیش شد گرفتم کم دل 27شمارهٔ ۱۸۸: جمعیت خویش را پریشان کردم 28شمارهٔ ۱۸۹: از کام دل است بس که عریان دستم 29شمارهٔ ۱۹۰: آنم که به ملک نیستی سلطانم 30شمارهٔ ۱۹۱: آنم که ز ذوق نیستی دلشادم 31شمارهٔ ۱۹۲: رخ، تازه به اشک ارغوانی دارم 32شمارهٔ ۱۹۳: یک چند، دل از آز هراسان کردیم 33شمارهٔ ۱۹۴: بشتاب دلا برگ سفر ساز کنیم 34شمارهٔ ۱۹۵: بار خودی افکنم، سبکتاز روم 35شمارهٔ ۱۹۶: داغ غم آن نگار مهوش دارم 36شمارهٔ ۱۹۷: زیبا صنما ز بی قراران توایم 37شمارهٔ ۱۹۸: یارای زبان کو که ثنای تو کنیم 38شمارهٔ ۱۹۹: عشق تو کلیم طور سینای دلم 39شمارهٔ ۲۰۰: جان در سر زلف تابناکی کردم 40شمارهٔ ۲۰۱: حال دل آسوده دلان سوخت دلم 41شمارهٔ ۲۰۲: صوفی برخیز های و هوبی بزنیم 42شمارهٔ ۲۰۳: از ظلمت هستی خود آزاده منم 43شمارهٔ ۲۰۴: چون شمع بود داغ جنون تاج سرم 44شمارهٔ ۲۰۵: ای هوش به می داده، فدای تو شوم 45شمارهٔ ۲۰۶: چل سال کتاب جسم و جان را خواندیم 46شمارهٔ ۲۰۷: زهرم به قدح دهی که می نوش مکن 47شمارهٔ ۲۰۸: از گنج، به مار صلح نتوان کردن 48شمارهٔ ۲۰۹: مقدور نشد ز دامن افشانی من 49شمارهٔ ۲۱۰: تدبیر به کار من چه خواهد کردن 50شمارهٔ ۲۱۱: وبرانی عشق، باشد آباد شدن 51شمارهٔ ۲۱۲: ای بستهٔ آب و گل، چه خواهی کردن 52شمارهٔ ۲۱۳: معنی طلبی، بساط صورت ته کن 53شمارهٔ ۲۱۴: پیش کرمت دست تهی آوردم 54شمارهٔ ۲۱۵: گر قدر به روستا نمی دارندم 55شمارهٔ ۲۱۶: تا کی گل عیش در چمنها جویم 56شمارهٔ ۲۱۷: پرسید ز یار خود، یکی از یاران 57شمارهٔ ۲۱۸: ای رهرو عشق، کاهلی پیشه مکن 58شمارهٔ ۲۱۹: نه قصّهٔ سرسری، نه بازی ست سخن 59شمارهٔ ۲۲۰: آن راحت جان و دل شیدایی من 60شمارهٔ ۲۲۱: ای دیدهٔ زار من چه خواهی کردن 61شمارهٔ ۲۲۲: صوفی، اگرت هوای کشف است و یقین 62شمارهٔ ۲۲۳: یاران عزیز و نور بینایی من 63شمارهٔ ۲۲۴: حق ظاهر و خلق در حجاب افزودن 64شمارهٔ ۲۲۵: آمد سحر آن نگار خونین جگران 65شمارهٔ ۲۲۶: ای گل تو به بویی دل خود شاد مکن 66شمارهٔ ۲۲۷: ای بخت نژند در سیاهی بی تو 67شمارهٔ ۲۲۸: ای خاک وفا رفته به باد از دل تو 68شمارهٔ ۲۲۹: ای در دل هر قطره تمنّا از تو 69شمارهٔ ۲۳۰: ای دُرّ یتیم، دیده دریا از تو 70شمارهٔ ۲۳۱: ای عاشق محزون، دل ناشاد تو کو 71شمارهٔ ۲۳۲: سرّ غم عشق را، ز بیگانه مجو 72شمارهٔ ۲۳۳: غفلت زده ام، خاطر آگاهم ده 73شمارهٔ ۲۳۴: ای صیت بزرگی به جهان افکنده 74شمارهٔ ۲۳۵: ای بندهٔ دهرِ دون نواز گنده 75شمارهٔ ۲۳۶: تا چند حزین اسیر ماتم شده ای 76شمارهٔ ۲۳۷: جانا چه بود که خاطری شاد کنی 77شمارهٔ ۲۳۸: تا ناله، درفش کاویانی نکنی 78شمارهٔ ۲۳۹: آشفتهٔ دور روزگارم ساقی 79شمارهٔ ۲۴۰: رفتند ز بزم، میگساران ساقی 80شمارهٔ ۲۴۱: بشکن قدح سپهر دون ای ساقی 81شمارهٔ ۲۴۲: صحراست ز سبزه، سبزفام ای ساقی 82شمارهٔ ۲۴۳: ای درد، ز مرگ فکر درمان نکنی 83شمارهٔ ۲۴۴: ای دل، ره و رسم عاشقان نگذاری 84شمارهٔ ۲۴۵: ای ناله، خلاف دردکیشان نکنی 85شمارهٔ ۲۴۶: ای دوست چراغ چشم بیدار تویی 86شمارهٔ ۲۴۷: شوق ار به دیارت نرساند نرسی 87شمارهٔ ۲۴۸: هم درد و دوای دل افگار تویی 88شمارهٔ ۲۴۹: ای خامه بسی نکته سرایی کردی 89شمارهٔ ۲۵۰: چون باد صبا، سبک عنانی نکنی 90شمارهٔ ۲۵۱: آلودهٔ زهد کرده ام دامانی 91شمارهٔ ۲۵۲: زاهد، از عشق، دین به افسون نبری 92شمارهٔ ۲۵۳: تا چهره ز اشک ارغوانی نکنی 93شمارهٔ ۲۵۴: امروز دل است، زیر بار عجبی 94شمارهٔ ۲۵۵: از می، لب غنچه گشت گلگون ساقی 95شمارهٔ ۲۵۶: ای آنکه به لافگاه دعوی چستی 96شمارهٔ ۲۵۷: خاموش حزین که گفتنی ها گفتی 97شمارهٔ ۲۵۸: در کعبه حزین ، امیر اسلام شوی 98شمارهٔ ۲۵۹: آنی که به قد ز سرو آزاده تری 99شمارهٔ ۲۶۰: ای آنکه بنفشه زیب نسرین داری 100شمارهٔ ۲۶۱: مهری به لب خود زن اگر مرد مهی 101شمارهٔ ۲۶۲: هر دم ز تو عمر می کَنَد بیخ و بنی 102شمارهٔ ۲۶۳: سرتاسر آفاق، حزین گردیدی 103شمارهٔ ۲۶۴: از عشق فتاده ام به منزلگاهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ