به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حزین لاهیجی

حزین لاهیجیرباعیاتشمارهٔ ۱۵۶: گر جلوهٔ دوست می کند عاشق سیر

2030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر جلوهٔ دوست می کند عاشق سیر

دل، خواه به کعبه رو کند، خواه به دیر

آشفتهٔ یار را چه سودای خود است؟

مستغرق دوست را چه کار است به غیر؟

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵۵: با سرمه چو شد نرگس عیّار تو یار 2شمارهٔ ۱۵۶: گر جلوهٔ دوست می کند عاشق سیر 3شمارهٔ ۱۵۷: با داغ تو سال و ماه بردیم به سر 4شمارهٔ ۱۵۸: بس بوالعجب است زیر این چرخ اثیر 5شمارهٔ ۱۵۹: ساقی قدحی از می گلفام بیار 6شمارهٔ ۱۶۰: مطرب مگذار دم، نی و چنگ بیار 7شمارهٔ ۱۶۱: ای سوخته جان سپند، یاد تو به خیر 8شمارهٔ ۱۶۲: گر ترک کم و بیش کنی اولی تر 9شمارهٔ ۱۶۳: از خصمی روزگار بی مهر و تمیز 10شمارهٔ ۱۶۴: مردانه حزین از سر دنیا برخیز 11شمارهٔ ۱۶۵: خونم به کرشمه، ای جفاکیش مریز 12شمارهٔ ۱۶۶: در راه خطیری که نشیب است و فراز 13شمارهٔ ۱۶۷: از هند نجس، نجات می خواهم و بس 14شمارهٔ ۱۶۸: از ظلمت هندِ سفله انگیز مترس 15شمارهٔ ۱۶۹: بخرید یکی خواجه، غلامی به هوس 16شمارهٔ ۱۷۰ - رباعی مستزاد: آنی که سر از سجدهٔ ...17شمارهٔ ۱۷۱: این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس 18شمارهٔ ۱۷۲: تا چند به چنگ غم پنهانی خویش 19شمارهٔ ۱۷۳: صوفی برخیز، باده صافیست بکش 20شمارهٔ ۱۷۴: ای عوج زمانه، قد چالاک بکش 21شمارهٔ ۱۷۵: ای صورت و معنی تو را پستی فرض 22شمارهٔ ۱۷۶: پنهان به سیه خانهٔ حرف است نقط 23شمارهٔ ۱۷۷: تا عشق فکند در دلم تاب چو شمع 24شمارهٔ ۱۷۸: آسوده تویی چو سرو و سوسن در باغ 25شمارهٔ ۱۷۹: چون عشق کشید تیغ هیجا ز غلاف 26شمارهٔ ۱۸۰: هرچند نوای آتشین دارد عشق 27شمارهٔ ۱۸۱: صوفی که بود اساس کارش بر زرق 28شمارهٔ ۱۸۲: چون لاله آتشین درین تیره مغاک 29شمارهٔ ۱۸۳: میزان حقیم و امتحان و لَکَ لک 30شمارهٔ ۱۸۴: گر نیست مرا طالع فیروز چه باک 31شمارهٔ ۱۸۵: پختیم به کار خویش سودا، من و دل 32شمارهٔ ۱۸۶: تا عشق تو گشت از ازل روزی دل 33شمارهٔ ۱۸۷: اندوه چو بیش شد گرفتم کم دل 34شمارهٔ ۱۸۸: جمعیت خویش را پریشان کردم 35شمارهٔ ۱۸۹: از کام دل است بس که عریان دستم 36شمارهٔ ۱۹۰: آنم که به ملک نیستی سلطانم 37شمارهٔ ۱۹۱: آنم که ز ذوق نیستی دلشادم 38شمارهٔ ۱۹۲: رخ، تازه به اشک ارغوانی دارم 39شمارهٔ ۱۹۳: یک چند، دل از آز هراسان کردیم 40شمارهٔ ۱۹۴: بشتاب دلا برگ سفر ساز کنیم 41شمارهٔ ۱۹۵: بار خودی افکنم، سبکتاز روم 42شمارهٔ ۱۹۶: داغ غم آن نگار مهوش دارم 43شمارهٔ ۱۹۷: زیبا صنما ز بی قراران توایم 44شمارهٔ ۱۹۸: یارای زبان کو که ثنای تو کنیم 45شمارهٔ ۱۹۹: عشق تو کلیم طور سینای دلم 46شمارهٔ ۲۰۰: جان در سر زلف تابناکی کردم 47شمارهٔ ۲۰۱: حال دل آسوده دلان سوخت دلم 48شمارهٔ ۲۰۲: صوفی برخیز های و هوبی بزنیم 49شمارهٔ ۲۰۳: از ظلمت هستی خود آزاده منم 50شمارهٔ ۲۰۴: چون شمع بود داغ جنون تاج سرم 51شمارهٔ ۲۰۵: ای هوش به می داده، فدای تو شوم 52شمارهٔ ۲۰۶: چل سال کتاب جسم و جان را خواندیم 53شمارهٔ ۲۰۷: زهرم به قدح دهی که می نوش مکن 54شمارهٔ ۲۰۸: از گنج، به مار صلح نتوان کردن 55شمارهٔ ۲۰۹: مقدور نشد ز دامن افشانی من 56شمارهٔ ۲۱۰: تدبیر به کار من چه خواهد کردن 57شمارهٔ ۲۱۱: وبرانی عشق، باشد آباد شدن 58شمارهٔ ۲۱۲: ای بستهٔ آب و گل، چه خواهی کردن 59شمارهٔ ۲۱۳: معنی طلبی، بساط صورت ته کن 60شمارهٔ ۲۱۴: پیش کرمت دست تهی آوردم 61شمارهٔ ۲۱۵: گر قدر به روستا نمی دارندم 62شمارهٔ ۲۱۶: تا کی گل عیش در چمنها جویم 63شمارهٔ ۲۱۷: پرسید ز یار خود، یکی از یاران 64شمارهٔ ۲۱۸: ای رهرو عشق، کاهلی پیشه مکن 65شمارهٔ ۲۱۹: نه قصّهٔ سرسری، نه بازی ست سخن 66شمارهٔ ۲۲۰: آن راحت جان و دل شیدایی من 67شمارهٔ ۲۲۱: ای دیدهٔ زار من چه خواهی کردن 68شمارهٔ ۲۲۲: صوفی، اگرت هوای کشف است و یقین 69شمارهٔ ۲۲۳: یاران عزیز و نور بینایی من 70شمارهٔ ۲۲۴: حق ظاهر و خلق در حجاب افزودن 71شمارهٔ ۲۲۵: آمد سحر آن نگار خونین جگران 72شمارهٔ ۲۲۶: ای گل تو به بویی دل خود شاد مکن 73شمارهٔ ۲۲۷: ای بخت نژند در سیاهی بی تو 74شمارهٔ ۲۲۸: ای خاک وفا رفته به باد از دل تو 75شمارهٔ ۲۲۹: ای در دل هر قطره تمنّا از تو 76شمارهٔ ۲۳۰: ای دُرّ یتیم، دیده دریا از تو 77شمارهٔ ۲۳۱: ای عاشق محزون، دل ناشاد تو کو 78شمارهٔ ۲۳۲: سرّ غم عشق را، ز بیگانه مجو 79شمارهٔ ۲۳۳: غفلت زده ام، خاطر آگاهم ده 80شمارهٔ ۲۳۴: ای صیت بزرگی به جهان افکنده 81شمارهٔ ۲۳۵: ای بندهٔ دهرِ دون نواز گنده 82شمارهٔ ۲۳۶: تا چند حزین اسیر ماتم شده ای 83شمارهٔ ۲۳۷: جانا چه بود که خاطری شاد کنی 84شمارهٔ ۲۳۸: تا ناله، درفش کاویانی نکنی 85شمارهٔ ۲۳۹: آشفتهٔ دور روزگارم ساقی 86شمارهٔ ۲۴۰: رفتند ز بزم، میگساران ساقی 87شمارهٔ ۲۴۱: بشکن قدح سپهر دون ای ساقی 88شمارهٔ ۲۴۲: صحراست ز سبزه، سبزفام ای ساقی 89شمارهٔ ۲۴۳: ای درد، ز مرگ فکر درمان نکنی 90شمارهٔ ۲۴۴: ای دل، ره و رسم عاشقان نگذاری 91شمارهٔ ۲۴۵: ای ناله، خلاف دردکیشان نکنی 92شمارهٔ ۲۴۶: ای دوست چراغ چشم بیدار تویی 93شمارهٔ ۲۴۷: شوق ار به دیارت نرساند نرسی 94شمارهٔ ۲۴۸: هم درد و دوای دل افگار تویی 95شمارهٔ ۲۴۹: ای خامه بسی نکته سرایی کردی 96شمارهٔ ۲۵۰: چون باد صبا، سبک عنانی نکنی 97شمارهٔ ۲۵۱: آلودهٔ زهد کرده ام دامانی 98شمارهٔ ۲۵۲: زاهد، از عشق، دین به افسون نبری 99شمارهٔ ۲۵۳: تا چهره ز اشک ارغوانی نکنی 100شمارهٔ ۲۵۴: امروز دل است، زیر بار عجبی 101شمارهٔ ۲۵۵: از می، لب غنچه گشت گلگون ساقی 102شمارهٔ ۲۵۶: ای آنکه به لافگاه دعوی چستی 103شمارهٔ ۲۵۷: خاموش حزین که گفتنی ها گفتی 104شمارهٔ ۲۵۸: در کعبه حزین ، امیر اسلام شوی 105شمارهٔ ۲۵۹: آنی که به قد ز سرو آزاده تری 106شمارهٔ ۲۶۰: ای آنکه بنفشه زیب نسرین داری 107شمارهٔ ۲۶۱: مهری به لب خود زن اگر مرد مهی 108شمارهٔ ۲۶۲: هر دم ز تو عمر می کَنَد بیخ و بنی 109شمارهٔ ۲۶۳: سرتاسر آفاق، حزین گردیدی 110شمارهٔ ۲۶۴: از عشق فتاده ام به منزلگاهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ